Microsoft Word pushkin sherlar ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
84
Менинг бобом Петергоф қасри 
Ичра бўлган исён пайтида 
Содиқ қолди Миних сингари, 
Петр III нинг ҳалокатига. 
Шунда бўлди Орловлар азиз, 
Бобом эса тушди зиндонга, 
Бош эгди шиддатли наслимиз, 
Ва мен, мешчан, келдим жаҳонга. 
Гербли муҳрим остига кўмдим 
Қўлимдаги тўп-тўп ёрлиқни, 
Киборлар-ла йўқ борди-келдим, 
Тийдим қонда исёнкорликни. 
Мен бир саводхонман, бир нозим, 
Мусин эмас, фақат Пушкинман, 
На бойу саройда мулозим, 
Ўзим катта одам: мен — мешчан. 
Post scriptum 
Фиглярин тўқипти уйда ўлтириб: 
Менинг қора танли бобом Ганнибал 
Гўёки бир шиша ромга сотилиб, 
Шкипер қўлига тушганмиш тугал. 
У шкипер шонли ва бизнинг элни 
Ҳаракатга солган бир дарға эди, 
Жонажон кемада тутганда рулни 
Унга кучли давлат суръатин берди. 
Дарға бетакаллуф эди бобомга, 
Арзон тушган араб бардошли эди, 
Сидқидиллик билан чиқди довонга, 
Шоҳнинг қули эмас, сирдоши эди. 
Ганнибал бобомнинг машҳур фарзанди, 
Чесменда у бошлиқ бўлган жангларда 
Азим корабллар ловуллаб ёнди, 
Қулади Наварин биринчи марта. 
Фиглярин илҳомнинг жазавасида 
Дворян мешчани деб атапти мени. 
Ўзи ким мўътабар оиласида. 
Уми?.. Мешчан кўчасининг дворяни. 
1830 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
85
Асқад Мухтор таржимаси 
БУДРИС ВА УНИНГ ЎҒИЛЛАРИ 
(Адам Мицкевичдан) 
Будрисда бор уч ўғлон, литвалик уч навқирон, 
Келди улар қошига чол маслаҳат солгани. 
«Эгарларни қилинг тахт, от шай бўлсин ҳаммавақт. 
Чархлаб қўйинг, болалар, қилични, ойболтани. 
Ҳақиқатдир шу хабар: уч томонга баробар 
Юриш қилиш нияти Вильнода туғилипти. 
Ҳоким Кестут русларга, Ольгерд эса прусларга, 
Паз полякларга қарши юриш қилмоқ бўлипти. 
Сиз ҳали навқиронсиз ва абжир паҳлавонсиз, 
(Ҳамманг Литва худосин паноҳида омон бўл!), 
Чиқолмайман сафарга, сизни йўллай зафарга; 
Учовлонсиз, учингизга мана учта очиқ йўл. 
Ҳаммангга улуш катта: биринг Новеградда 
Руслардан ўлжа олиб, яшай берсин бадавлат. 
Рус хотинлар хушбичим, эгнида қиммат кийим, 
Рўзғорида мўлчилик, сахийлик расм-одат. 
Бирингиз пруслардан, лаънати иблислардан 
Қимматбаҳо нарсалар топа олар бир талай, 
Дунё-дунё пул унда, мовутлар гул-гул унда, 
Каҳрабо-чи, беҳисоб, денгиздаги қумлардай. 
Паз билан учинчингиз ляхни урсин қўрқувсиз: 
Польшада моли давлат, зеби зийнат кўп эмас, 
Олса арзир шамширин; аммо у ердан биринг, 
Аминманки, уйимга келинсиз қайтиб келмас. 
Поляк қизидан гўзал малика йўқдир азал, 
Печь ёнида ўйнаган мушукчадай хушчақчақ — 
Йилтиллар кўзлари ҳам, худди ёнар икки шам, 
Атиргулдай қирмизи, юзлари момоқаймоқ. 
Ҳали йигит эканман, қаллиғ олиб келганман, 
Ҳай болалар, ўзим ҳам шу Польшага борганда. 
Мана, қариб қолсам ҳам уни эслайман ҳар дам 
Ҳамон ўша томонга кўзим тушиб қолганда». 
Ўғиллар қўл сиқишди ва сафарга чиқишди. 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон