Mavzu: Ogahiyning ruboiynavislikdagi mahorati

Ikkinchi bob bo’yicha xulosalar
Bu bobda Ogahiy ruboiylarining janriy xususiyatlari hamda shoirning ruboiynavislikdagi mahorati ko’rib chiqildi. Ruboiylarning janriy olami keng va rang-barangdir. Ruboiy yozish har bir ijodkordan ma’lum bir e’tiborni talab qiladi.

Ogahiy Alisher Navoiy va Boburdan so’ng ruboiynavislikda tamal toshini qo’ydi. Shoir o’zining nafosat ruhidagi qarashlarida she’r san’ati uchun uch asosiy muhim fikrni ilgari suradi: shaklga emas, balki mazmunga ahamiyat berish; sof yurak bilan haqiqatni gapirish; so’z qadriga yetadigan kishilarni doimo nazarda tutish. Shoirning mana shunday fikrlarini ruboiylarida yaqqol ko’rish mumkin. Ogahiy o’z ruboiylarida badiiy san’at va vositalardan o’rinli foydalangan. Shoir ruboiylarda qofiya, radif va baddiy obrazlardan o’rinli foydalanilgan. Ruboiylarning aksariyati taronayi xossa hioblanadi. Deyarli barcha ruboiylarda radif qo’llangan.

Shoir har bir ruboiysini yaratishda his –tuyg’uga berilmasdan, real hayotni tasvirlagan. Shoir ruboiylarida mazlum xalq hayotini, oshiq holatlarini, tabiat tasvirlarini aks ettirgan. Ushbu bobda ruboiyning ana shu xususiyatlari ko’rib chiqilgan.