Microsoft Word kr bankir ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
164
— Бу 10 йил муқаддам Олбанидаги қонун чиқарувчи мажлис таклифидан бошланганди. 
Ўшанда омонат банкларига уларнинг бош бошқармаси жойлашган округдан ташқарида бўлимга 
эга бўлиш ҳуқуқи берилганди. 
— Таклифни ким илгари сурганди? 
Жувон елкаларини қисди: 
— Штат марказидан мажлиснинг бир неча аъзоси. Менимча, Нью-Йоркдан эди. 
— Таклиф нима бўлди? 
— У жимгина жон берди-қўйди. 
— Шундайича-я? Ҳеч қандай кураш-пурашсиз-а? 
— Ҳеч қандай кураш-пурашсиз. — Жувон бир дақиқа ўйланиб олди. — Агар омонат банклари 
ўшандан буён бўлимлар ҳақидаги қонун лойиҳаларига сарфлаган барча пуллардан биринчи 
йилиёқ фойдаланганларида эди, дастлабки уринишдаёқ ғалаба қозонилган бўларди. Аммо 
бундай қадам қўйишга ҳеч кимнинг юраги дов бермади. 
Палмер бош ирғади: 
— Буни менга Бернс тушунтириб берди. У бу йиллар ичида омонат банкларининг бўлимлари 
ҳақидаги таклиф барча нусхаларида қонун чиқарувчилар учун ортиқча юк бўлиб келган. 
Айтинг-чи, очиқ кураш қачон бошланган? Қайси йилда? 
— Кураш бир неча марта авж олган. Саккиз йил бурун ҳам. Беш йил бурун ҳам. Шубҳасиз, 
ўтган йили юқори нуқтага бориб етди. Сиз бугун бутунлай бошқача кўринаяпсиз. 
Палмер қовоғини уйди. 
— Нега бошқача кўринарканман? Қайси маънода? 
— Бироз асабийлашгандайсиз. — Жувон гапидан тўхтади-да, бошини сараклатди. — Мавзуга 
алоқадор эмас. Мен ўзимга қарашим керак. Бўпти, энди омонат банклари курашига қайтайлик. 
— Ҳа. Нима учун айнан ўтган йили кураш бу қадар кескин бўлди? 
— Қисман шунданки, омонат банклари олдингилардан кўпроқ тазйиқ ўтказа бошлашди, — 
тушунтирди жувон. — Қисман яна шунданки, улар ҳар қандай одоб-ахлоқни бир четга қўйиб, 
ЮБТКга ўхшаган йирик шаҳар банкларига ҳужум бошладилар. Яна қисман шунданки, Лэйн 
Бэркхардтнинг фикрича, улар ҳужумни энди шахсан унинг ўзига қарши олиб бора бошладилар. 
У ҳам муштлашувга бош қўшгандан кейин чинакамига тўс-тўполон бошланиб кетди. 
— Тўғри. Ҳамма гап шунда, — деди Палмер. — Нима учун охири Бэркхардт жангга 
киришишга қарор қилди? 
Жувон яна елка қисди: 
— Бу йилнинг бошида нима бўлган бўлса, ўшанда ҳам шундай бўлганди. Жо Лумис “Меррей 
Хил” омонат банки номидан ундан курашдан тийилиб туришини илтимос қилди. Шунинг учун 
Бэркхардт айнан шунинг тескарисини қилишга аҳд этди. 
— У билан Лумис эски дўстлар, қил ўтмас улфатлар, қон душманлар эмас. Нима учун 
Бэркхардт шундай қилиши керак бўлиб қолган? 
— Айнан шунинг учунки, — деди Виржиния, — у дўстликнинг оқибати нимага олиб келишини 
англади. Бэркхардт курашда душман унинг асосий омили бўлади деган қарорга келди, 
рақибининг қўлларини боғлаб қўймоқчи бўлди, Лумис билан дўстликларидан қинғир йўлда 
фойдаланишни ўйлади. 
— Тушунарли, — давом этди Палмер. — Булар барини сиз қаёқдан биласиз? 
— Бэркхардтнинг ўзи баъзи гапларга ишора қилар эди, бошқа гапларни эса менинг ўзимга 
ёки мен боримда очиқ-ошкор айтар эди. Қолганларини мен газетчилардан билиб олар эдим. 
Палмер битта сигарета олмоқчи бўлди, бироқ ўйлаб, пачкани яна Виржинияга тутди. Жувон 
рад этгандан кейин у сигарета тутатди. 
— Энди айтинг, Бэркхардтнинг қайсарлигини ҳамма биладими? Саноатчилар ичидан битта-
яримтасининг бундан хабари борми? 
— Агар улар билишмайди десалар, мен ҳайратдан ёқа ушлаган бўлардим. 

---

Банкир (роман). Лесли Уоллер