Foydalanilgan adabiyotlar:
1. Asranov SH.M.Formirovaniye innovatsionnix metodov modelirovaniya v
prognozirovanii ekstremal’nix gidrologicheskix situatsiy. Sbornik nauchnix stat’yey
Mejdunarodnoy nauchno-prakticheskoy konferensii «Vnedreniye rezul’tatov nauchnix
issledovaniy v prakticheskuyu deyatel’nost’ operativnix slujb MCHSi GSCHS dlya
opredeleniya veroyatnosti vozniknoveniya CHS, ustanovleniye kriteriyev riskov CHS
53
i opredeleniye stepeni riska ix vozniknoveniya». Tashkent, IGZ RU. 2018 g. str. 59-
61.
2. Askarxodjayev T.I., Asranov SH.M. Vnedreniye innovatsionnix metodov
otsenki ekstremal’nix gidrologicheskix situatsiy. Sbornik statey mejdunarodnoy
nauchno-prakticheskoy konferensii «Povisheniye effektivnosti, nadejnosti i
bezopasnosti gidrotexnicheskix soorujeniy». Tom II. Tashkent. TIIIMSX. 2018 g.
str.518-521.
3. Asranov SH.M. Aholi va hududlarni favqulodda vaziyatlardan muhofaza
qilishda innovatsion modellashtirish texnologiyalari. “YOng’in xavfsizligi, favqulodda
vaziyatlarni oldini olish va bartaraf etishning dolzarb muammolari” masofaviy I
respublika ilmiy-amaliy anjuman materiallari. O’zbekiston Respublikasi FVV
Akademiyasi, Toshkent sh., 2020 yil 22 dekabr’.
4.http://aiportal.ru – Портал искусственного интеллекта.
54
ФИО авторов:
Yuldasheva Mashxura Moʻminjonovna
Bagʻdod tumani 35-IDUM matematika fani oʻqituvchisi
Ibroximov Akmaldin Abdumalik oʻgʻli
Bagʻdod tumani 35-IDUM BTY yetakchisi
No’monov Otabek O’rmonjon o’g’li
Namangan muhandislik texnologiya instituti talabasi
Название публикации:
«YOSHLAR DUNYOQARASHI SHAKLLANISHIDA
MILLIY TARBIYANING AHAMIYATI»
Ta'lim va tarbiyaning o‘rtasida ochiq-oydin farq bor. Ta'lim, tarbiyaning bir juz'idir.
Tarbiya esa ta'limni o‘z ichiga oladi, aksincha emas. Demak, tarbiya o‘z-o‘zidan
ta'limga nisbatan komil va keng qamrovlidir. Islomiy tarbiyaning ma'nosi esa
jamiyatda har taraflama komil inson shaxsiyatini barpo qilish va albatta, bu tarbiya
ruhiy, aqliy va jismoniy taraflarni o‘z ichiga oladi. Bu Ummat.uz yozmoqda.
Zotan, Alloh taolo insoniyatni yer yuzini obod qilish uchun yaratgan. Demak, u
o‘zining vazifalarini ado etishi uchun har taraflama komil va yetuk bo‘lishi kerak.
Buning uchun esa bizning dinimiz Islomda barcha ko‘rsatma va imkoniyatlar mavjud.
Eng asosiysi, inson o‘zining oldiga qo‘yilgan vazifalarni bajarish asnosida doimiy
holda Allohga yuzlanib turishi tarbiyadir.
Yuqorida aytib o‘tganimizdek, ta'lim komil tarbiyaning bir juz'idir. U esa aqlni
rivojlantiradi va sayqallashtiradi. Natijada u o‘z hayotida kerak bo‘ladigan ilmu
ma'rifatni ashyolar to‘g‘risidagi turli ma'lumotlarni, kasbiy mahoratini yoki kasb va
hunarlarga tegishli bo‘lgan fanlarni o‘rganadi. Lekin tarbiyaga o‘xshab keng qamrovli
bo‘la olmaydi. Chunki ta'lim insonni ruhiy, aqliy va jismoniy taraflarini birdek qamrab
ololmaydi. Shuning uchun ham ta'lim va tarbiya doimo birga bo‘lishi talab etiladi. Bu
haqiqatni esa Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning quyidagi hadisi shariflari
orqali ham bilib olishimiz mumkin.
55
Abu Muso roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi
vasallam: «Alloh taolo Men orqali yuborgan hidoyat va ilmning misoli yerga yoqqan
yomg‘ir kabidir. Yerning ba'zi joyi yaxshi ekan, suvni qabul qilib, ko‘plab nabotot va
o‘simliklarni o‘stiribdi. Uning ba'zi joylari qattiq ekan, suvni tutib qolibdi. Bas, u bilan
Alloh odamlarga manfaat beribdi. Ular undan ichibdilar, sug‘oribdilar va ekin
ekibdilar. Yerning ba'zi joylari silliq ekan. Suv tutmas va ekin ham o‘stirmas ekan. Ana
o‘sha xuddi Allohning dinida faqih bo‘lgan kishiga o‘xshaydi. Alloh men ila yuborgan
narsa unga manfaat beribdi. O‘zgalarga o‘rgatibdi. Boshqasi o‘sha narsaga e'tibor
bermagan kishiga o‘xshaydi. Yana biri esa, men ila yuborilgan Allohning hidoyatini
qabul qilmagan odamga o‘xshaydi», dedilar». Ikki Shayx rivoyat qilishgan.
Imom Qurtubiy (r.a) «Nabiy sollallohu alayhi vasallam o‘zlari orqali yuborilgan
hidoyat va ilmni insonlar bir qo‘ltim suvga muhtoj bo‘lib turgan holatlarida yuborilgan
yomg‘irga o‘xshatdilar.» Ha, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam yuborilishlaridan
avval insonlar ana shunday muhtoj va nochor holda edilar. Osmondan yoqqan yomg‘ir
o‘lik yerlarni tiriltirganidek diniy ilm va ko‘rsatmalar o‘lik qalblarni tiriltirdi. So‘ngra
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam eshituvchilarni yomg‘ir yoqqan har xil yerlarga
o‘xshatdilar. Ularning ba'zilarini ilmga amal qiladigan olim hamda muallim, xuddi
unumdor yer o‘rnida ko‘rdilar. Suvni ichadi, o‘zi foydalanadi va o‘simliklar o‘stirib
boshqalarga ham foyda keltiradi. Ba'zilari esa zamonasidagi barcha ilmlarni egallaydi,
lekin unga amal qilmaydi yoki unga muvofiq hayot kechirmaydi. Boshqalarga esa
yetkazadi. Bu kishilar suvni o‘zida saqlab qolib odamlar undagi suvdan
foydalanayotgan yerga o‘xshaydi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday kishilar to‘g‘risida: «Mening so‘zimni
eshitib boshqalarga xuddi shunday holatda yetkazgan kishini Alloh yorlaqasin»,
deganlar.Yana ba'zilari esa ilmni eshitadi lekin uni yodda saqlab qolmaydi, tafakkur va
tadabbur ham qilmaydi. Boshqalarga ham yetkazmaydi. Bularning misoli qattiq silliq,
o‘ziga hech narsani yuqtirmaydigan, suvni ham qabul qilmaydigan yer kabidir.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ushbu hadisi shariflarida ta'lim va tarbiyani
jamlab keltirdilar va bunda ilmga amal qiluvchi olim va muallimni eng oliy darajaga
56
ko‘tardilar. So‘ngra, eshitgan narsasini ilm va yaxshilikni qanday eshitgan bo‘lsa xuddi
shunday holatda boshqalarga yetkazgan olim va muallimni keltirdilar. Rasululloh
sollallohu alayhi vasallam bu ikki toifani ta'lim va tarbiyada ishtirok etganlari uchun
madh etdilar. Uchinchi toifani esa mazkur ishlarda ishtirok etmagani uchun qoraladilar.
Agar ta'limni tarbiyadan ajratib qo‘ysa, ta'lim cho‘loq bo‘ladi. U holda ta'lim guyoki
ma'lumotlar saqlanadigan quticha, idish va yana qandaydir narsaga aylanib qoladi.
Natijada esa bu ma'lumotlar jamiyat uchun kerak bo‘ladigan komil insonni shaxsiyatini
yetishtira olmaydi. Mana shuning uchun barcha ta'lim muassasalarida ma'lum bir
yo‘nalish bo‘yicha ta'lim berish bilan birga tarbiyani ham berib ketish kerak, aks holda
qanotsiz qush kabi parvoz qila olmaydi. Qush esa pavoziga qarab turib baholanadi. Bu
borada diniy ta'lim berilayotgan muassasalarni alohida zikr qilib o‘tish kerak. Zotan,
bu ilm ikki dunyoning obodliligiga tegishliir. Qolaversa, bu ilm bandani o‘z Robbiga
ibodat qilib, bandachiligini izhor qilishni yo‘l-yo‘riqlarini qonunlarini o‘rgatadi.
