Microsoft Word marsga hujum ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
100
sous, suvga to‘lar og‘iz. Bo‘la qol, Yerjon, yubor raketalaringni! 
U kashfiyotidan zavqlangani bir chetga o‘tdi. Mana u, sosiskaxona, o‘lik dengizning tubida archilgan  
tuxumdek yaltillab turibdi, yuzlab millik biydek cho‘lda nur va issiqlikning yagona manbai. Bahaybat 
qora badanda yolg‘iz tepib turgan yurakning o‘zginasi. 
U hatto hayajonlanib ketdi va ko‘zlari faxr yoshlaridan namlandi.  
— Bunda xohlasang-xohlamasang yuvosh tortib qolasan, — dedi u qaynab turgan sosiskalar, issiq 
bulochkalar va sariyog‘ isini ichiga tortarkan. — Kelib qoling, — yuzlandi u yulduzlarga, — olib qoling. 
Qani, kim birinchi?  
— Sem, — dedi Elma, tim qora osmondagi Yer birdan o‘zgara boshladi. 
U alangalandi. 
Yer barkashining bir qismi to‘satdan million zarralarga parchalanib ketdi — go‘yo ulkan quroqsurat 
to‘kilib tushgandek bo‘ldi. Bir daqiqa o‘tgach, Yerni uch o‘lchamga kattalashgan dahshatli alanga tillari 
chulg‘ab oldi, so‘ng qisqara boshladi. 
— Nima bo‘lgan edi unga? — Sem osmondagi yashil olovga qarab turardi. 
— Yer, — javob berdi Elma qo‘llarini ko‘kragiga bosib.  
— Qanaqasiga bu Yer bo‘lar ekan, bu Yer bo‘lishi mumkin emas! Yo‘q, yo‘q, Yer emas! Bo‘lishi 
mumkin emas. 
— Bo‘lishi mumkin emas, deysanmi? — dedi Elma unga qarab. —Endi bu Yer emas, ha, endi bu 
ortiq Yer emas, — sen shunday demoqchimiding? 
— Yer emas, yo‘q, yo‘q, bu Yer emasdi, — ulib dedi xotini. 
U qimir etmay turardi, qo‘llari soch o‘rimlaridek osilib turardi. Og‘zi ochiq, ma’nosiz ko‘zlarining 
paxtasi chiqqan. 
— Sem, — chaqirdi ayol. Necha kunlardan beri birinchi marta uning ko‘zlari jonlandi. — Sem!  
Sem yuqoriga, osmonga qaradi. 
— Xo‘sh, — dedi ayol. Bir daqiqa jimlikdan so‘ng nigohini bir narsadan boshqasiga oldi, so‘ng ho‘l 
sochiqni shiddat bilan bilagidan oshirib tashladi. — Chiroqni yoq, ko‘proq yoq, radioni qo‘y, eshiklarni 
lang ochib qo‘y! Mehmonlarning yangi to‘dasini kut — taxminan million yilcha. Ha, ha, ser, hamma 
narsa tayyor bo‘lguncha. 
Sem qimir etmasdi. 
— Eh, sosiska uchun qanday bemisil joy! — ayol stakandan tish tozalagich — xilola oldi-da, kurak 
tishlari orasiga suqdi. — Men senga bir sirni aytaman, Ser, — shivirlab dedi u eri tomon egilib, — 
nazarimda, o‘lik mavsum boshlanayotganga o‘xshaydi...