M. A. Hamrayev d. A. Muhamedova d. X. Shodmonqulova

Turli sabablarga ko‘ra qo‘llanishi chegaralangan so‘zlarning uslubiy xususiyatlari. Bunday so`zlarga eskirgan va yangi so`zlar, sheva, kasb-hunarga oid so`zlar, atamalar, jargonlar kiradi. Nutqda bu kabi so`zlar ham muhim uslubiy vazifalar bajaradi. Arxaizmlardan badiiy yoki ommabop

asarlarda nutqqa kinoya, hajv ruhini kiritish uchun foydalanilsa, tarixiy so`zlardan o`tmish voqeligini ifodalash maqsadida foydalaniladi. SHeva so`zlari mahalliy ruhni ifodalashda ishlatilsa, atamalar ilmiy va badiiy asarlarda fan-texnikaga oid tushunchalarni ifodalash uchun ishlatiladi, jargonlar esa ma`lum toifaga mansub kishilar nutqini berish uchun zarurdir.
Albatta, bu guruh so`zlardan foydalanganda, chegaradan chiqmaslik lozim, aks holda nutqda g`alizlik paydo bo`ladi:

1. 
   Terilgan paxtani tashib turish uchun ko`tarimchi ajratildi.
   
2. 
   Buning ustiga tokarlik stanogining reztsoderjateli o`rniga maxsus moslama tayyorlanib unga grebenlarni tozalovchi frez o`rnatildi. Birinchi gapda ko`tarimchi degan o`rinsiz yasalgan yangi so`z ishlatilgan bo`lsa, ikkinchi gapda atamalar me`yordan ortiq ishlatilgan.
   

Nutqda ibora, tasviriy ifoda va maqollar ham ma`lum uslubiy vazifa bajaradi. Iboralardagi omonimlik, sinonimlik, antonimlik xususiyatlari, tasviriy ifodalardagi balandparvozlik, maqollardagi mazmuniy ixchamlik katta uslubiy imkoniyatlar yaratadi: Bir yoqadan bosh chiqarmoq iborasi badiiy nutqqa mansub bo`lsa, bir jon, bir tan bo`lmoq iborasi umumnutqqa xosdir. YOzuvchi va shoirlarimiz ham ibora va maqollar ijod qilishadi: O`likning yog`ini, tirikning tirnog`ini eydi bu. (Abdulla Qahhor) O`qsiz soldat – qilichsiz qin. (Oybek)

6. 
   Mubolag‘a (yoki giperbola) uslubiy vosita bo`lib, ifodalangan tushunchaning ko`pirtirib, orttirilib tasvirlanishidir. Mubolag`a xalq dostonlarida, ertaklarda, aytishuv va loflarda faol ishlatiladi: To`qson molning terisidan kavushi... (“Alpomish” dostonidan)
   
7.