Albatta bu borada ta'lim bilan birgalikda xossatan ruhiy va aqliy tarbiya ishtirok etishi
kerak.
Bundan ming yil muqaddam buyuk mutafakkir Mahmud Qoshg‘ariy “Devonu lug‘otit
turk” asarida tarbiya, axloq masalalariga to‘xtalib, “Zamon butunlay ozdi. Ilm, hikmat,
poklik kamaydi. Tuban, yomonlar ko‘paydi, fazilat egalari yo‘qolayotir”, deya yozgan
ekan. Turli davrlarda yashagan donishmandlarning bu singari qarashlarini dunyodagi
ko‘plab xalqlar tarixida kuzatish mumkin. Ammo zamon, jamiyat taraqqiyotiga ko‘ra
yoshlar tarbiyasi masalasida yangi muammolar tug‘ilgan hamda tarbiyachilar,
ustozlarning oldida vazifalar ko‘payib borgan. Odamlar yaxlit, bir butun holda yaxshi
yoki yomonga bo‘linmaydi. Agar shunday bo‘lganda edi, tarbiya masalasi osonlikcha
hal bo‘lardi. Yaxshi fazilatlar va yomon odatlarning, turli g‘oyalarning bir odamning
qalbi va ongini egallash uchun kurashi — tarbiya masalasining naqadar murakkab
ekanini anglatadi.
“Tarbiya” so‘zining ma’nolari ko‘p bo‘lsa-da, milliy an’analardan kelib chiqsak,
tasavvurda avvalo uning “axloqiy” sifati uyg‘onadi. Boisi, ota-bobolarimiz bola axloq-
odobini tarbiyaning boshqa turlariga nisbatan ustun qo‘yishgan.
57
“Binobarin, bolaning aqliy va jismoniy tarbiyasi samarasiz qolmasligi uchun, — deb
yozadi birinchi o‘zbek professori Abdurauf Fitrat “Oila” risolasida, — farzandning
axloqiy tarbiyasi bilan jiddiy shug‘ullanib ko‘p harakat qilish lozim. Axloqiy tarbiya
— odam axloqini kamolga yetkazish demakdir, ya’ni odamni shunday tarbiya qilish
kerakki, fe’li va amali o‘ziga ham, boshqalarga ham foydali va manfaat keltiradigan
bo‘lsin”.
Fitrat ta’lim olishni ham tarbiya sirasiga qo‘shib, uni “aqliy tarbiya” deb ataydi. Shu-
ningdek, farzandni sog‘lom voyaga yetkazish, ya’ni “jismoniy tarbiya”siga ham jiddiy
e’tibor qaratib, tarbiyaning ushbu uch turiga xulosa berar ekan, zamonaviy til bilan
aytganda, “shaxsning ijtimoiylashuvi”ni sodda ifodalaydi:
“...bolalarning tarbiyasi bu farzandni jismonan, fikran va axloqan tarbiya qilib,
kamolga yetishtirish demakdir. Ya’ni ularni urinish va tirishish sahrosiga, ya’ni hayot-
mamot maydoniga kuchli badan, sog‘lom fikr va yaxshi axloq bilan qurollantirib
yuborish demakdir”.
Abdulla Avloniy ham “Turkiy guliston yoxud axloq” risolasida bola tarbiyasiga
yondashganda, uni jismoniy, fikriy va axloqiy turlarga ajratib, axloqiy tarbiyaga
alohida e’tibor qaratadi.
Ammo hozirgi zamon ta’lim tizimida “tarbiya” so‘zidan chekinish holatlari seziladi,
hatto qonun ham “Ta’lim to‘g‘risida” deb atalgan. Bolalar bog‘chasini “Maktabgacha
ta’lim muassasasi” (maktabgacha ta’lim tashkiloti) deyishga ham asta-sekin ko‘nikdik,
ammo MTM desa, ko‘z oldimizga baribir bolalar bog‘chasi keladi. Masalaga
chuqurroq qarasak, bolalar uchun ilk yoshdan boshlab tarbiyaning jismoniy va axloqiy
turlari muhim hisoblanadi. Aqliy yoki fikriy tarbiya — ta’lim bolalar maktabga borishi
arafasida amalga kiradi.
Shu o‘rinda “ta’lim” va “tarbiya” so‘zlarining lug‘aviy ma’nosiga to‘xtalib o‘tish
maqsadga muvofiq. Milliy tarbiya tarixining atoqli namoyandalari Fitrat va Abdulla
Avloniy qarashlarida “tarbiya” so‘zining ma’no qamrovi “ta’lim”ga qaraganda
58
birmuncha kengligini ta’kidladik, hatto “ta’lim” mazmun-mohiyati jihatidan “fikr
tarbiyasi” yoki “aql tarbiyasi” sifatida tarbiyaning tarkibiy qismi sanaladi. Umuman,
tarbiya so‘zida yoshlarni (ham jismonan, ham axloqan, ham aqlan) barkamol avlod
sifatida tarbiyalash tushuniladi. Ya’ni sodda qilib aytganda, “tarbiyali bola” barkamol
avlod demakdir.
O‘zbek tilining izohli lug‘atida tarbiya so‘zi arabcha so‘z bo‘lib, “rivojlantirish,
parvarish qilish, o‘stirish; o‘rgatish; ilm berish” singari bir qator ma’nolarni anglatishi
yozilgan. Izohli lug‘atni sinchiklab o‘rganganimizda “ta’lim” so‘zidan ko‘ra “tahsil”
so‘zi ham kengroq ma’noni ifodalaydi.
Aqliy va axloqiy tarbiya mushtarakligiga xalqimiz azaldan o‘ta zukkolik bilan
yondashgan. Abu Nasr Forobiy “Baxt-saodatga erishuv” asarida bu masalani o‘ziga
xos tarzda izohlaydi: “Ta’lim degan so‘z xalqlar va shaharliklar o‘rtasida nazariy
fazilatni birlashtirish, tarbiya esa shu xalqlar o‘rtasidagi tug‘ma fazilat va amaliy kasb-
hunar fazilatlarini birlashtirish degan so‘zdir”. Mutafakkir kasb-hunar egallashni ham,
tarbiyani ham amaliy faoliyat orqali yuzaga chiqarishni nazarda tutadi, ta’lim esa faqat
so‘z va nazariy tomondan o‘rganish bilan cheklanadi.
“Aqlli deb shunday kishilarga aytiladiki, — deb yozadi Forobiy “Aql to‘g‘risida”
risolasida, – ular fazilatli, o‘tkir muhokamali, yaxshi, foydali ishlarga berilgan, zarur
narsalarni kashf va ixtiro etishda zo‘r iste’dodga ega; yomon ishlardan o‘zini chetga
olib yuradilar. Shunday kishilarni “oqil” deydilar. Yomon ishlarni o‘ylab topishda
zehn-idrokka ega bo‘lganlarni “aqlli” deb bo‘lmaydi, ularni “ayyor”, “aldoqchi” degan
nomlar bilan aytmoq lozim”.
Anglashiladiki, Sharqda tarbiya ta’limdan bir qadar keng tushuncha ekan, uning
zamirida shaxs fazilatlari, bilimliligi, kasb-hunar egallagani, odob-axloqi, umuman,
jamiyatda odamlarga qay darajada foyda keltira olishi asosiy mezon hisoblangan.
Tarbiyaviy ruhdagi (“Qobusnoma”, “Mahbub ul-qulub”, “Futuvvatnomayi sultoniy”,
“Turkiy guliston yoxud axloq” singari) asarlarda shaxs fazilatlarining
59
tasavvurimizdagi eng kichik, oddiy ko‘rinishlari ham batafsil tavsiflanganki, bu
shaxsning tarbiyalanganlik darajasini aniqlashda o‘lchov bo‘lib xizmat qiladi. Shaxs
fazilatlarini batafsil izohlash, dars jarayonida o‘rganishning yaqqol namunasi Abdulla
Avloniyning “Turkiy Guliston yoxud axloq” asaridir. Asarda insonga xos bo‘lgan
fazilatlar, yaxshi va yomon xulq va illatlarga birma-bir izoh berilgan.
Turli tarixiy davrlarda tarbiya oldida turgan muammolarni bartaraf etish bo‘yicha
o‘ziga xos usullar, an’analar shakllangan. Bitiktoshlardagi mardlik va ezgulikka
da’vat, xalq og‘zaki ijodidagi donishmandlik, mehr-oqibat, mehnatsevarlik kabi
fazilatlar, odil podshohlar, komil farzandlar, fozil odamlar; o‘rta asrlar
mutafakkirlarining axloqiy ta’limotlari, “ustoz va shogird”, “pir va murid” an’analari;
jadid tarbiyashunosligi singari boy tarixiy manbalar ko‘pligiga guvoh bo‘lamiz.
