Microsoft Word pushkin sherlar ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
105
Сездирмасдан ўтиб кетди у. 
Бир эшикка бориб етди-ю, 
Титраб секин очди қулфини... 
Ичкарига кирди, ҳам уни 
Сирли ваҳм босди шу замон. 
Ажабланиб боқди тўрт томон: 
Шамдон ёнар, тўкар сўник нур, 
Ялтирайди бурчакда бир бут, 
Киз ётадир, юзида сукут, 
Кўксида хоч порлаб кўринур. 
Эй гуржи қиз, булар ҳаммаси 
Эслатдилар сенга мозийни, 
Гўё ўтган купларнинг саси 
Айтган каби бўлди розини. 
Кўз ўнгида тинч роҳат билан 
Ухлаб ётар у князь қизи, 
Кизликка хос ҳарорат билан 
Анор каби қизариб юзи. 
Ошкор экан сарин ёш изи, 
Заиф кулги остида ёнар: 
Ёмғир ювиб, ўчиб кетган ранг 
Ойнинг хира нурида аранг. 
Худди шунга ўхшаб товланар. 
Гўё, жаннат ўғли осмондан 
Учиб тушиб, ухлаб ётгандай. 
Асирага ачиниб жондан 
Уйқусида йиғлаб ётгандай... 
А, Зарема, не бўлди сенга! 
Чидолмади, қалби сиқилди, 
Беихтиёр ерга йиқилди. 
Ва ялиниб: «Ачингил менга. 
Рад этмагин арзимни!» — деди, 
Унинг сўзи, у чеккан фиғон 
Ухлоқ қизни чўчитиб шу он 
Тинч уйқудан уйғотган эди. 
Князь қизи туриб, олдида 
Бегона бир хотинни кўрди; 
Кўрқиб, унга қараб олди-да, 
Ҳаяжон-ла қалтираб сўрди; 
«Кимсен? Тунда, танҳо нечун сен 
Бу ердасен?» — «Сенга келдим мен 
Мени сакла; тақдирим учун 
Менга фақат қолди бир чора... 
Рахм айласанг, йўқолса зора 
Умрим уфқин қоплаган тутун. 
Бахт қўйнида кўп ҳузур қилдим, 
На қайғуни, на ғамни билдим... 
Ўтди ором берган у соя, 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
106
Тингла, ҳалок бўлмайин зое, 
Мен бу ерда туғилганим йўқ, 
Менинг юртим йироқдир, йироқ... 
Ўтган кунлар, у дардли фироқ, 
Ёдимдадир ҳали ҳам тўлиқ. 
Ёдимдадир гуллаган боғлар, 
Осмон билан ўпишган тоғлар, 
Тоғдан оққан ирмоқлар, сойлар, 
Ўтиб бўлмас ўрмон-тўқайлар; 
Ёдимдадир кечган саодат, 
Ўзга қонун, ўзга бир одат. 
Аммо, қандай тақдир-ла нечун 
Ўз юртимдан айрилганимни, 
Бу ёқларга қайрилганимни 
Билмайман мен; фақат, қора тун 
Елкан узра турган одаму 
Ҳамда денгиз эсимда холос... 
Шу чоққача қўрқинч ва қайғу, 
Аламлардан мен эдим халос. 
Ғавғодан чет тинчликда хандон 
Ҳарам ичра гуллаб юрардим, 
Итоатли кўнгил-ла ҳар он 
Ишқ дарсини кутиб турардим; 
Бу яширин орзуларим тез 
Ушалдилар. Конли урушдан 
Чарчаб даҳшат сочган юришдан 
Қайтиб келди ҳарамга хунрез. 
Таъзим қилиб, хоннинг олдига 
Биз ҳаммамиз чикдик. У менга 
Диққат билан индамай, сўзсиз 
Очиқ, нурли назарин солди, 
Сўнгра, мени чақириб олди... 
Шундан бери биз ками кўстсиз 
Тиним билмай, роҳатда масрур 
Нафас олдик бахт билан ҳар дам; 
Бирон йўл ҳам на фитна, на дам; 
На туҳмату на шубҳа, қусур, 
На азобли рашкнинг ситами. 
На хафалик ва на алами 
Бизга ташвиш сололмаганди, 
Вақтимизни ололмаганди. 
Мария, сен дуч келдинг унга. 
Бир кўришда хуш келдинг унга... 
Шундан берли кўнгли торайди. 
Жиноятли ўй-ла қарайди! 
Хиёнат-ла етказиб озор 
Эшитмайди ҳеч хитобимни, 
Сўрамайди асти тобимни. 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон