«Ma’qullayman» «Tasdiqlayman» Ilmiy rahbar: f f. doktori, O`zbek tili va adabiyoti professor Sh. N. Ahmedova kafedrasi mudiri Sh. N. Ahmedova

Har ne istarsan o`zingdin istagil.

Dedi: har ishki qilmish odamizod,

Tafakkur birla bilmish odamizod.

Mashrab - jununsifat shoir. Lekin shunday bo`lsada, uning tafakkuri juda keng. Uning sarson-sargardon yurt kezishi, («bu sanamning vaslini izlashi” ma`shuqasi emas, balki majoziy ma`nodagi oshiqlikdir) uning hamma narsada Haqning tajalliysini, zuhurini izlashidir. Shu bois u chuqur tafakkur qilib insonga, agarki haq uchun, haqiqat uchun yashamoqchi ekansan, nafsga berilma, g’ofil bo`lma, Alloh nomini yodingda tut, shunda sen balolarga giriftor bo`lmaysan, jabru jafo chekmaysan, to`g’ri yursang, el va haq oldida komil inson degan nomga loyiq bo`lasan deydi.

“Valayl” o`qub ishtiyoqim sanga tushubdur, -

Hargiz xabaring yo`q.

Hasratli yurak, dardu malomat vatanim bor, -

Hajring chu yomondur.

Ko`ramizki, Mashrab uchun hayot va ishq yondosh edi. Mashrabni boshqa ko`p ijodkorlardan ajratib turadigan xususiyatlardan biri shundaki, u sevgi tushunchasi, ishq falsafasini chegaralamasdan inosn umrining o`tkinchiligi, o`lim va boqiylik masalalari bilan uyg’un, bir-biriga chuqur aloqador poetik ohanglarda tadqiq va tahlil qilib berdi.

Mashrab yirik mutafakkir edi. Uning g’azallarini, mustazodlarini tafakkur durdonalari, odam va olam haqidagi mushohadalarini she`riyatning, mumtoz adabiyotning nodir javohirlariga tenglashtirgan mashrabshunos olimlar haqdurlar.