Sho‘ro davridagi “kommunistik tarbiya” esa yuzaki va yolg‘onligi, milliy, tarixiy
asosga qurilmagani bilan qisqa vaqt ichida unutildi.
Hozirgi zamon jahon pedagogikasida tarbiyaga turlicha ta’rif berilayotgan bo‘lsa-da,
biz uchun sharq mutafakkirlari qoldirgan meros o‘zining hayotiyligi va mazmunan
keng qamrovliligi bilan qimmatlidir. Ayrim hollarda ta’lim muassasalarida ta’limni
tarbiyadan ustun qo‘yish, tarbiyani e’tibordan chetda qoldirish holati yoki tarbiyani
ta’lim orqali amalga oshirish haqidagi fikrlar ilgari surildi. Ammo jahon
pedagogikasidagi bu tajribalar o‘zini oqlamaganligini hayot ko‘rsatib turibdi. Rus
olimi G.K.Selevko e’tirof etganidek, “tarbiyalovchi ta’lim” rus ta’lim tizimiga katta
zarar keltirdi — bu ta’limni tarbiyadan ustun qo‘ydi, jamoa tarbiyasini yetarli baholay
olmadi, maktabni amaliy hayotdan ajratib qo‘ydi” (Ta’kid bizniki — H. A.).
Maktab amaliy hayotdan ajralib qolishining asosiy sabablaridan biri, shubhasiz (xuddi
shuni sharq mutafakkirlari ta’kidlagan edilar), yosh avlod tarbiyasiga faqat nazariy
(ta’limiy) tomondan yondashuv bo‘lib, axloqiy faoliyat e’tibordan chetda
qoldirilganidir. Haqiqatan, ta’lim olish (o‘quv-biluv faoliyati) — aqliy tarbiyani
amalga oshirishi, ya’ni mustaqil o‘qish, fikrlashni rivojlantirishi mumkin. Ammo
ta’lim zamiridagi tarbiya nazariy bilimligicha qolaveradi, bu faoliyat emas.
60
Rus pedagog olimi I.P.Podlasiy (axloqiy) tarbiyani umumiy falsafiy nuqtayi nazardan
insonning hayotiy shart-sharoitlarga moslashuvi, ijtimoiy tomondan katta avlod
hayotiy va axloqiy tajribalarini yosh avlodga o‘tkazishi, pedagogik jihatdan keng
ma’noda insonga barcha ta’sirlar jarayoni va uning natijasi, tor ma’noda o‘quv-tarbiya
muassasalarida amalga oshiriluvchi tarbiyachilar tomonidan maxsus tashkil etilgan,
aniq maqsadga yo‘naltirilgan va tarbiyalanuvchilarda belgilangan sifat-fazilatlarni
shakllantiradigan boshqariluvchi jamoaviy o‘zaro harakat, amaliy nuqtayi nazardan
aniq tarbiyaviy vazifalarni amalga oshirishga qaratilgan tarbiyaviy faoliyat
(tarbiyachilar, o‘qituvchilar, sinf rahbarlari, yetakchilar hamkorligida) jarayoni va
natijasi deb izohlaydi. Shuningdek, taniqli rus pedagogi G.M.Kodjasparova tarbiya
kategoriyasiga ikki yo‘nalishda yondashadi. Birinchidan, tarbiya ijtimoiy hodisa
sifatida “yangi avlodni ijtimoiy hayotga tayyorlash maqsadida ularga ijtimoiy-tarixiy
tajribalarni o‘tkazish jarayoni bo‘lsa, ikkinchidan, pedagogik hodisa sifatida insonga
mavjud madaniyatni o‘zlashtirishi uchun aniq maqsadga yo‘naltirilgan va
rejalashtirilgan (uzluksiz) sharoit yaratish”, deb izohlaydi. Bu tarbiya maxsus tarbiya
muassasalarida, oila, maktab, maktabdan tashqari ta’lim muassasalarida, bolalar va
o‘smirlar birlashmalarida, turar joylardagi klublar singari muassasalarda amalga
oshiriladi. Tasavvur qiling, mana shu vazifalarni ta’lim zamirida amalga oshirish
mumkinmi?
Tarbiyaning maqsad-mohiyati davrlar o‘tishi bilan o‘zgarmaydi, barcha millat uchun
ham bir darajada ahamiyatli. Milliy va umuminsoniy qadriyatlar, an’analar tarbiya
mazmun-mohiyatini belgilaydi. Bugun nemis, rus yoki ingliz maktabida ham, o‘zbek
maktabida ham ta’lim muassasasining tarbiyaviy vazifalarini kuchaytirish, ta’limning
“tarbiyalovchi” faoliyatidan qoniqmaslik holatlari olimlar tomonidan e’tirof
etilmoqda. Tarbiyaga asoslangan maktablar, o‘quvchini hayotga tayyorlashni,
ijtimoiylashuvini asosiy maqsad bilayotgan ta’lim muassasalari tajribalarini
o‘rganishga ehtiyoj tug‘ilayotganini ta’kidlash joiz.
Ta’lim berish yuksak darajada tashkil qilingan yapon yoki koreys maktablari
bitiruvchilari o‘z xalqining milliy qadriyatlari asosida tarbiya topganini bir qarashda,
61
ularning oddiygina salomidan sezamiz. Demak, ta’lim sohasida dunyo
mamlakatlarining ilm-fan yutuqlarini o‘qib o‘rganish mumkin, ammo tarbiyada milliy
qadriyatlar, urf-odatlardan chekinish yoki ularni ikkinchi darajaga tushirib qo‘yish
mumkin emas.
Tarbiyaning ibratga, namunali amaliy faoliyatga asoslanganini ham unutmaslik joiz.
Ya’ni aqliy tarbiya (ta’lim) aniq dastur va rejalar asosida oddiydan murakkabga tomon
rivojlanib borsa, tarbiyada (axloqiy tarbiya) jamiyatda ro‘y berayotgan voqea-
hodisalarga nisbatan yoshlarda o‘z vaqtida tegishli munosabat uyg‘otish, aniq maqsad
va natijaga yo‘naltirilgan reja va dasturlar ijrosiga qo‘shimcha ravishda ijodiy
yondashuv, ijtimoiy muhitni sinchiklab o‘rganish taqozo etiladi. Aqliy tarbiyaga
nisbatan axloqiy tarbiyaning faoliyat qamrovi, oldiga qo‘yilgan vazifalar katta bo‘lib,
buning samarali ijrosi uchun maktab imkoniyati torlik qiladi. Shunday bo‘lsa-da, ta’lim
muassasasi tarbiya jarayonining tashkilotchisi, muvofiqlashtiruvchisi bo‘lishi
maqsadga muvofiq. Chunki oilalar bolalarni nafaqat ta’limiy (fikriy), balki axloqiy va
jismoniy tarbiyalash borasida turli darajada, hatto farzandiga odob qoidalarini
o‘rgatishga qobil bo‘lmagan ota-onalar ham oz emas.
Pedagogik jarayonda axloqiy tarbiyani ham, ta’lim tizimidagidek (davlat ta’lim
standartlari singari) uzluksizlik talablaridan kelib chiqib shakllantirish qanchalik katta
va murakkab masala bo‘lsa-da, amalga oshirish lozim. Albatta, ma’naviy-axloqiy
tarbiya tushunchalarini qolipga solib bo‘lmaydi, ammo talablar shaklida hayotdan
ajralmagan holda ifodalash mumkin. Bu boradagi samarali vositalardan biri, shubhasiz,
milliy adabiyot o‘qitishni yanada takomillashtirishdir. Chunki milliy adabiyotimiz
azaldan
odobga
asoslanganligini
yodda
tutishimiz
lozim.
Tarbiya umr bo‘yi davom etadigan jarayon. Hayotdagi har bir kishi tarbiyaviy ta’sirga
ega. U hayot maktabida tarbiyalanar ekan, tarbiyachi sifatida, tarbiya vositasi sifatida
o‘zi
ham
ijtimoiy
muhit
yaratishga
xizmat
qiladi.
Yana Abdulla Avloniyga murojaat qilamiz: ma’rifatparvar bobomiz “Turkiy guliston
62
yoxud axloq” asarida “o‘zlarida yo‘q tarbiyani qaydan olib berurlar” deya ota-
onalardan, “usuli ta’lim” ko‘rmagan” deya muallimlardan noliydi. Demak, axloqiy
tarbiyada oila, mahalla, jamoat, maktab hamkorligi hamda bu boradagi muammolar
bugun paydo bo‘lgan emas. Bu hamkorlik asosida aniq maqsadga yo‘naltirilgan o‘nlab
tarbiya konsepsiyalarini, texnologiyalarini yaratish kun tartibida turgan dolzarb vazifa
bo‘lib qolaveradi. Davrimizning muammolari ham, tarbiyaviy imkoniyatlari ham
barcha davrlardagiga qaraganda murakkab va ulkandir.
