Alisher Navoiy.
Nasoyim ul-muhabbat
www.ziyouz.com
kutubxonasi
84
va degilki, biz sening fazlingga mu’tarifbiz va harne desang, inonurbiz.
Sendin bizga mundoq
yetibdurkim, arafa kuni o‘z yeringdin chiqarsen va soyir hujjoj bila Arafot mavqe’ida hozir bo‘lursen.
Agar bu chindur,
bizga xabar berki, bizing munga imonimiz bor. Abdulloh Qassor dediki, chun anga
yettim, qoshig‘a borib salom berib o‘lturdum. Ul bir chodirshab o‘ziga chirmab erdi va bir na’layn
ilayiga qo‘yub erdi va ko‘zi
ochuq qolib erdi, bir volihi hayrondek. Manga haybat mustavli bo‘ldi va
so‘z ayta bilmadim. Chun dahshatim raf’ bo‘ldi, mashoyix risolatin yetkurdum. Sahl bir lahza boshin
quyi soldi, dag‘i bosh ko‘tarib dediki, yo do‘st, [bu
qavm xohlaganini qiladigan, Allohga iymon
keltirganlardanmi? «Ha»,– dedim. Aytdi:
Shunday ekan, mening ishlarim haqida nega so‘raydilar?!
1
.
Do'stlaringiz bilan baham: