Men va bolalar bogchasi Bolajonlar mamlakati

Sabo esa xatosini tushunibmi, barmogini bir burchakda tishlab turardi...
Dost

N. Norqobilov

Nosirning Mutal akasi - mashhur bokschi. Katta uyning toridagi baland javon u turli mamlakatlarda, turli musobaqalarda qolga kiritgan sovrinlar bilan lik tola. Mutal akasi ertalab, kopincha oqshomlari xovli toridagi orik shoxiga osilgan qopni dopposlab, uncha-muncha odam ornidan jildirolmaydigan toshlarni kotarib, mashq qiladi.

Nosir bokschining ukasi sifatida gururlanishni yoktirsa-da, lekin akasidek bokschi bolishni hyech xayoliga keltirmagandi. Keyin birdan...

Bungacha u avval rassomlikka havas qoydi. Olti yoshga tolishi munosabati bilan onasi sovga qilgan rangli kalamlarda ogzini katta ochib, kulib turgan bolaning suratlarini chizib yurdi. Song bogbonlikka havas koydi. Uning bu havasi hovli etagidagi gulzordan bir nechta atirgulni chopish bilan yakunlandi. Bir kuni u uchuvchilarning qahramonliklarini korib, uchuvchi bolishga axd qildi. Yurganda ham, turganda ham samolyotga oxshab guvillayverib, uydagilarni bezor qildi. Song... song bundan ham hafsalasi sovidi. Ana shunday kunlarning birida u birdan zor bokschi bolishga qaror qildi. Hovliga chiqib, orik tagiga bordi.