Microsoft Word kr bankir ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
182
маслаҳат сўрасам ҳам Мак Бернсдан сўрамасман. У буни газетамизда ёзиб чиқишимга умид 
қилганди. Мақола эса акциялар нархини кўтариш учун керак эди. Оддий ўйин. Бундан кулгили 
нарса бўлмаса керак. — У башарасини буриштирди. 
— Бунақаси ҳеч қачон бўлмаган, — жуда жиддий оҳангда деди Виржиния, — Нью-Йорк 
журнализми тарихида учрамаган воқеа. 
— Ҳаҳ! Аммо биз “Стар”дошлар бунақа воқеаларга илакишмасликка ҳаракат қиламиз. 
— Бошқа газеталардаги учарлар шунақа нарсалар билан шуғулланадилар, тўғрими, Жорж? 
Жорж жувонга қовоғи остидан қараб қўйди-да, Палмерга юзланди: 
— Сиз ажабтовур бир нарсага эга бўлдингиз. У банкни эгалламасдан қўймайди. 
Палмер официантга ичимликлар буюрди. 
— Кимдир барибир шуни қилади, — деди у. Моллеттнинг кўзлари бирданига дум-думалоқ 
бўлиб қолди ва Палмерга тикилди: 
— Тушунмадим. 
Палмер бошини чайқади ва Виржинияга мурожаат қилди: 
— Мак нима деб таърифлаганди? Қўрқоқликми? 
— Соат бирда у Олбанига учиб кетаяпти. 
— Макнинг бўлгани шу, — тасдиқлади Моллетт. — Аэродромга етиб олиш, икки моторли 
шалоқ машинада учиш, кейин эса аэродромдан шаҳар марказига етиб олиш учун кетадиган 
вақтига, ўша ёққа поездда ҳам етиб олса бўларди-ку. Лекин Мак ўлақолса бундай қилмайди. 
— Тезликнинг ўзи, — деди Палмер, — гоҳо тезлик ҳақидаги хаёлчалик бўлмайди. 
— Хаёл эса, — қўшимча қилди Моллетт, — агар сиз Мак Бернс бўлсангиз, воқеликдан кўра 
анча муҳимроқ. 
Орага чуқур сукунат чўкди. Сукунатга ғарқ бўлиб кетаётганини ҳис қилган Палмер деди: 
— Қизиқ, модомики сиз Мак ҳақида шундай фикрда экансиз, у сиз билан бугун қандай қилиб 
ҳам бирга овқатланарди? 
Моллетт тўртбурчак бармоғи билан Палмерни кўрсатиб, ўзининг чийилдоқ дадил овозида 
деди: 
— Менинг бу ердалигим — сизни кўриш учун, бас. Тўғрисини айтсам, Мэкки Ножнинг 
Олбанига учиб кетганидан ўзимда йўқ хурсандман. 
Виски келтиришди. Палмер ўз стаканини кўтарди. 
— Душман ўрдасидаги саросималик учун! 
Моллетт ширин жилмайди: 
— У ким бўлишидан қатъи назар! 
— Сизга нимани сўзлаб беришим мумкин? — сўради Палмер. 
— Сиз бир нарсани ҳисобга олишингиз керак, — гап бошлади Моллетт, — банк ишлари 
билан шуғулланадиган йигитчамиз таътилда. Менинг соҳам бошқа. Ҳозир мен сиздан интервью 
олиш вазифасини бажараяпман, холос. Ёнимда бир неча минг саволдан иборат унча катта 
бўлмаган рўйхат бор. 
— Қайси мавзуда? 
— Омонат банклари бўлимлари ҳақидаги таклифни қандай қилиб барбод қилмоқчисиз? 
— Матбуот учунми? 
Моллетт кафтини юқорига қилиб, иккала қўлини олдинга чўзди. 
— Бунинг учун менга ҳақ тўлайдилар. 
— Лекин менга бунинг учун ҳақ тўлашмайди-да, — эслатди Палмер. — Бир қанча шундай 
масалалар бўйича норасмий гаплашиб олганимизда мендан бахтли одам бўлмасди. Аммо 
матбуот учун мен сизга айтмоқчи бўлган гаплардан бир абзац нарса чиқса ҳам катта гап. 
— Келинг, шундан бошлай қолайлик. 
Палмер бироз виски ичиб олди. 
— Биз қўлимиздан келганча тез ва ғайрат билан одамлар онгига шуни етказмоқчимизки, 

---

Банкир (роман). Лесли Уоллер