Yoshlar ongiga milliy-ma’naviy qadriyatlarimizni singdirish uchun biz juda katta boy
merosga egamiz. Jumladan, zardo‘shtiylik dinining muqaddas diniy asari hisoblanmish
“Avesto” dan unumli foydalanish samarali hisoblanadi. Chunki, ajdodlarimizning eng
mo‘‘tabar qo‘lyozma asarining mo‘‘tabarligi, qimmati shundan iboratki, bu asar diniy,
falsafiy, siyosiy, ijtimoiy – tarixiy ma’lumotga ega bo‘lish bilan bir qatorda ta’limiy –
tarbiyaviy ahamiyatga egalidir. Shuning uchun ham bu asar bizning ma’naviy
boyligimiz hisoblanadi. Talaba – yoshlarimizni milliy-ma’naviy qadriyatlar bilan
boyitishda “Avesto” bilan birga “Qur’oni Karim” va “Hadisi Sharif” kabi muqaddas
manbalarning ahamiyati beqiyos.
Har bir shaxsning, jamiyatning ravnaq topishida ahloqning asosiy roli tasvirlanadi.
Zero, jamiyat a’zosi bo‘lgan har bir kishining axloqsizligi jamiyatga qay darajada zarar
etkazsa, yaxshi axloqli kishilar uning ravnaqiga shuncha hissa qo‘shadilar.
Inson va jamiyatning mavjudligini ta’minlaydigan qadriyatlar milliy tarbiya tufayli,
ajdodlardan asta-sekin tadrijiy ravishda avlodlarga o‘tadi. Milliy tarbiya atamasi keng
va tor ma’nolarda ishlatiladi. Keng ma’noda, u inson shaxsini shakllantirishga, uning
ishlab chiqarish va ijtimoiy, madaniy, ma’rifiy hayotda faol ishtirokini ta’minlashga
qaratilgan barcha ma’naviy ta’sirlar, tadbirlar, harakatlar, intilishlar yig‘indisini
anglatadi.Bunday tushunishda milliy tarbiya. faqat oila, maktab, bolalar va yoshlar
tashkilotlarida olib boriladigan tarbiyaviy ishlarni emas, balki butun ijtimoiy tuzum,
uning etakchi g‘oyalari, adabiyot, san’at, kino, radio, TV, OAV va boshqalarni ham
63
o‘z ichiga oladi. Shuningdek, keng ma’nodagi milliy tarbiya tarkibiga bu sohada ta’lim
va ma’lumot olish ham kiradi. Tor ma’noda, milliy tarbiya muayyan shaxsning
ma’naviy rivoji, dunyoqarashi, axloqiy qiyofasi, estetik didi o‘stirilishiga
yo‘naltirilgan pedagogik faoliyatni anglatadi. Buni oila va tarbiyaviy muassasalar
hamda jamoat tashkilotlari amalga oshiradilar.
Bizga ma’lumki, har qanday tarbiya ta’lim bilan chambarchas bog‘liq holdagina
mavjud bo‘ladi. Chunki, ta’lim va ma’lumot olish jarayonida shaxsning faqat bilimi
ko‘payibgina qolmay, balki ma’naviy-axloqiy sifatlari qaror topishi ham tezlashadi.
Ana shu sababdan ham ota-bobolarimiz qadimdan bebaho boylik bo‘lmish ilmu
ma’rifat, ta’lim va tarbiyani inson kamoloti va millat ravnaqining eng asosiy sharti va
garovi deb bilganlar.
Prezident I.Karimov ta’kidlagani kabi, “Ta’lim-tarbiya-ong mahsuli, lekin ayni vaqtda
ong darajasi va uning rivojini ham belgilaydigan, ya’ni, xalq ma’naviyatini
shakllantiradigan va boyitadigan eng muhim omildir. Binobarin, ta’lim-tarbiya tizimini
va shu asosda ongni o‘zgartirmasdan turib, ma’naviyatni rivojlantirib bo‘lmaydi. Shu
bois bu sohada yuzaki, rasmiy yondashuvlarga, puxta o‘ylanmagan ishlarga mutlaqo
yo‘l qo‘yib bo‘lmaydi. Maktab, ta’lim-tarbiya masalasi davlat va jamiyat nazoratida
bo‘lishi asosiy qonunimizda belgilab qo‘yilgan.
Shu bilan birga, bu keng jamoatchilik, butun xalqimizning ishtiroki va qo‘llab-
quvvatlashini talab qiladigan umummilliy masaladir… Bu haqda fikr yuritganda, men
Abdulla Avloniyning «Tarbiya biz uchun yo hayot-yo mamot, yo najot-yo halokat, yo
saodat-yo falokat masalasidir» degan chuqur ma’noli so‘zlarini eslayman. Buyuk
ma’rifatparvar bobomizning bu so‘zlari asrimiz boshida millatimiz uchun qanchalar
muhim va dolzarb bo‘lgan bo‘lsa, hozirgi vaqtda ham biz uchun shunchalik, balki
undan ham ko‘ra muhim va dolzarb ahamiyat kasb etadi”[1].
Istiqlol yillarida mamlakatimizda milliy tarbiyani amalga oshiradigan o‘quv
muassasalari vaumumta’lim maktablarining moddiy-texnik bazasini mustahkamlashga
e’tiborni kuchaytirish eng muhim va jiddiy masalaga aylandi. Shu maqsadda
64
yurtimizda Kadrlar tayyorlash milliy dasturi amalga oshirilmoqda, uning uzviy va
mantiqiy davomi bo‘lmish Maktab ta’limini rivojlantirish umummilliy davlat dasturi
qabul qilindi. Unga muvofiq, yurtimizda mavjud bo‘lgan o‘n mingga yaqin
umumta’lim maktabining moddiy-texnik bazasini mustahkamlash, ta’lim jarayonining
mazmunini tubdan takomillashtirish, o‘qituvchilarning mehnatini moddiy va ma’naviy
rag‘batlantirish bo‘yicha katta ishlar qilinmoqda.
Muxtasar qilib aytganda, oxirgi yillarda ta’lim-tarbiya sohasida amalga oshirgan,
ko‘lami va mohiyatiga ko‘ra ulkan ishlarimiz biz ko‘zlagan ezgu niyatlarimizga
erishish, hech kimdan kam bo‘lmaydigan hayot barpo etish, yoshlarimiz, butun
xalqimizning ma’naviy yuksalishi yo‘lida mustahkam zamin yaratdi, desak, hech
qanday xato bo‘lmaydi[2].
Yuqoridagi fikrlardan ko‘rinib turibdiki, milliy tarbiya har qanday jamiyat va
mamlakat hayotida hal qiluvchi ahamiyat kasb etadi. Chunki, uning o‘sishi va
taraqqiyoti uchunmoddiy va ma’naviy boyliklar ishlab chiqarish to‘xtovsiz ravishda
yuksalib borishi lozim. Buning uchun yosh avlod ushbu boyliklarni yaratishda o‘z
ajdodlaridan yuqoriroq darajaga ko‘tarilmog‘i darkor. Yoshlarni ham jismoniy, ham
ma’naviy jihatdan to‘g‘ri tarbiyalashda zamonaviy meditsina, pedagogika, psixologiya
fanlari tavsiyalarini har qaysi oilada joriy qilish ayniqsa zarur. Har bir oila, ota-ona,
eng avvalo, bola timsolida shaxsni ko‘rishi, uning uchun shaxsga tegishli barcha huquq
va erkinliklar ta’minlashi borasida o‘zining mas’ul ekanligini doimo his etib turishi
nihoyatda muhim.
Milliy tarbiyada milliy g‘oyaga, milliy g‘ururni yuksaltirishga xizmat qiladigan
timsollar, ramzlarning har biri – katta bir darslik, kuchli tarbiya vositasi hisoblanadi.
Bundan tashqari, buyuk ajdodlar tavallud sanalarini nishonlash ham ma’naviy va
tarixiy ahamiyatga ega. Bunday marosimlarni o‘tkazish orqali yoshlar yangi
qadriyatlar asosida tarbiyalanadilar, ular qalbiga tarixni anglash va qadrlash, o‘tmishga
hurmat bilan yondashish, ularni asrab-avaylash, shu xalqqa mansubligi bilan
g‘ururlanish tuyg‘ulari singdiriladi.
65
Umuman olganda, yoshlarning etnik qiyofasi millatning bugungi milliy tarbiyasi,
mentaliteti, madaniyatining o‘zaro dialektik munosabati vositasida shakllanadi.
Ma’naviy jihatdan yaxshi tarbiya olgan shaxs o‘z aqli, o‘z tafakkuri, o‘z mehnati, o‘z
mas’uliyati bilan ongli ravishda, ozod va hur fikrli inson bo‘lib yashaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: |