www.ziyouz.com
kutubxonasi
75
105
So‘nggi voqealar bo‘roni meni bu yerga olib kelgan sabablar va qadamlarni davom
ettirishga vaqt bermayapti. Qolaversa, bu bo‘ron nafaqat badiiy bayon, balki haqiqat
hamdir. Li menga o‘sha hikoyani aytib bergandi. O'tgan hafta telba do‘stimiz bilan o‘nta
jangari tog‘li qishloqdan qochishga va hukumatga taslim bo‘lishga qaror qilishdi, chunki
ba'zi choparlar hukumat o‘zi bosh egib kelgan istagan kishini afv etishi haqidagi
yangilikni olib kelgandi. Shuning uchun o‘n-o‘n ikki kishi qochishga kelishgan.
Qo‘mondonlar buni yarim kechasi sezib qolib, orqalaridan darhol odam yuborgan. Bu
guruh qochoqlarni torgina tog‘ yo‘lining pastida muzliklarni kesib o‘tayotgan holda
topgan Lekin ularni tutib olish yo‘li yo‘q edi va guruh o‘t ochishga kirishadi. Isyonchilar
ham qarab turmay, jang qilishgan va natijada bahorgi erishga shaylanayotgan qorlar
ko‘chib, ikki guruhni ham jarga uloqtirib yuboradi. Tirik qolgan birgina kishi bu bizning
telba og‘aynimiz edi. U ust-boshiga qarab bo‘lmaydigan bir holda o‘zi orqaga qaytib
kelib, ovoz chiqarmay yum-yum yig‘ladi, go‘yo yoshlari telbaligini yuvib tushayotganday
edi. U hammaning ko‘ziga g‘amgin va jimgina boqar, lekin hech kim bu qarash kechirim
so‘rashmi, uyatmi va yo afsus-nadomat - nimaligini bilolmasdi. Shu o‘rinda butunlay
boshqa bir manzara xayolimga keldi.
Bir yil avval xalqaro yordam guruhiga tarjimonlik qilish uchun Mo‘g‘ulistonga borgandim.
Balki siz allaqachon bunday xalqaro guruhlarga shubha bilan qarashimni sezgandirsiz -
mening qat'iy fikrimga ko‘ra, ularning ko‘pchiligi qalloblik bilan shug‘ullanadi, yo qaysidir
yo‘l bilan pul topishga intiladi va yo boshqalarning qashshoqligi hamda og‘riqlari ustidan
kulishni biladi, biroq men aytayotgan jamoa unday emasdi. Siz bu mamlakatga halokatli
ta'sir ko‘rsatgan hayvonlar vabosini eslaysiz, albatta. Qutqaruvchilar guruhi mol
do‘xtirlari, zoologlar, ekologlar va boshqa mutaxassislardan iborat bo‘lib, ular tabiiyki,
odamlar bilan shug‘ullanishmaydi.
Hayotimda hech qachon bunchalik katta fojiaga guvoh bo‘lmagandim: Mo‘g‘ulistonning
oppoq qorli kengliklari qoramollarning o‘lik tanasi bilan to‘lib ketgandi: ular orasida eng
kuchlisi sanalgan otlar o‘rnidan turishga intilib, og‘riqdan to‘lg‘onar, yunglari muzli
qorlarga yopishib qolgan yuvoshgina qo‘ylar esa, kuchsiz ovozda oppoq va kar osmonga
qarab ma'rardi. Izg‘irin o‘lim sharpasini olib kelar yoxud O'lim qanotlari halokatli
shamolni surib kelayotganday edi go‘yo. Va yo Chingizxon ruhi ana shu kengliklar sari
kezib yurib, dunyoviy qarzlarini qaytarayotganday. Har holda o‘ta vahimali manzara...
Parlament a'zosi bo‘lgan inglizcha gapiruvchi xonim bizni kutib olib, qishloq joylariga
boshlab bordi. U Kembridjda tahsil olgan va shu bois ko‘p narsadan xabardor edi. Shu
bilan birga Orxon viloyatiga vertoloyotda uchib borarkanmiz, bu xonimdan Bilga-Hoqon
va Tongyuquqning mashhur tosh yozuvlari hanuz bormi, deya so‘ragan edim, u nafa
ķ
at
boshini qimirlatib qo‘ydi, balki ularni menga ko‘rsatishga va'da ham berdi. Albatta,
birinchi galda yaylovlarga bordik.
Sizga manzaraning naqadar nochorligini aytdim: normal hayotimizda bu dunyoda
qancha hayvon yashashi haqida o‘ylab ko‘rmaymiz, biz faqat o‘zimizni hisobga olamiz
xolos, lekin aslida barcha hayvonlar, qushlar va hasharotlar yashayotganimiz zaminga
bizday haqlidir. Ular kamtargina bo‘lib tug‘ilish va o‘lishlarini bildirishmaydi, na
Ko‘k Turklari asiri (roman). Nouman Smaylz
Do'stlaringiz bilan baham: |