www.ziyouz.com kutubxonasi
16
Pirfordga kelgach, ular Demenni o’z xonasiga olib kirishdi va uning yonida o’tirishdi.
Bolaning peshonasi muzdek edi.
- Unga o’zim qarayman, - dedi Beylok xonim xonaga kirarkan.
Uni ko’rib Demen ancha tinchlandi.
- U judayam qo’rqib ketdi, - dedi Katerina.
- Demen cherkovni ko’radi, - dedi enaga. – Men uni boqqa olib bormoqchi edim.
- U o’zini yirtqichlardek tutdi, - dedi Torn.
- Bolaning jahli chiqqan, - Beylok xonim oldinga yurdi va Demenning qo’lidan tutdi. Bola
unga yopishdi, Tornlar esa ularni jimgina kuzatishardi.
- Bunda bir gap bor, - dedi Gorton kechqurun xotiniga.
Xotini uning kunduzi qanday voqea ro’y berganini haqidagi hikoyasini jimgina eshitardi.
- Bu Beylok xonimda bir gap bor, - davom etdi u, - bu bolada ham, umuman bu uyda bir
sir bor.
- Sen o’ta oshirib yuboryapsan, - dedi xotini.
- Agar buni ko’rganingda edi, meni tushungan bo’larding.
- Yosh bolaning injiqligi, xolos.
- Yirtqichning injiqligi.
- U juda o’jar.
- Qachondan beri?
Xotini yelkasini qisdi.
- Biror marta uning ko’zlariga qaraganmisan? – so’radi Gorton. – Huddi yirtqich
hayvonga qaragandek bo’lasan. Uning ko’zlari kuzatib turadi. U ichingdagini ko’zi bilan
sezadi.
- Namuncha irimchi bo’lmasang?
- Hali ko’rasan, - ishontirdi uni Gorton. – Bu yerda bir ko’ngilsizlik yuz beradi.
- Ko’ngilsizlik hamma yerda ham yuz beradi.
- Menga bu narsalar yoqmayapti, - dedi u tundlik bilan. – Menimcha, biz bu yerdan
ketishimiz kerak.
Tornlar esa bu paytda hovlida o’tirishardi. Allaqachon qorong’i tushgan edi. Demen
uxlardi. Ular yulduzli osmonga tikilishardi. Katerinaning yuzi shishib, yara bo’lib ketgan
va u namlangan matoni yuziga bosib o’tirardi.
- Xo’sh, - dedi u nihoyat, - yomon kunni tugatish uchun uxlash kerak. Men uxlayman.
- Men birpas o’tiraman.
Xotinining qadam tovushlari tindi va Jeremi o’yga cho’mdi. U o’rmonga ko’z tikdi, lekin
ko’z oldida o’rmon o’rniga Rimdagi kasalxona va oynavand to’siq namoyon bo’ldi.
Nima uchun u Demenning onasi haqida so’ramadi? Uning onasi kim edi? Qaerlik edi?
Bolaning otasi kim va u nima uchun bolasining oldiga kelmadi? O’tgan yillar davomida u
bir necha taxminlar bilan o’zini ovutib kelgandi. Balki, Demenning haqiqiy onasi
oddiygina dindor ayol bo’lgani uchun katoliklar kasalxonasida ko’z yorigandir. Bu
kasalxona xizmati juda qimmat edi va tanishlarsiz bu yerga kelish qiyin edi. Balki, u
yetim bo’lgandir va bola nikohsiz dunyoga kelgandir – bolaning otasi yo’qligini u shu
bilan izohlardi. Yana nimalarni bilish kerak edi? Yana nima muhim edi? Bola juda chiroyli
va sog’lom edi.
Torn o’z hatti-harakatlarida ikkilanmas va buning uchun o’zini ayblamasdi. U doimo
barcha ishni to’yori bajaryapman, deb o’ylardi. Balki u noto’yori qadam bosgandir? Balki
u ko’p narsani bilishi lozim edimi?
Torn bu savollarga javob topa olmadi.
Javobni bir necha kishigina bilar va ular ham turli joylarga tarqalib ketishgandi. Rohiba
Tereza, Spilletto ota, Tassone ota. Faqat ular bilishardi. Bu sir ularning yurak tubida edi.
Omen (Iblis Hamlasi). Birinchi kitob. Devid Zeltser
Do'stlaringiz bilan baham: |