Microsoft Word kr sh xolmirzayev 2 ziyouz com doc

 
13 
— Нимага мундай тикилиб қолдингиз? — сўради қиз қуруққина қилиб. 
— Сизни бир кишига ўхшатдим, — дедим. 
— Кимга? 
— Зумрадга... 
— Э, ўзим Зумрад-ку? — деди у. 
Мен... оғзимни очиб қолдим. Негадир Увайсийнинг «Анор» шеъри эсимга тушди: «Бу на гумбаздир, 
эшига-туйнугидан йўқ нишон...» Нега бу байт хаёлимга келди? Тушунсам, ўлай... Аммо оғзим очилиб 
қолганини тушунса бўлади. 
Нима қилишимни билмай: «Э, худо, — дедим кейин. — Бу қандай сир-синоат? Ёки фавқулодда 
исмлар бир-бирига мос келдими? Ҳа, ҳа. Бошқача бўлиши мумкин эмас!» деб ўзимга уқтиргач, сал-пал 
ҳушимга келдим. 
— Сиз «Икки сандиқ» эртагини ўқиганмисиз? — деб сўрадим. 
— «Икки сандиқ»? «Зумрад билан Қиммат» эмасми? — деди у. Ва менинг шошиб бош ирғаганимни 
кўриб, давомини айтди: — Мактабда ўқигандим. Қимматни аждаҳо ютиб қўяди... 
— Шу-шу. 
Шунда у бирдан бошини ўгириб кулди. 
— Ўша Зумрадга ўхшатдингизми мени? 
— Ҳа, ҳа. 
— Яхши қизга ўхшатган экансиз, — деди у. Сўнг «хирмон»дан бир даста тикан олиб, гулханга 
ташлади. Ва хўрсинибгина қўйди-да, шишаларни кўтариб келаётган Болтабойга қаради. 
Болтабой битта пиёла ҳам олиб келган экан. Шампанни олдим-у, Зумраддан сўрадим: 
— Ичасизми? 
У елкасини қисди. Мен дарҳол шишани очиб пиёлани тўлатиб, узатдим. 
— Пиёламиз битта... Мен коньяк ичаман. 
У пиёлани олиб, кўпиги пасайгунча тикилиб турди-да, сўнг қандайдир ийманиб-кулимсираб: 
— Хўп. Омон бўлинглар, — деб ютди-қўйди. 
«Ҳа, ичиб ўрганган, — деб ўйладим. — Ёшиям... Демак, мактабни битирган... — Эрга теккан ёки 

---

САЙЛАНМА. Шукур Холмирзаев. 2-жилд 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
137
бола туққан-туғмаганини тусмоллаш учун юзига тикилиб қарадим: лоф бўлсаям, нақ олма... — Қизиқ, 
мени таниса, нега почтахонада унақа қилди?» 
Конякдан қуйиб ўзим ҳам ичдим. Сўз айтмадим. Афтидан, Зумрадга: «Сизнинг соғлигингиз учун!» 
дейишга истиҳола қилдим: ахир, у жуда ёш-да! 
Болтабой мошинага ишора қилиб, ичмади. 
Ана шунда камина катта бир хатога йўл қўйганини англади. Яъники, тўғри айтасиз, газак олмаган 
эканман: умуман, газак харид қилиш хаёлга ҳам келмаган эди. 
Сиз ҳозир: «Бу Болта шопирни газакка юборади. 
Мақсади париваш билан ёлғиз қолиш...» деб ўйладингиз. Рост! Лекин сиз ўйлаган маънода эмас: 
газак ҳақиқатан ҳам керак! Иккинчидан, бу эртакдан чиққан ғалати қиз билан... 
... ҳайҳотдек дарада — сой бўйида, чўнг харсанг тагида, гулхан атрофида, сим-сим ёмғир остида 
ўтириш — ёш ўспирин бўлиб ўтириш мен учун... 
ҳаётнинг ажабтур ўзгариб кетганидан куйиб ва совуб, «Бирон нарса топарманми?» деб тоғлар 
қаърига йўл олган кимсанинг бемалол гурунг қилиб ўтириши... 
... ахир, менга, дардимга жилла бўлса-да, даво эди-да! 
Ҳа, энди, кўнгилнинг қайсидир бурчагида бошқа ният ҳам туғилгандир? 
Ҳарқалай, Зумрадга «аёл киши» деб қараш — менинг учун ўнинчи даражали гап эди.