Microsoft Word kr bankir ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
205
Палмер ўгирилиб, унга тик қаради. 
— Шунинг учун келдимми? Қарз ҳақида гапириш учун-а? 
Бернснинг узун, озғин қўллари Палмерга чўзилди, у олифталик билан инкор маъносини 
билдирди. 
— Вуди, азизим, сени ҳеч қачон бунақа вазиятда ташлаб қўймайман. Ўйлаб кўр, Мак 
Бернснинг қарз ҳақидаги шамаларига ким ҳам ишонарди? Бироқ Мак Бернс билан Вуди Палмер 
Олбанида бирга юришса — ишонишади. Шубҳалар ҳатто миллион йилда ҳам амалга ошмаслиги 
мумкин, бироқ уларга ишонишади. Сенга орзулар ичида яшаганимни айтдим, Вуди. 
— Боя айтганимдек, Мак, айнан шунинг учун ҳам сен ҳеч қачон банкир бўлолмайсан. 
Бернс бироз жим қолди. 
— Раҳмат, — деди ниҳоят. 
— Сен бу гапни мақтов деб тушунмаслигинг керак. 
— Бунга эмас, имло хатоимни тўғрилаганинг учун раҳмат. 
— Қанақа хато? 
— Муғамбирлик қилма, Вуди, “Мен шундай дедим”ни сен “Мен айтганимдек” деб 
тўғриладинг. Мен айтганимдек. Вуди, мен аҳмоқ эмасман. Шаманг учун раҳмат. 
— Бу ҳатто хаёлимда ҳам йўқ эди. Энди кимдан кўпроқ жаҳли чиқяпти? 
Бернснинг сарғимтил — қўнғир кўзларида ўзгариш кўринмас, улар хотиржам боқарди. Кейин 
бу кўзларда масхараомуз истеҳзо пайдо бўлди. 
— Кечир, қария, — деди у. — Сени яхшироқ билиб олганимдан кейин дастлаб нималарни 
ўйлаганимни гапириб бераман. — У кўкрагига урди. — Ичим-даги гапларни... 
Палмер бўйинбоғини кўнгилдагидек қилиб боғлади. Кутилмаганда хаёлига: Бернснинг 
хонадонида тушириб юборган тўғноғичимни Виржиния эмас, у топиб олганда, нима бўларди? — 
деган фикр келди. У хаёлларини маълум бир йўналишга солаётгандек, бошини силкитди. 
— Нима бўлганда ҳам менда сен қадрлайдиган айрим маълумотлар бор, — деди у. 
Бернснинг юзида яна бефарқлик аломати зоҳир бўлди. 
— Ҳа? 
— Биржа маълумотлари. Хоҳлайсанми? 
Бернс кинояли кулимсиради. 
— Хоҳлаган пайтингда, азизим. 
— Улар сенга кулгили кўринади, — гап бошлади Палмер. — Балки “кулгили” деганим ўринли 
эмас, сийқаси чиққан гапдир. Мен ЮБТКнинг акциялари ҳақида гапиряпман.
Бернс кулиб юборди: 
— Мана буни янгилик деса бўлади. Улар бир ойдан буён кўтариляпти. 
— Бироқ жуда секин. 
— Сен катта сакрашни кўзда тутаяпсанми? 
— У бошланса ЮБТК акциялари икки кунда 10 бандга кўтарилади. 
Бернснинг қошлари туташди. 
— Нима учун? 
— Ҳеч қандай изоҳга ўрин йўқ. Шунчаки, маълумот. 
— Яхши. Қачон? 
— Бу — мен аниқ айтолмайдиган ягона нарса. 
— Аниқ билмаслигинг ғалати. 
— Агар бу сакрашни қандайдир йўл билан якка ўзим тайёрлаганимда, — тушунтирди 
Палмер, — сенга “қачон”лигини ҳозир лўнда қилиб айтиб берардим. Бироқ бу менга ҳам, ЮБТК 
дагиларнинг бирортасига ҳам боғлиқ эмас. 
Бернс оромкурсидан олдинга қараб энгашди: 
— Унда, кимга боғлиқ? 
Палмер елкаларини қисди. У стаканини олиб, Бернснинг каравотидан нарисидаги 

---

Банкир (роман). Лесли Уоллер