Microsoft Word pushkin sherlar ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
89
Бобо ҳурматига, исми — Ян, 
Ақли расо йигит бўлади. 
Найза ушлашни ҳам ўрганган, 
Милтиқ отишни ҳам билади. 
Қизим менинг Лизгорда яшар, 
Эри билан тотув ва хурсанд. 
Тварк қилди денгизга сафар, 
Тирикми, йўқ — ўзинг биларсан. 
Оқ йўл, узоқ сафарга тушгин! 
Йўл топарсан, худога шукур. 
Кеча ойдин; чарақлайди ой; 
Тагигача сипқарилди май. 
Асқад Мухтор таржимаси 
БУЛБУЛ 
Булбулим, эй булбулгинам, 
Ўрмонларда кезган қушча. 
Сен қушчада ширин бирам 
Тенгсиз, ноёб уч қўшиқча. 
Менда-чи, мен мард ўғлонда — 
Уч зўр қайғу-машаққат бор! 
Биринчисин айтсам агар — 
Ўйлантирган ёш чоғимда; 
Иккинчисин айтсам агар — 
Тулпор отим ҳорғин, чарчоқ. 
Учинчисин айтсам агар — 
Гўзал қиздан тушдим йироқ, 
Айирдилар шум одамлар. 
Менинг учун гўр қазинглар 
Кенг далада, кенг далада, 
Бош ёғимни этинг гулзор, 
Яшнаб турсин қизил гуллар, 
Оёғимда оқсин булоқ, 
Ариқчада муздек сувлар. 
Гўзал қизлар ўтган чоқда 
Боғлаб олар чамбар гулдан. 
Чол боболар ўтган чоқда, 
Ҳовуч-ҳовуч ичар сувдан. 
Асқад Мухтор таржимаси 
ВУРДАЛАК 
Ваня шўрлик ўзи қўрқоқроқ: 
Қабристонда, бир кун бемаҳал. 
Терга ботган қўрқувдан оппоқ, 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
90
Уйга қайтиб борарди жадал. 
Қоқинади Ваня бечора, 
Гўр оралаб борар жонсарак, 
Бирдан қулоқ солса — қабр ора 
Кимдир увлаб кемирар суяк. 
Қотди, жилолмади жойидан. 
Худовандо! — деб ўйлади у,— 
Гўристонда суяк ғажиган 
Оғзи қизил вурдалак-ку бу. 
Нима қилдим! Қувватим камроқ; 
Бу алвасти ейди-ку мени, 
Агар ўзим дуо ўқибоқ 
Еб олмасам гўр тупроғини. 
Қарасаки, қайда вурдалак — 
(Жаҳлин кўрсанг Ванянинг шунда!) 
Гўрлар орасида бир кўппак 
Суяк ғажиб ётипти тунда. 
Асқад Мухтор таржимаси 
СИНГИЛ ВА АКАЛАР 
Икки эман дарахт ўсганди қатор, 
Булар ўртасида бир нозик арча. 
Ўсган эман эмас — икки оғайни, 
Ўсиб-улгайишиб бирга яшарди: 
Бири Павел эди, бири Радула, 
Булар ўртасида — сингил Елица. 
Акалар севарди ёлғиз сингилни, 
Унга чин юракдан бўлиб меҳрибон: 
Бир куни бир пичоқ тақдим этдилар, 
Ўзи зарҳалланган, қини кумушдан. 
Ранжийди янгаси — у ёш Павлиха, 
Қайин эгачига қилади ҳасад. 
«Овсин, менга қара, қадрдон сингил, 
Дейди Радуланинг хотинига у: 
Ишлатмаганмисан шундай бир ўтни: 
Уни эзиб ичган киши дафъатан — 
Ўз туғишганига кўринсин ёмон?» 
Радула хотини беради жавоб: 
«Худо ҳаққи, опа, қадрдон овсин, 
Билмайман бундайин иримли ўтни, 
Билганда ҳам сенга айтмасдим асло. 
Акаларим шундай мени ҳам севган, 
Менга ҳам хилма-хил совға беришган» 
Мана, отхонага борди Павлиха, 
Тўриқ отни сўйиб қонин оқизди, 
Қайтиб келиб деди ўз эрига у: 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон