Мавзу: Ислом (8 соат) Режа Исломнинг вужудга келиши

Муҳаммад Мадинада пайғамбар деб тан олинди, кейинчалик эса сиёсий ҳокимият ҳам унинг қўлига ўтди. У бош лашкарбоши, бош қози, бош имом эди. Муҳаммад пайғамбар раҳбарлигида мусулмонлар Мадинага кўчиб келгандан кейин бу ерда тўртта - муҳожирлар, авсетлар, хазражийлар ва яҳудийлардан иборат гуруҳлар вужудга келди. Муҳаммад улар ўртасида бирликка эришиш учун алоҳида аҳднома тузди ва ҳужжат сифатида расмийлаштирди. Олимларнинг ёзишича бу ҳужжат «Мадина конституция»си эди.
Ислом учун курашнинг дастлабки жанги 624-йил март ойида Бадр қудуғи атрофида бўлган. Бу жангда Муҳаммад бошчилигида 300 дан зиёд мусулмонлар ва Абужаҳл бошчилигида 850 Маккалик қўшин қатнашган. Урушда мусулмонлар енгиб чиқади.
624-йил 16 март (Ҳамал) куни Қуръоннинг 8-ал Анфол (Ўлжа) сураси ваҳий бўлади. Бу сурада ўлжани қандай тақсимлаш кўрсатилган.
Бадр жангида 622 йилдаги аҳднома бузилганлиги учун Кайнука яҳудий жамоаси жазоланади ва 624 йил 10 апрелда кўчириб юборилади. Мусулмонлар бу даврда (Маккада ҳам Мадина ҳам) анъанавий муқаддас шаҳар ҳисобланган Қуддус (Иерусалим) томонга қараб намоз ўқишган. Қибланинг ўзгарилиши ва Маккадаги Каъбанинг қибла деб белгиланиши Бадр жанги ва Кайнука билан тўқнашувдан кейин юз берган.
Шундан сўнг биринчи бор масжидда намоз ўқиш бошланиши олдидан азон айтиш ҳам шундан бошланган. Пайғамбарнинг Билол исмли озод қилинган қули азончи (муаззин)лик қилишни бошлаган. Худди шу даврда биринчи бор рўза тутиш маросими ва у тамом бўлгач рўза ҳайити намози ҳам киритилган. Рўза тутиш 625 йилнинг рамазон ойидан тутилиши белгилаб қўйилган эди. У ҳозир ҳам ўз кучини сақламоқда.
Макка зодагонларининг бошлиғи Абу Суфъён пайғамбардан ва мусулмонлардан ўч олишга қарор қилади. У Мадина воҳасидаги Бану Назир деган яҳудий қабиласи билан яширин тил бириктириб, улардан мусулмонлар тўғрисида маълумотлар тўплайди. 625 йил 21 мартда Уҳуд деган адирликда жанг бўлганлиги учун «Уҳуд жанги» дейилади.
Мусулмонлар Уҳуд жангида мағлубиятга учрашади. Пайғамбаримиз жангда ҳалок бўлганларни йиғадилар ва уларни шаҳид (яъни ислом дини учун жанг қилиб фидойи бўлганлар), шу боисдан ювиш ва кафанлашга муҳтож эмас, деган ҳукми асосида ўз кийимларида дафн қиладилар.
Уҳуд жангидаги мағлубиятдан кейин Мадинада бир оз келишмовчилик, пайғамбарни айблаш бўлиб ўтади, аммо умуман Муҳаммаднинг обрўсига путур етмаган.