www.ziyouz.com kutubxonasi
95
Даврамизда сўзлар оқмайди шўхчан,
Сийрак ўлтирамиз ғамгин, бемажол.
Кулги кам, қўшиқлар оралаб баъзан,
Кўпроқ оҳ тортамиз ва қоламиз лол.
Мана пайти келди: йигирма беш бор
Эзгу лицей кунин этамиз байрам.
Сездирмай қувлашиб ўтди йиллар ҳам,
Бизни ўзгартириб юбормиш зинҳор!
Беҳуда эмас — йўқ! Ўтди чорак аср!
Зорланманг: тақдирда қонуният шу;
Инсон атрофида дунё айланур,
Наҳот, ҳаракатсиз қолар у мангу?
Эслайсизми, дўстлар, даврамизни нақ
Тақдир қовуштирган у кун, у замон.
Биз нелар гувоҳи бўлдик, бу аён!
Сирли бир ўйинда мисли ўйинчоқ,
Халқлар қаҳр-ғазабдан қилди ғалаён,
Шоҳлар тахтга чиқди ва кунпаякун,
Инсон қонларидан қизарди майдон,
Гоҳ шараф, гоҳ эрклик, гоҳ ғурур учун.
Эслайсизми: лицей бўлганда бино.
Биз учун шоҳ очди шохона бир кўшк,
Биз келдик. Кунигин кутиб олди хуш,
Табриклаб шоҳона меҳмонлар аро.
У чоқ ўн иккинчи йил гулдураги
Ҳали мизгир эди. Ҳали Наполеон
Улуғ халқ кучини синамаганди —
Таҳдид. Иккиланиш қалбида ҳамон.
Эслайсизми: ўтди кетма-кет қўшин,
Оғаларимиз-ла видолашдик биз.
Маърифатга қайтдик — аламлар чексиз,
Ҳавас-ла қарадик биз улим учун —
Кетаётганларга... насллар жанг қилди,
Рус халқага олди мақтанчоқ ёвни,
Москва ёнгини ёритди унинг —
Полклари йўлида қор ва қиролни.
Эслайсизми: бизнинг голиб Агамемнон,
У тутқун Париждан бизга келганин.
Унинг кўз олдида севинч елганин!
У қандай улуғвор, кўркам. паҳлавон.
Халқлар дусти эди. эркка посбон,
Александр Пушкин. Шеърлар ва достон
www.ziyouz.com kutubxonasi
96
Ёдингизда бордир - шунда нақадар
Сувлар тўлқин урди, гуллаб боғ-бўстон.
У ҳордиқ чиқарган ерда, жилвагар.
У энди йўқ! — этиб бошларни осмон,
Ҳайратда қолдирган Русни тарк этмиш,
Унутилган қувғун умр қоида ўтмиш.
Барчага бегона, сўнди Наполеон,
Ва янги даҳшатли, қудратли подшо
Европа юртида тахтдадир тетик,
Ер устида янги булутлар пайдо.
Ва уларнинг бўрони...
1836
Рамз Бобожон таржимаси
ЭЛЕГИЯ
Бепарво йилларнинг сўнган шўх дами
Сархуш бош оғриғи каби азобли.
Худди шароб каби у кунлар ғами
Канчалик эскирса, шунча зардобли.
Йўл оғир. Истиқбол бўронли уммон;
Мехнат, қайғу ваъда қилади хамон.
Аммо, истамайман, дўстлар, ўлишни,
Истайман қийналиш, фикр қилишни.
Кўраман — зўр ғавғо, гамлар ичрадир.
Ташвишлар ичрадир мен учун ҳузур.
Гоҳ бўлиб куйларга мафтун, осуда,
Хаёлларим узра мен тўкаман ёш.
Балки, ишқ умримнинг ғамли сўнгида -
Кўринар алвидо табассуми-ла.
1830
Мамарасул Бобоев таржимаси
Александр Пушкин. Шеърлар ва достон
Do'stlaringiz bilan baham: |