www.ziyouz.com
kutubxonasi
61
vaqtgacha turli kinolarda turli qiyofalarda ko‘rib yurgan artistini endi yangi qiyofada
ko‘rdi.
Bugungi kinodan gangib qoldi. Es-hushini yig‘ib ololmadi. Minbardan ko‘z ololmasdi.
Ichida Madievni so‘kdi. Burab-burab so‘kdi.
Nihoyat, o‘zini bosdi. Osoyishta bo‘ldi. Sokin bo‘ldi. O’zicha bosh irg‘adi. O’zicha...
Madievni... qo‘llab-quvvatladi!
Boisi, Botir firqa qalban... millatchi edi! Ha-ha, ich-ichidan:.. millatchi edi!
Mana, umr o‘tdi — Botir firqa millatchiligini tiliga chiqarmadi. Mana, umr o‘tdi — Botir
firqa millatchiligini yuzaga chiqarmadi.
Vazmin-bosiqligidanmi? Ichimdan top odam ekanligidanmi?
Botir firqa og‘iz ochmaslikni... ichki bir dunyoqarashdan deb bildi. Ichki bir aqldan deb
bildi.
«Kommunistik partiya siyosatiga begona g‘oyalar — men uchun-da begonadir», deya
o‘yladi.
Ammo... o‘zi bilan o‘zi gaplashdi! Ich-ichidan gaplashdi:
«Millatchilik — o‘z kindik qoni to‘kilgan yerga sadoqatdan bino bo‘ladi. O’z xalqiga mehr-
oqibatdan bino bo‘ladi. O’z qarindosh-urug‘lariga mehr-muhabbatdan bino bo‘ladi.
Ammo-lekin millatchilikni yomon taraflari-da bor. Millatchilik — iblislar panoh topajak
eng so‘nggi panoh, demak. Millatchilik — jaholat, demak. Millatchilik — bir xalqni boshqa
bir xalqqa nisbatan nafrati, demak. Shu boisdan, juda ko‘p fojialar ana shu
millatchilikdan kelib chiqadi».
Yo Botir firqa mansabidan tushib qolishdan qo‘rqdimi? Partbiletidan ajralib qolishidan
qo‘rqdimi? Yo‘q, yana yo‘q!
«Millatchilik misoli bir olov, — deya o‘yladi Bo-tir firqa. — Olov o‘z oti o‘zi bilan olov.
Olov bilan o‘ynashib bo‘lmaydi. Odam olovni ehtiyot qilmasa, bet-qo‘lini kuydirib qo‘yadi.
Odam olovni avaylamasa, o‘z uyini olov oldirib yuboradi. Butun... dunyoni o‘t oldirib
qo‘yadi!
Chin, ashaddiy millatchi bo‘lish kerak. O’z el-yurti uchun o‘limga-da shay millatchi bo‘lish
kerak! Ko‘nglida millatchilik his-tuyg‘ulari yo‘q inson... inson emas! U bir... robot, robot!
Ammo-lekin aql-farosat bilan millatchi bo‘lish kerak. O’ta bilim bilan millatchi bo‘lish
kerak. Zamon shamollari esishiga qarab millatchi bo‘lish kerak.
Mana, XX asr oyoqladi. XX asr misoli eski uy bo‘lib qoldi. Ammo-lekin ana shu eski uy
bo‘sag‘asida tag‘in bir uy bor.
U — butunlay yangi uy. Inson qadam bosmagan uy. Hali eshiklari ochilmagan uy. Hali
chiroqlari yoqilmagan uy.
Bu uyni nomi — XXI asr! Mo‘min-musulmonlar orziqib oshiqajak XXI asr! Mo‘min-
musulmonlar baxt-saodat kutajak XXI asr!
Endi, ana shu yangi uy uchun... talash bo‘ladi! Yer ol-ol bo‘ladi. Yurt ol-ol bo‘ladi. El ol-ol
bo‘ladi.
Barcha o‘z maqsadlari yo‘lida... millatchilikni ishga soladi! Xalqlarni... milliy tuyg‘usini
ishga soladi. Xalqlarni... milliy g‘ururini olov misol kovlaydi!
Bolshavoylar musulmonlarni terisini shilib keldi, qonini so‘rib keldi... emish. Ana gap!
Avvalambor, sovet tuzumi davrida... xo‘roz hamma yurtda bir xil qichqirdi! Bu xo‘rozni
oti — KPSS bo‘ldi!
KPSS xo‘rozi ovozi ostida o‘ris-da bo‘ldi, gurji-da bo‘ldi, latish-da bo‘ldi, o‘zbek-da bo‘ldi.
Qaytanga, KPSS xo‘rozi dastidan o‘zbekdan ko‘ra... o‘ris ko‘p talafot ko‘rdi!»
Do'stlaringiz bilan baham: |