319. Ibrohim Mutavakkil r. t.
Shayx Abu Abdulloh Xafif debdurki, bu toifadin biri, manga dedikim, sahrog‘a chiqib erdim.
Ko‘rdumki, Ibrohim Mutavakkil, to‘nlarin yubdur va kunaska yoyibdur. Anga dedimki, kel, borib bila
nima yeyali! Ko‘nglakini ham andoq uluq kiydi va mening bila yurudi. Chun bir necha qadam borduq,
bir miqdor inabus-sa’lab yo‘lda tushub erdi, ani oldi va yudi va yodi va o‘lturdi. Va dedikim, sen borki,
manga ushbu kofiydur. Necha mubolag‘a qildim, kelmadi. Mashoyixdin biri Ibrohim Mutavakkilga
dedikim, tilarbizki, bu oy bizing bila iftor qilg‘aysen. Ul qabul qildi. Bir kecha anga dedikim, qo‘p,
sahur qilali! Dedikim, ul sufrani tushur! Ul dedikim, men muni qilmasmen, ne uchunki, bu harakatdur
asbobda. Va men asbobda harakat qilmon. Bir kecha ani ko‘rdilarki, sufra ollig‘a qo‘yub, nima yeydur.
Dedilarki, dema-dingmuki asbobda harakat qilmasmen, bas bu nedur? Dediki, valloh, men asbobda
harakat qilmadim, ammo qo‘par chog‘da boshim sufrag‘a tegdi va ul ollimg‘a tushdi, budurki
yeydurmen.
Do'stlaringiz bilan baham: |