Microsoft Word mantiqut-tayr ziyouz com doc

XOJA BARGO’DAK FAQOIY IShQI HIKOYATI 
 
Bir xoja xonumonsiz, ovora edi, ismi Faqoiy va bechora edi. Ishqi g‘olibligidan savdoyi 
edi. Hayoti purg‘avgo, rasvoyi edi. 
U hech vaqosi yo‘q darvesh edi, lekin dard ichra bedilu biri yuz va besh edi.
1
 Garchi u 
o‘z nonini tamomila o‘zgalarga berib yuborgan va o‘zi och qolgan bo‘lsa ham joni serob, 
ko‘zi to‘q edi. U juda qo‘p nonga yetishgan bo‘lsa ham, borini berib yuborar, evaziga 
faqo-faqirlikni totar edi. Doimo bir tani ochlikda o‘tirsa ham, har damda yuz tani bilan 
faqirlikni yeb, rohatlanar edi. 
Bir odam xoja Faqoiydan so‘radi: 
-  Ey oshiftakor oshiq, ishqda seroblik nima, shuni oshkor qilgil. 
Xoja aytdi: 
- Oshiqyuz olam jahon matohi bo‘lsa ham borini birgina faqo (faqirlik) uchun berib 
yuboradi. 

---

Mantiqut-tayr (nasriy bayon). Farididdin Attor 
 
 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
127
Mardnqng ishi doimo shunday bo‘lsa, u hech qachon holsizlanmaydi, yiqilmaydi. 
Chunki u ishq va dard bilan ovora bo‘lib, boshqasini bilmaydi.