Zunnun q. s. debdurki, bir qora kanizak ko‘rdumki, atfol anga tosh urarlar erdi va derlar erdiki, bu
zindiqa derki, men Tengrini ko‘rarmen. Men aning keynicha bordim. Meni chorlab dedi: Ey Zunnun!
Dedim: sen meni qaydin taniding? Dedi: Aning do‘stlarining jonlari aning sipohidur va bir-biriga
oshnodurlar. Dedim: bu nedurki, bu o‘g‘lonlar aytadurlar? Dedi: ne deydurlar? Dedim: deydurlarki,
sen aytur ermishsenki, men Tengrini ko‘rarmen! Dedi: chin ayturlar, to ani tanidim, hech mahjub
Alisher Navoiy. Nasoyim ul-muhabbat
www.ziyouz.com kutubxonasi
240
bo‘lmaydurmen.