Microsoft Word dunyoning ishlari ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
106
baravariga uning kaftiga egilishdi: 
— Vuu-uy! Manovi zirakni! 
— Tillami? 
— Qancha turadi? 
— Tilladan ham zo‘r! Platina deb qo‘yibdi buni! — Huri satang boshini mag‘rur ko‘tardi. 
— O‘n uchta. 
Oyim ham xira tortgan ko‘zlarini uning kaftiga tikdi. 
— Qani? O‘n uch so‘m bo‘lsa arzon ekan-ku! 
Huri satang ovozini baralla qo‘yib kuldi. Uning kulishi g‘alati. Odatda odam kulganida 
ko‘zidan nur porlab ketadi. Biroq Huri satangning kulishi boshqacha. O‘zi emas, tomog‘i 
kuladi... «Ha... ha... ha...» deydi bo‘lib-bo‘lib. Faqat tilla tishlari yaltiraydi. Semiz, bo‘liq 
ko‘kraklari silkinib ketadi. 
— Bir ming uch yuz so‘m, poshsha oyi! Ko‘zini ko‘rdiyizmi, brillant-ku. 
U, «bo‘ldi, tomosha tamom», degandek brilliant zirakni ham yashirdi. Keyin tag‘in 
sumkasiga qo‘l suqdi. Bu safar allaqanday yaltiroq mato chiqdi. Oy-kuni yaqinlashib 
qolgan qo‘shni kelinchak Guli matoning bir chetini jur’atsizlik bilan ushlab ko‘rdi. 
— Bemalol, — dedi Huri satang. — Bemalol, kelin poshsha, g‘ijim bo‘ladigan narsamas 
bu. «Mokriy trikotin» deb qo‘yibdi otini. 
Oyim ham matoning bir chetidan tutib ko‘rdi. 
— O‘zimizning misqoli dokaga o‘xsharkan, — dedi sekin. 
— Voy-voy-voy! Dokayiz hammomda bo‘ladi! — Huri satang qoshini chimirdi. — «Mokriy 
trikotin», disam doka diydi. 
— O‘zi qancha? — dedi Guli Huri satangning ko‘ziga termilib. 
— E, ot minan tuya bo‘larmidi, opovsi! Bir joydagi odammiz. Yigirma so‘m-de! Puliyiz 
yonizda qoladi. 
Guli tushunmadi. 
— Metri yigirma so‘mmi? 
— Metri nima qiladi? Men metrlab sotmiyman. Bir kiyimligi bir yuz yigirma so‘m, 
tushundizmi? 
Guli sekingina qo‘lini tortib oldi. Uning eri shofyor. Bahorda allaqaysi sovxozga tut bargi 
olib ketayotganda avariya bo‘lib uch oy gipsda yotdi. Haliyam ishga chiqib ketgani yo‘q. 
— Menga to‘g‘ri kelmas ekan, — dedi Guli sekingina. 
— Ha-ha-ha! — Huri satang og‘zidan olov purkab tomog‘i bilan kuldi. — Erta-indin 
qo‘chqordek o‘g‘il tug‘ib beradigan xotiniga bitta ko‘ylak oberolmiydigan er qanaqa o‘zi! 
Belida belbog‘i bormi? 
Gulining dog‘ bosgan yuzi qizardi. 
— Mayli, — dedi sekingina. — Qo‘ya qoling. — U «mokriy trikotin»ga judayam havasi 
kelayotgan bo‘lsa kerak, yana ushlab ko‘rdi. 
— Etvotman-ku, puliyiz yonizda ketadi. Asl mol bu!— Huri satang oltin uzukli barmoqlari 
bilan matoni g‘ijimlab-g‘ijimlab qo‘yib yuborgan edi, yana tep-tekis bo‘lib qoldi. — Bola 
yasashni bilgan odam guldek xotinini yasatib qo‘yishniyam eplasin-de! 
Boyadan beri indamay o‘tirgan oyim gapga aralashdi. 
— Har kim o‘zidan o‘tganini o‘zi biladi, bolam, — dedi sovuq ohangda. — Nima qilasiz 
bechorani uyaltirib. 
— Voy-voy-voy! Manov odamni qarayla! — Huri satang birdan jiddiy tortdi. — Man osin 
deb etagiga osilvotmanmi?! Manam o‘zimdan o‘tganini o‘zim bilaman. Biramas, ikkita 
tirik yetimni boqib o‘tiribman. 
— Nima qipti sizga? — dedi oyim qovog‘ini solib.— Binoyidek yuribsiz. 
Guli, har qalay, shu matodan ko‘ylak kiyishni judayam xohlayotgani ko‘rinib turardi. 

---

Dunyoning ishlari. O’tkir Hoshimov