Microsoft Word kr oydinda yurgan odamlar ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
73
Ичкаридан тоғаси овозини эшитди. 
— Энди, бари худо тарафдан, қуда, — деди тоғаси. — Сиз ҳам, биз ҳам айбдор эмасмиз. Энди, 
келин бўлмиш юк-ёпларини олиб келиш учун борасизларда. Ўзим бошида туриб, ипидан 
игнасигача бўлиб бераман... 
Отамиз ер остидан кетига қаради. Юрак-бағри ҳаминқадар эзилиб-езилиб кетди! 
Ҳамиша қайқайиб-қайқайиб юрмиш оти, ҳамиша кўкрак кериб-кўкрак кериб юрмиш оти... боши 
хам бўлиб-хам бўлиб қадамлади! Ерга тумшуқ бериб-тумшуқ бериб қадамлади! Ерга кўз тикиб-
кўз тикиб қадамлади! 
«Ёмон бўлди, кўп ёмон бўлди, — хаёлланди отамиз. — Энди шуни, шу жонивор билмаса нима 
қипти?» 
Отамиз ҳадаҳалади. Дарвозадан ташқарилади. 
Узангига оёқ илди. Отига қамчи урди. 
9 
Отамиз чайладан адоқлади. 
Адир адоғида қантарилмиш отини минди. Уйига йўл олди. 
Дарвозани очди. Кўчада сочилиб юрмиш мол-ҳолларни ичкари киритди. Мол-ҳолга қаради. 
Отини охурига бойлади. 
Ҳовли ўртасида серрайиб қолди. 
ҳовли зим-зиё бўлди. Милт этмиш шуъла бўлмади. 
Ичкарилаб, уй чироғини ёқди. Кўрпачага чўзилди. Этиги қўнжидан қамчини олди-да, оҳиста-
оҳиста этик қўнжига урди, кўрпачага урди, деворга урди. 
Ётиб ётолмади, ухлаб ухлолмади. 
Тағин ташқарилади. 
Бир қурбақа сапчиб-сапчиб келди. Деразадан тўкилмиш нурда тўхтади. 
Нур, отамиз ғашини келтирди. Ичкарилаб, чироқни ўчириб келди. 
Ток вайиши остида чўк тушди. Оёқларини чалиштирди. Жойлашиб ўтирди. Вайиш устунига 
яғрин берди. Бошини-да устунга қўйди. 
Боши узра назар солди. Қоп-қораймиш вайишга тикилди. Тикилди-тикилди, кўзлари илинди... 
Хўрозлар қичқириғидан, бузоқлар маърашидан уйғонди. 
Тобора ёришиб келмиш осмонга қаради. Мунғайиб-мунғайиб қаради. Ғарибона-ғарибона 
қаради... 
Отаси бор эди, отасига суянар эди. Отаси қазо қилди. 
Аёлига суяниб қолди. 
Онаси бор эди, онасига суянар эди. Онаси-да кетди. 
Тағин аёлига суяниб қолди. 
Eнди, ёлғиз суянчиғидан-да ажралди. Ёлғиз юпанчидан-да ажралди. Ёлғиз юпанчидан-да 
ажралди. Ёлғиз паноҳидан-да ажралди. 
Тўрт тарафи қибла бўлиб қолди! 
Eнди... Манави устунга суяниб қолди! 
10 
Отамиз отига қаради-юрди. 
Қўйлар емиш дардида отамизга суйкалди. 
Отамиз қўйларни туртиб-туртиб ташлади, жеркиб-жеркиб ташлади. 
Отини эгарлади, ташқари етаклади. 
Дарвозани ташқаридан қулфлади. Эгар қошидан олди, узангига оёқ илди. 
От шахдам-шахдам қадамлади. 

---

Ойдинда юрган одамлар (қисса). Тоғай Мурод