Саид Аҳмад. Танланган асарлар. I жилд. Ҳикоялар
www.ziyouz.com кутубхонаси
1
САИД АҲМАД
ТАНЛАНГАН АСАРЛАР
III жилдлик
I
ЖИЛД
Ҳикоялар
«ШАРҚ» НАШРИЁТ-МАТБАА КОНЦЕРНИ
БОШ ТАҲРИРИЯТИ
ТОШКЕНТ - 2000
Саид Аҳмад... Бу номни ўзбек китобхонига таништиришга, таърифу-тавсифлашга эҳтиёж
сезмаймиз. Чунки бугунги кунда бирорта ўзбек хонадони йўқки, Саид Аҳмад китоблари кириб
бормаган бўлса. Оқсоқол адибимизнинг ўткир мушоҳадага
бой романлари, теран қиссалари,
ажойиб саҳна асарлари-ю, ичакузди ҳангомалари мана неча ўнлаб йиллардан буён халқимиз
дилидан жой олган. Халқ ёзувчиси, Ўзбекистон Қаҳрамони Саид Аҳмаднинг ушбу «Танланган
асарлар»ига кирган ҳикоя, ҳажвлар, хотира ва адабий ўйлари сизга манзур бўлар
деган
умиддамиз.
ХАЛҚ СЕВГАН АДИБ
Ўзбекистон Қаҳрамони, Ўзбекистон халқ ёзувчиси — бу олий унвонлар Саид Аҳмаднинг эл-
юрт олдидаги буюк хизматларининг халқ томонидан, давлат томонидан эътироф этилишидир.
Чиндан ҳам жонажон Ўзбекистонимизда
биронта туман, биронта шаҳар ёқи қишлоқ йўқки, у
ерда Саид Аҳмадни танишмасин ва ҳурмат қилишмасин. Жуда кўпчилик унинг асарларини
ўқиган, ўқимаган бўлса телевизор орқали унинг ҳажвиялари ва миниатюраларини кўриб мазза
қилган, унинг суҳбатларидан, ҳазил-мутойибаларидан, ижодкорга хос лутфларидан баҳра олган.
Саид Аҳмад буларнинг барига ўзига хос,
бетакрор, ёрқин истеъдоди туфайли, кўп
йиллар
мобайнида халққа қилган сидқидил меҳнати туфайли, қолаверса, юксак пнсоний фазилатлари
туфайли эришди. Саид Аҳмаднинг ижоди ўзбек адабиётининг XX аср
иккинчи ярмида босиб
ўтган анча машаққатли, анча мураккаб йўлини ўзида акс эттиради. Унинг сиймосида, тақдирида
адабиётимизнинг ярим асрлик тарихи тажассум топган десак хато бўлмайди.
Саид Аҳмад адабиётга уруш арафаларида кириб келди. Унинг «Тортиқ» деб аталган
биринчи китоби ҳикоялар тўплами бўлиб, у нашрдан чиққанида Саид Аҳмад ҳали йигирма ёшга
ҳам тўлмаган эди. Муаллифи ёш бўлишига қарамасдан бу китобни мириқиб ўқиса бўларди.
Кези келганда айтиб ўтай — бу юпқа китобчани мен ўша кезлардаёқ ўқиб чиққандим ва кейин
авайлаб асраб юрардим. Нима ҳам бўлди-ю, 5—6 йил бурун шу китоб менда борлиги тўғрисида
Саид Аҳмадга мақтаниб қолдим. Саид Аҳмаднинг ўзида бу китоби йўқ экан. «Берасан» деб
ёпишиб олди. Афандига ўхшаб бсрмасликка кўп баҳона изладим. Эсингиздами — афандининг
қимматбаҳо узуги бор экан. Бир дўсти сафарга кетаётиб ундан нлтимос қилибди: «Шу
узугингни менга берсанг. Мусофирчиликда ҳар гал узукни кўрганда сени эслаб юрардим».
Афанди ўйлай-ўйлай жавоб берипти: «Қўй, дўстим, узук менга қолақолсин. Ҳар
гал уни