Nevrologiyada funksional diagnostika miyani o'rganish uchun elektrofizyologik usullardan foydalanishga asoslangan (elektroensefalografiya) va periferik asab (elektromiyografiya) , miya omurilik suyuqligining bosimini to'g'ridan-to'g'ri o'lchash va intrakranial gipertenziyani bilvosita baholash (rentgen tekshiruvi va echoensefalografiya bo'yicha), miya uchun radionuklid usulida qon ta'minotini o'rganish, vertebral va karotis arteriya filiallarining dopplerografiyasi, reoensefalografiya (Reoensefalografiya) , orbital pletizmografiya (pletizmografiya) , turli yo'llar bilan muvozanatni saqlash funktsiyasini o'rganish (, nistagmografiya va boshqalar), avtonom funktsiyalar (tremorografiya, terlashni o'rganish va boshqalar). Echoensefalografiya, miya angiografiyasi va radionuklid usullaridan tashqari, kompyuterlar kentlarda tarkibiy o'zgarishlarni aniqlash uchun tobora ko'proq foydalanilmoqda. Poliklinikalarning funksional diagnostikasi, elektroansefalografiya, reoensefalografiya va echoensefalografiya (Exoensefalografiya) xonalarida ko'proq foydalaniladi. .
Uyg'ongan miya potentsiali bilan elektroansefalografiya (vizual, somatosensor, eshitish, giperventilatsiya namunasida) epilepsiya, ko'p skleroz, parkinsonizm va boshqa kasalliklarni aniqlashga yordam beradi. asab tizimi. miya shishi, gidrosefali, posterior kranial fossa, gemorragik insultni aniqlash uchun ishlatiladi. Reoensefalografiyadan foydalanib, boshni pulsatsiyalovchi qon ta'minotidagi o'zgarishlar, shu jumladan baholanadi qon tomirlariga ta'sir qiluvchi dorilar bilan farmakologik testlar jarayonida. Mushak va periferik nervlarning zararlanishini differentsial tashhislashda zarur. Kasallikning klinik belgilarini hisobga olgan holda, ushbu usul miyopatiya, polimiyozit, poliradikuloneuritni aniqlashga yordam beradi. Funksional diagnostika tadqiqotlari uchun ko'rsatmalar aniqlanadi.
Xulosa
Funksional kasalliklar diagnostikasida bemorga tashhis qoʻyishda uning asosiy kasalligi va unga qo`shilib keladigan kasalliklar, ularning kelib chiqish sabablari aniqlanadi. Tekshirilayotgan bemorning shunday kasallik bilan ogʻrigan boshqa bemordan farq qiladigan fiziologik xususiyatlari hisobga olinar ekan. Funksional diagnostikani elektrokardiografiya, fonokardiyografiya, reografiya, spirografiya, pnevmotaxometriya, elektroensefalografiya kabi yo`nalishlarda qo`llash mumkin ekan.
Foydalanilgan adabiyotlar.
Belousov D.S. Ovqat hazm qilish kasalliklarining differentsial diagnostikasi, M., 1984;
Zenkov L.P., Ronkin M.D. asab kasalliklari, M., 1982;
Yurak-qon tomir tizimini o'rganish uchun instrumental usullar, ed. G.S. Uzum M., 1986;
Sokolov L.K., Minushkin O.N., Savrasov V.M., Ternovoi S.K. Gepatopankreatoduodenal zonadagi kasalliklarning klinik-instrumental diagnostikasi, M., 1987 yil.
Do'stlaringiz bilan baham: |