5
O‘zbekiston xududida qoyalarga solingan so‘nggi paleolit davriga oid
tasvirlar uchramasada, ushbu davrga tegishli 30 dan ortiq manzilgohlar
o‘rganilganligi,
ular Samarqand manzilgohi, Ohangarondagi tosh qurollar
«ustaxona»si, Ko‘kbo‘loq va Oqtosh manzilgohlaridir. Mamlakatimiz xududida
ibtidoiy tasviriy san’at namunalarining eng qadimgisi mezolit-neolit davrlariga oid
bo‘lib, ular jahon tasviriy san’at tarixining ajralmas qismi ekanligi, shuningdek, bu
tasviriy san’at tarixi bir qator alohida ko‘rinish, o‘ziga xoslik va farqlik jihatlarga
ega bo‘lib quyidagi bosqichlardan iborat ekanligi, masalan:
1. G‘orlar, qadimgi toshlar va turli qoyalarda saqlanib qolgan ibtidoiy tasvirlar
2. Loy, ganch, tosh va yog‘ochdan ishlangan qadimgi haykallar namunalari va
turli hunarmandchilik buyumlaridagi tasvirlar manbalar asosida yoritiladi.
Mamlakatimizning tog‘lik tumanlarida keng tarqalgan qoyatosh tasvirlari
ishlanish usuliga ko‘ra ikki xil: 1) bo‘yoq (ohra) bilan va 2) o‘yib-ishqalash-chizish
usuli bilan ishlangan rasmlar (petrogliflar) dan iboratligi o‘rganiladi.
Ikkinchi savolda Neolit davri o‘z mohiyatiga ko‘ra
arxaik madaniyatining
oxiri hisoblanishi, bunda ishlab chiqarish faoliyatining yangi turi dehqonchilik va
chorvachilikka o‘tish bilan insonni tabiatda mustaqil faoliyat ko‘rsatish qobiliyati
namoyon bo‘lishi, agar arxaik madaniyatda jamoa fikri urug‘ a’zosi, urug‘
manfaatlari doirasida yetakchi faoliyat ko‘rsatgan bo‘lsa, endi individual ong va
qiziqish kuchaya boshlanishi, bu davrda jamoa mulki o‘rniga xususiy mulk vujudga
kelib, hunarmandchilikning ajralib chiqishi, mahsulot ayrboshlashning shakllanishi
bayon etiladi.
O‘zbekiston hududidagi eng qadimgi (mezolit-neolit davrlariga oid) ibtidoiy
san’at namunalari, ilk paleolit va unda antropogenez jarayonining sodir bo‘lishi
(zinjantrop, avstralopitek pitekantrop, sinantrop, neandertal va b.),
madaniyatning
ilk namunalari (qo‘pol tosh qurollar-keskich, tosh nayza, qirg‘ich), muomala
vositalari, turar joylar, atrof-muhit haqida tasavvurlarning paydo bo‘lishi, olovdan
foydalanish kabi xolatlar yoritiladi.
Uchinchi savolda bronza davrida yashagan aholining turmush tarzi,
kulolchilik dastgohisiz qo‘lda
ishlangan tagi yumaloq, yassi sopol idishlardan
foydalanilganligi, jez davrida madaniyat yodgorliklari Amudaryo va Zarafshonning
qo‘yi oqimidan, Toshkent vohasi, Farg‘ona vodiysi, Samarqand viloyatidan
topilganligi, chorvador qabilalar jez davrida o‘troq turmush tarziga o‘ta
boshlaganligi,
jez kashf etilgach, undan mehnat qurollari, jangovar aslahalar, uy-
ro‘zg‘or buyumlari va zeb-ziynat buyumlari yasalganligi yoritiladi.
Jez davrida (mil.avv. 3-2 ming yilliklar) ikki turdagi mustaqil madaniyat
shakllanganligi, ya’ni: 1) o‘troq dehqonchilik madaniyati (Surxondaryo vohasidagi
Sopollitepa, Jarqo‘ton makonlarida, Farg‘ona vodiysidagi Chust madaniyati); 2)
ko‘chmanchi dashtliklar madaniyati (Zamonbobo, Tozabog‘yob va Amirobod kabi
joylarda) vujudga kelganligi yoritiladi.
Sopollitepa va Jarqo‘ton manzilgohlarida sharq tipidagi ilk sivilizatsiyaning
shakllanishi va rivojlanishi jarayoni,
ikkala manzilgohda jez eritish, to‘qimachilik,
kulolchilik, zargarlik; suyak, tosh, yog‘och ishlov berish gullab-yashnaganligi, turli
kulolchilik buyumlarini kulolchilik dastgohidan tayyorlanganligi, shaklining