|
Y = I
Bu yerda Y- milliy daromadning o‘sishi, I – investitsiyalarning o‘sishi tufayli yuzaga kelgan.
Investitsiyalarning ko‘payishi va uning natijasida milliy daromad va aholining ish bilan bandligining o‘sishi maqsadga muvofiq iqtisodiy samara sifatida ko‘riladi. Ana shu iqtisodiy samara iqtisodiy adabiyotlarda multiplikator samarasi deb ataladi. Multiplikator – bu son koeffitsenti bo‘lib, daromad o‘sishi bilan, ushbu o‘sishni yuzaga keltirgan investitsiyalar o‘simi o‘rtasidagi nisbatni ifodalab beradi. Multiplikator atamasini birinchi marta ingliz iqtisodchisi R.Kan 1931 yili ishlatgan. R.Kanda ish bilan bandlik sohasidagi multiplikator samarasi to‘g‘risida so‘z yuritiladi. Uning ko‘rsatib berishicha, davlat tomonidan ijtimoiy ishlab chiqarishni tashkil qilish ish bilan ta’minlangan kishilarni xarajatlarining ko‘payishiga olib keladi va o‘z navbatida xarajatlarning o‘sishi endi xususiy sektorlarda ish joylarining barpo etilishini rag‘batlantiradi. Shunday qilib, dastlabki ish joylariga nisbatan ko‘proq ish bilan bandlik yuzaga keladi.
R.Kanning «ish bilan bandlik multiplikatoridan» J.M.Keynsning «Investitsiyalar multiplikatori» farq qilgan holda, u «qachonki investitsiyalarning umumiy summasi o‘ssa, unda daromad summasining ko‘payishi va uning investitsiyalar o‘simidan K marta ortiq bo‘lishini ifodalab beradi». J.M.Keynsning ta’kidlashicha, bunday holatning sababi «psixologik qonundan» kelib chiiqadi, unga ko‘ra «real daromadning o‘sib borishi bilan jamiyat uning doimo kamayib boruvchi qismini iste’mol qilishni xohlaydi».
J.M.Keyns nazariyasiga ko‘ra, multiplikator jamg‘arishga bo‘lgan me’yorli moyillikka teskari kattalikdir yoki 1 soni bilan iste’molga bo‘lgan me’yorli moyillik o‘rtasidagi farqga teskari kattalikdir, ya’ni.
Multiplikator samarasi, yuqorida qayd qilib o‘tganimizdek investitsiyalarning ko‘payishi daromadning ortishiga olib kelishini ko‘rsatadi va bu ortgan daromad (jamg‘armani chiqarib tashlagandan keyin) yalpi talabning bir qismiga aylanadi. Daromadlarning multiplikatsiyalashuvi jarayoni to‘xtamaguncha shunday davom etib boraveradi. Bu yerda shu narsani qayd qilib o‘tish kerakki kishilarning jamg‘armaga bo‘lgan moyilligi qancha ko‘p (shunga muvofiq MRS miqdori kam) bo‘lsa, multiplikatorning ahamiyati shuncha kam bo‘ladi. To‘la ish bilan bandlik sharoitida multiplikator amal qilmaydi, negaki bo‘sh turgan resurslarning bo‘lmaganligi sababali ishlab chiqarishini ortiqcha kengaytirib bo‘lmaydi. Real ijtimoiy mahsulot ko‘paymagan holda resurslarni faqat tarmoqlararo qayta taqsimlash yuzaga keladi. Multiplikatsiyalashgan iste’molning kengayishi baholarning o‘sishida ifodalanadi.
Aynan multiplikator samarasining amal qilishi orqali jamg‘arma va investitsiyalarning tenglashuvi yuzaga keladi. Agar investitsiyalr jamg‘armadan kam bo‘lsa, unda samarali talab milliy daromad xajmini kamaytiradi, bu esa o‘z navbatida jamg‘arma miqdorining pasayganini bildiradi. Aksincha, investitsiyalar jamg‘armadan ortiqcha bo‘lsa, milliy daromadning o‘sishiga va jamg‘armaning ko‘payishiga olib keladi.
XULOSA
Xulosa qilib aytganda iqtisodiyotni Davlat tomonidan tartibga solish juda muhim vazifa hisoblanar ekan. Jumladan, bozor munosabatlariga asoslangan mamlakatlarda iqtisodiyotni tartibga solish borasida davlat muhim vazifalarni bajaradi. Chunki, Davlat iqtisodiyotga faol aralashib, bozor mexanizmining amal qilishiga ko’maklashadi.
Bozor munosabatlarini tartibga solishdan ko’zlangan asosiy maqsad bozor munosabatlarni muayyan va ma’lum yo’nalishlar asosida rivojlantirib, aholining turmush darajasini oshirish choralarini ko’rishdan iboratdir. Shunday ekan, iqtisodiyot qancha rivojlansa, kamol topsa aholi turmush darajasi ham shuncha rivojlanadi va yaxshilanadi.
O’ylaymanki, iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish Davlat uchun hozirgi kunda asosiy vazifalardan biriga aylangan.
Iqtisodiyotni tartibga solishning Davlat mexanizmi taqozo etuvchi sabablardan biri ahilini inson salomatligiga va tabiatga ziyon yetkazuvchi omillardan himoya qilish zaruratidir. Shunday ekan bozor iqtisodiyoti sharoitida har qanday xo’jalik yurituvchi tadbirkor avvalo, o’zini o’ylaydi, o’z manfaati yo’lida faoliyat ko’rsatadi. Bu faoliyat ayrim hollarda tabiatga yoki inson salomatligiga ziyon etkazishi, davlat manfaatlariga zid kelishi mumkin.
Shu bilan birgalikda davlat ixtiyorida bir qator moliyaviy, ya`ni iqtisodiy vositalar ham mavjudki, ular yordamida davlat xo`jalik yurituvchi sub`ektlarning manfaatlariga bevosita ta`sir ko`rsata oladi. Soliqlar, sanatsiya va subsidiyalar ana shunday vositalarga kiradi.
Soliqlar davlat tomonidan iqtisodiyotni tartibga solishning eng kuchli va ta`sirchan vositasi hisoblanadi. Ular har qanday ishlab chiqarish xarajatlari tarkibiga kiritiladi.
Shunday ekan, Davlat iqtisodiyotni rivojlantirish uchun harqanday chora va usullarni qo’llashi kerak.
Hozirda mustaqil ta’limga alohida e’tibor berilmoqda. Shuning uchun ayrim mavzularni talabalar mustaqil tarzda o’rganishlari lozim. Buning uchun mavjud adabiyotlar, qo’llanmalar, ilmiy maqolalar, Prezident asarlari, jumladan gazeta va jurnal materiallaridan foydalanish kerak. Biroq u yoki bu boradagi fakt va raqamlardan foydalanilganda ularni chuqur tahlil qilish va tegishli xulosalar chiqarish muhim ahamiyat kasb etadi. Shundagina biz talabal yetuk mutaxassis bo’lib yetishamiz va bugungi bozor iqtisodiyoti sharoitida o’ylaymanki mamlakatimizning iqtisodiy ko’rsatkichlarini oshirishda yetarlicha hissa qo’sha olamiz.
Do'stlaringiz bilan baham: |
