Microsoft Word dunyoning ishlari ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
109
Tog‘lardagi shunqorim-ey, alla, 
Beshikdagi qo‘chqorim-ey, alla.
Ukam ovunib qoladi. Oyimning o‘zi ham beshikni quchoqlagancha mudrab ketadi. Bir 
mahal beshik ustidagi qo‘li shilq etib yoniga tushadi. Ukam uyg‘onadi, beshik yana 
g‘ijirlaydi. Oyim ham cho‘chib ko‘zini ochadi. Beshikni ohista tebratadi: 
Yigitlarni sardori bo‘l, jonim-a, 
Yuragimni madori bo‘l, alla...
Yana jimlik cho‘kadi. Soat chiqillaydi, qor derazaga chirsillab uriladi. Sekin-sekin ko‘zim 
uyquga ketarkan, qulog‘im ostida yana o‘sha ma’yus sado eshitiladi. 
Oq uy-ola bargaklarda jonim-a, 
Yonib turgan chirog‘imsan, alla...
Keyin... katta bo‘lganimda ham qayerda alla eshitsam, negadir yuragim shirin orziqish 
bilan talpinib ketar, nega bunaqa bo‘layotganini o‘zim bilmas edim. Bir yili uch-to‘rt 
qalamkashlar olis tog‘ qishlog‘iga bordik. Mashina yurmas edi. Ot minib o‘rganmaganim 
uchun charchab qoldim. Manzilga yetmasimizdan qorong‘i tushdi. Yaylovdagi qirg‘iz 
o‘tovida tunab qolishga to‘g‘ri keldi. Qimiz ichdik, suzma yedik. Keyin birimiz namatga, 
birimiz po‘stakka yonboshlagancha uxlab qolibmiz. Bir mahal sovuq qotib, uyg‘onib 
ketdim. Atrof jimjit. Faqat olisda it akillaydi. O‘tov keragisidan shom yegan oy 
mo‘ralaydi. Shu payt qo‘shni o‘tovda chaqaloq yig‘isi, ketidan ayol kishining alla 
aytayotgani eshitildi. Men uning so‘zlarini aniq bilmasam ham alla aytayotganini his qilib 
turardim. Negadir yuragim shirin orziqib ketdi. Ayolning ovozimi, alla ohangimi, xuddi 
onamga o‘xshab ketardi. Negadir shu ohang bilan qalbimga orom kirganday bo‘ldiyu o‘z-
o‘zidan ko‘zlarim yumilib keta boshladi. Go‘yo qirg‘iz ayol bolasiga emas, menga alla 
aytayotganday... Yaqin orada bunaqa shirin uxlamagan edim. 
Oradan uch-to‘rt yil o‘tgach, shunaqa holatni yana bir marta boshimdan kechirdim. 
Kislovodskka dam olishga borgan edik. To‘rtta o‘zbek yig‘ilsa osh qilish harakatiga tushib 
qoladi. Sanatoriy yaqinidagi xonadondan qozon topdik. Bu yerning aholisi yoz paytida 
uyiga dam oluvchilarni ijaraga qo‘yadi. Bu xonadonda ham sibirlik juvon ijara o‘tirarkan. 
Sap-sariq sochli, barvasta gavdali, yuzini sepkil bosgan juvon qishloq ayollariga xos 
soddadillik bilan bizga darhol elakishib ketdi. Kichkintoy o‘g‘ilchasini ko‘tarib goh sabzi 
artishadi, goh idishlarni yuvadi. O‘zbek palovining ta’rifini ko‘p eshitsa ham hech 
yemaganini dilkashlik bilan aytib kuladi. 
Birgalashib osh yedik, ko‘k choy ichdik. Keyin sibirlik juvon kichkintoyini ko‘tarib uyga 
kirib ketdi. Oradan chorak soatcha o‘tgach, ichkaridan uning ovozi keldi: 
Bayu ba-ayushki, bayu, bayu-bay... 
Qiziq, yuragimda yana o‘sha shirin orziqish uyg‘ondi. Uning ovozi ham onamnikiga 
o‘xshab ketardi. Do‘stlarim gangur-gungur suhbatlashib o‘tirishibdi. Men bo‘lsam 
ichkaridan chiqayotgan alla sadosiga quloq solaman. «Ba-yu, bay...» 
Bu qanday holat?! Bu qanday sehr? Nima o‘zi bu? 
Ehtimol, dunyoning bu chetida turib bir odam o‘z seviklisiga aytgan dil rozini dunyoning 
narigi chekkasidagi boshqa bir odam tushunmas. Ehtimol, dunyoning bu chetida turib bir 
odam aytgan qo‘shiqni dunyoning narigi chekkasidagi boshqa bir odam tushunmas. 
Ehtimol, dunyoning bu chekkasida turib bir odam aytgan eng oqilona fikrni dunyoning 

---

Dunyoning ishlari. O’tkir Hoshimov