1.4. Farobiyning axloqiy qarashlari
Farobiy axloqiy fazilatlar deganda bilimdonllik, donolik va
mulohazali bo`lish, vijdonlilik, kamtarlik, ko`pchilik manfaatini yuqori
qo`yish, haqiqat, ma`naviy yuksaklikka intilish, adolatlilik kabi
hislatlarni tushunadi. Ammo bu hislatlarning eng muhumi har bir
insonning bilimli, ma`rifatli bo`lishidir. Shuning uchun ham Farobiy
axloq tushunchasiga aql bilan uzviy bog`liq holda, tafakkurga
asoslangan axloq sifatida qaraydi.Bundan biz Farobiyning axloqni xulq
me`yorlari ifodasi sifatidagini emas, balki kishilarning aqliy
faoliyatining natijasi sifatida ham talqin etganligini ko`ramiz.Farobiy
«Aql ma`nolari haqida» risolasida aql masalasini tahlil qilib, aql bilish
haqidagi ta`limotida mantiq (logika) ilmi muhim o`rin tutadi deydi.U
mantiq ilmi bilan grammatika o`rtasidagi mushtarakligini qayd etib,
mantiqning aqlga munosabati, grammatikaning tilga munosabati kabidir.
Grammatika odamlar nutqini tarbiyalagani kabi, mantiq ilmi ham
tafakkurni haqiqiy yo`lda olib borish uchun aqlni to`g`irlab turadi deydi.
Farobiy «Muzika haqida katta kitob» degan ko`p jildi asari bilan o`rta
asrning yirik muzikashunosi sifatida ham mashxur bo`ldi. U muzikaga
ilmni nazariy, amaliy jihatdan yoritib, muzikani inson axloqini
tarbiyalovchi
sihat
salomatligni
mustahkamlovchi
vosita
deb
qaragan.Uning muzika sohasida qoldirgan merosi muzika madaniyati
tarixida muhim ahamiyatga molikdir.
Farobiyning ta`lim-tarbiya yo`llari, usullari vositalari haqidagi
qarashlari ham qimmatlidir. U insonda go`zal fazilatlar ikki yo`l – ta`lim
va tarbiya yo`li bilan hosil qilinadi. Ta`lim nazariy fazilatlarini
birlashtirsa, tarbiya esa tug`ma fazilat – nazariy bilimlar va amaliy kasb
- hunar, xulq odob fazilatlarini birlashtiradi. Ta`lim so`z va o`rganish
bilan tarbiya esa amaliy ish, tajriba bilan amalga oshiriladi, deydi. Har
ikkalasi birlashsa yetuklik namoyon bo`ladi, ammo bu yetuklik bilim va
amaliy ko`nikmalarni qay darajada o`rganganligiga qarab paydo bo`ladi,
deb ko`rsatadi.
11
Farobiy ta`limda barcha fanlarning nazariy asoslari o`rganilsa,
tarbiyada ma`naviy – axloqiy qoidalar, odob me`yorlari o`rganiladi,
kasb-hunarga oid malakalar hosil qilinadi, deb uqtiradi.
Bu muhim vazifa tajribali tarbiyachilar tomonidan ta`lim-
tarbiyaning turli metodlari yordamida amalga oshiriladi.Farobiy ta`lim –
tarbiya ishlarini ikki yo`l bilan amalga oshirishni nazarda tutadi.
«Amaliy fazilatlar va amaliy san`at (kasb-hunar)lar va ularni
bajarishga odatlanish masalasi»ga kelganda, bu odat ikki yo`l bilan hosil
qilinadi: bulardan birinchisi – qanoatbaxsh so`zlar, chorlovchi,
ilxomlantiruvchi so`zlar yordamida odat hosil qilinadi, malakalar
vujudga
keltiriladi,
odamdagi
g`ayrat,
qasd-intilish
harakatga
aylantiriladi.
Ikkinchi yo`l (yoki usul) – majbur etish yo`li. Bu usul gapga
ko`nmovchi, qaysar shaharliklar va boshqa sahroyi xalqlarga nisbatan
qo`llaniladi. Chunki ular o`z istaklaricha so`z bilan g`ayratga
kiradiganlardan
emaslar.
Ulardan
birortasi
nazariy
bilimlarni
o`rganishga kirishsa, uning fazilati yaxshi bo`ladi. Kasb hunarlarni va
juz`iy san`atlarni egallashga intilish bo`lmasa, bunday odamlarni majbur
etmaslik kerak. Chunki shahar xalqlariga tarbiya berishdan maqsad –
ularni fazilat egasi qilib va san`at ahllariga aylantirishdir
Insonning kamolga yetishida ham aqli, ham axloqiy tarbiyaning
o`zaro aloqasi muhim ahamiyat kasb etadi.Bunda Farobiy tavsiya etgan
ta`lim – tarbiya usullari hozirgi davrda ham o`z ahamiyatini
yo`qotmaganligi bilan diqqatga sazovordir.
Abu Nasr Muxammad ibn Muxammad Farobiy (870-950) ilk o`rta
asr uyg`onish davrining buyuk namoyondasi, qomusiy ilm sohibidir. U
O`tror yaqinidagi Farob qishlog`ida tavallud topgan. Uning avlodlari
qipchoq turk qavmidan edi. Farobiy juda ko`p fanlar sohasida ilg`or
g`oyalarni asoslab bergani uchun unga «ikkinchi muallim» "muallimi
soniy" (Arastu birinchi muallim) muallimi avval degan faxriy nom
berilgan edi.
Davrning siyosiy va huquqiy qarashlari chuqur tahlil qilib,
o`zining ijtimoiy siyosiy qarashlarining to`la asoslab bergan. Farobiy
Bag`dodlik olimlarning eng peshqadami edi. U musiqadan tortib
Astronomiyagacha ko`plab fanlar sohasida kitoblar yaratib qoldirdi.
Ayrim manbalarga ko`ra u arab, fors, yunon kabi o`nlab tillarda gapira
olgan va yoza olgan. U mashhur tarjimon Abu Bashar Matta bilan
hamkorlik qilib turgan.
Farobiy
Movaraunnahrning
ko`plab
ilmiy
va
madaniy
markazlarida bo`lgan, ijod qilgan, manbalardan shu narsa aniqki, u
12
O`tror, Talas, Shosh, Samarqand, Buxoro, Xiva, Marv, qobul, g`azna,
Hirot, Bog`dod, halem, Damashq shaharlarida bo`lgan.
Farobiy
avvalambor,
faylasuf
olim
edi.
Ratsionalistik
dunyoqarashga ega bo`lgan Farobiy shunday yozgan edi: «Falsafani
o`rganishdan oldin tabiat haqidagi bilimlarni o`rganish kerak. Chunki
tabiat haqidagi bilmlar odamlarga juda yaqin va tushunarli, chunki inson
tabiat bilan birgadir».
Farobiy yunon mutafakkirlarining ijodini qunt bilan o`rgandi,
uning ko`plab asarlariga sharxlar yozdi. Arastu va Aflotun ijodlaridagi
mushtarak tomonlarni topishga intildi.
Farobiy Arastuning «Metafizika», «Fizika» asarlariga hamda uning
mantiqqa bag`ishlangan asarlariga, Ptolomeyning asarlariga ilmiy
sharhlar yozdi. Farobiyning «Ikki faylasuf Arastu va Aflotunning yaxlit
fikrlari haqidagi kitob», «Arastu bilan Talen o`rtasidagi vositachilik»,
«Falsafa manbalari», «Aql haqida traktat», «falsafani o`rganguncha
nimani o`rganmoq kerak?», «Substansiya», «Davlat haqidagi traktat»
kabi asarlarini alohida ko`rsatib o`tish kerak.
Farobiynnig inson va jamiyat, ularning o`zaro ta`siri, davlat,
siyosat, urush va tinchlik kabi masalalariga bag`ishlangan asarlari
sirasiga «Fozil odamlar shahri» haqida kitob «»Baxt saodatga erishish»
haqida risola, «Fuqarolik siyosati», «Jamiyatni o`rganish haqida»,
«Urush va tinch-totuv yashash haqida», «Davlat arboblari haqida
hikmatlar» nomli asralarida inson, jamiyat, siyosat, adolat, odob-axloq,
ta`lim-tarbiya to`g`risidagi fikrlari bayon etilgan.
Farobiyning chuqur falsafiy kuzatishlariga e`tibor bersak, unda
insonni faol harakatda, yaratishda bo`lishi va uni tabiat bilan
munosabatiga e`tibor bergan. Jamiyat va inson yagonadir, jamiyat va
davlat taraqqiyotini insonlar faoliyatisiz tasavvur qilib bo`lmaydi.
Jamiyatning kelib chiqishi va uning mohiyatini o`rganuvchi
maxsus fan zarurligini Farobiy chuqur xis qiladi. Jamiyatni o`rganish
insonni o`rganish demakdir. Odamlar rivojlanishlari va yaxshiroq
yashashlari uchun ular jamoaga birlashishga, majbur bo`ladilar. Shu
tariqa jamiyat zaruriyat taqdiri bilan vujudga keladi.Jamiyat o`z
qonunlari asosida rivojlana boshlaydi.
Farobiyning uqtirishicha, inson ijtimoiy mavjudotdir.U tabiiy
ravishda boshqa odamlar bilan o`zaro munosabatga kirishga intiladi,
natijada ijtimoiy faoliyat vujudga keladi. Jamiyat odamlarni
birlashtirishi va ularga baxt-sodat bag`ishlashi kerak. «Fozil odamlar
shahri» nomli asarda davlat boshlig`ining fazilatlari belgilab beriladi.
Davlatni boshqaruvchi kishi sog`lom, jasur, aqlli va ma`rifatparvar,
13
adolatparvar bo`lishi, kiishilar bilan muomala qilish, san`atini chuqur
bilishi va unga amal qilishi zarur.
Farobiy fikricha, yaxshilik va ezgulik, ilm-ma`rifat va nodonlik,
yovuzlik va johillikka asoslangan shahar bo`ladi. U shahar davlatlari
to`g`risida yozadi.
Al. Madina al Fozila;
Al Madina al Joxiliya.
Axolining tinch-totuv yashashiga, farovon turmush kechirishini
ta`minlab beruvchi davlatni ideal deb atash mumkin. Fuqarolar va
shahar-davlat maxkamalarining o`zaro yordam va hamkorlikda
yashashlari barcha muvaffaqiyat-larning bosh omilidir. Davlatni
boshqarish ham inson tanasida kechiruvchi jarayonlarini esalatadi.
Tananing barcha a`zolari biri-biri bilan mahkam bog`langanligi singari
barcha odamlar bir-birlari bilan va davlat bilan mana shunday mahkam
bog`langandirlar.
Farobiy Al-Madina, al-Jaxaliya davlatlarini tahlil etar ekan, bunday
davlatlarda inson huquqlari paymol etiladi, odamlar qullikka solinadi,
deb ko`rsatadi. Ma`lumki Farobiy o`zining ustozi deb bilgan Arastu o`z
asarlarida qullikka tabiiy bir xol deb qaragan edi.Ammo Farobiy esa
qullikni razolat deb ataydi, qullik bor joyda farovonlik yo`q.
Davlatni boshqaruvchidan juda ko`p fazilatlar talab qilindi. Jamoa
boshlig`i mulohazali, halol, kamtar, haqiqatparvar, donishmand bo`lishi
kerak. Jamoa boshlig`i odamlarga to`g`ri yo`l ko`rsatuvchi
murabbiydir. Ideal dastlabki yo payg`ambarlar, yo faylasuf, yoki
bo`lmasa
yuksak
fazilatlarga
ega
bo`lgan
boshqarishi
zarur
payg`ambarlar haqiqatni vahiy orqali o`rgansalar va bilib olsalar,
faylasuflar haqiqatni aql-idrok orqali oladilar va o`rgatadilar. Davlat
boshlig`i bir qator tug`ma fazilatlarga ham ega bo`lishi kerak.
Jumladan, uning tani sog`, jismining a`zolari butun, tiniq fikrli balog`at
sohibi bo`lib, har narsani ochiq idora eta bilishi shart.
Farobiy jamiyatni boshqarishda rahbarda boshqarish mahorati
shakllangan bo`lishi kerak deb uqtiradi. Boshqarish mahoratining eng
muxim omillari Farobiyning fikricha quyidagilar:
Xukm va ruh sog`lig`i.
O`zidan avval o`tganlarning qonun va usullarini yaxshi bilish va
foydalanish
Eskilarning tajriba va qonunlaridan yangi xukmlar chiqarmoq.
O`zi idora qilayotgan shaharning manfaatlarini qo`riqlamoq uchun
isbotli qarorlar chiqarmoq.
14
Chiqargan xukmlarni va ijara uchun mo`ljallangan usullarni xalqning
shuuriga (ongiga) joylashtirmoq uchun ta`limga ahamiyat bermoq.
Urushda (himoyachi) tayyor turmoq.
Farobiy qarashlarinnig asosiy tamoyili bu adolatparvarlikdir. Ideal-
shaharda ham adolat hamma narsadan ustun: hammaning tengligi,
hamkorligi va axilligi mana shu davlatni asosiy tayanchi va kelajak
ravnaqidir. Farobiy Sharqda birinchilar qatorida davlatning Monarxiya
shaklida cheklanib qolmasdan uni bir necha kishi tomonidan boshqarish
kerak degan xulosaga keladi. Chunki bir insonda Farobiy talab qilgan
o`n ikkita fazilat mujassam bo`lmasligini aniq tushunib yetgan
mutafakkirdir.
Do'stlaringiz bilan baham: |