Yusuf Xos Hojib fikricha, ezgu orzularga faqat toat-ibodat
bilangina yetishib
b
o‘lmaydi. Buning uchun talay ezgu ishlar qilish, foydali faoliyat ko‘rsatish kerak, degan
fikrni ilgari suradi. Borliq haqidagi bilimlarga t
o‘qnashib, odam bilishi mumkin bo‘lmagan
narsa, bilim bilan yechilmaydigan jumboq y
o‘q, bilim tufayli osmon sari ham yo‘l ochiladi,
deydi. Bilish uchun esa tinmasdan
o‘rganish lozim, deb uqtiradi.
Adam Smitning iqtisodiy ta
’limotga ko‘ra (XVIII asr), mamlakatni iqtisodiy bo‘hrondan
chiqarish uchun 3 narsa talab etiladi:
Tinchlik-osoyishtalik;
Me
’yoridagi soliqlar;
Iqtisodiy erkin faoliyat yuritish imkoni.
Ana shu
g‘oya aslida Yusuf Xos Hojib tomonidan yetti asr avval bayon etilgan.
Xalq, raiyat (soliq t
o‘lovchilar) mamlakat
hukmdoridan uch narsani kutadi, deb
uqtiradi Yusuf Xos Hojib, bular:
1) pulning qadrini k
o‘tarish yoki (ushlab turish);
2) xalqqa xususiy mulk huquqini ta
’minlovchi qonunlarni joriy etish
3) y
o‘llarni o‘g‘ri-qaroqchilardan muhofaza qilish.
Shoh esa fuqarolardan soliqni vaqtida t
o‘lashni, chiqargan farmon qonunlarini
bajarish hamda d
o‘stiga do‘st, dushmanga dushman bo‘lishni talab qiladi, deb yozadi.
K
o‘rinib
turibdiki, bunda jamiyat va siyosiy hokimiyat o‘zaro mutanosib bo‘lishi
zarurligi
g‘oyasi aniq ifoda etiladi.
Pulning qadrli b
o‘lishi haqidagi g‘oya, aslini olganda inflyatsiya muammosi bilan
chambarchas bo
g‘liq, baholarning mo‘‘tadilligi ham ta’min etiladi. U o‘z navbatida inqirozsiz
iqtisodiyot, erkin muomaladagi valyuta masalalariga borib taqaladi.
Y
o‘llarni o‘g‘rilardan muhofaza qilish ichki va ayniqsa tashqi savdo (eksport-import)ni
ta
’minlash va qo‘llab-quvvatlashning o‘zginasidir. Bu yerda savdoning xalq xo‘jaligi uchun
ustuvor ahamiyati t
o‘g‘risida gap yuritiladi.
Yusuf Xos Hojib barcha imtiyozlardan mahrum kamba
g‘al tabaqalar ahvoliga
achinish hissini izhor qiladi. Donishmand hokimlarni quyi tabaqa vakillarini ularga nisbatan
mehr shafqatli,
insof-adolatli, marhamatli b
o‘lishiga, ayni paytda raiyatni hokimlarga
b
o‘ysunuvchi, sadoqatli bo‘lishiga chaqiradi. Mana shunday yo‘l bilan osoyishta hayotga
erishishga umid bildiriladi (bu esa iqtisodiy rivoj uchun ham zaruriy shartdir).
Kitobdagi
g‘oyalar dunyodagi hamma ishlarda qo‘l keladi. Unda mulk tutishning
siru-asrorlari, mamlakatni idora qilish tartibi, sharti,
shuningdek, molu-mulk, el-yurtning
mangu qolishi, gullab-yashnashi va uning xarob b
o‘lish belgilari berilgan. Mutafakkir
ayniqsa kasb-hunar ahlining faoliyatini yuqori baholaydi
. «Bir yigitga qirq hunar oz» bobi
xuddi
shu masalaga ba
g‘ishlangan. Vazir, qo‘mondon, elchi va boshqa hukmdorlarning
faoliyat mezonlari diqqatga sazovordir.
Masalan
, «
Vazir k
o‘zining to‘q bo‘lishi uni har xil mol-mulk oldida suqlanishdan
asraydi. K
o‘zi och odam bor olamni esa ham tiymaydi
», deydi olim. Dehqon, savdogar,
chorvador, oddiy mehnatkash ahli t
o‘g‘risida nodir fikrlar bildiriladi. «
Bular bilan yaqin
b
o‘lgin hamisha, to tomoq tashvishin bilmasdan yasha
», deb aytiladi.
Ayniqsa bilim va aql-idrokka, shu soha sohiblariga katta e
’tibor beriladi. «
Odamzod
naslining ulu
g‘ligi bilimdan. U aql-idrok tufayli ne-ne tugunlarni yechishga qodir
», deb
yozadi alloma.
Aql-idrok egalarining nafi har doim k
o‘pchilikka tegib turadi. Bilim egalari esa elda
aziz b
o‘ladi, hurmat qozonadi. Butun ishlar o‘quv-idrok bilan amalga oshadi. Barcha
murakkab ishlar bilish bilan hal etiladi. K
o‘rinib turibdiki, yurtimizda iqtisodiy rivojlanish
b
o‘yicha tanlangan o‘z yo‘nalishimizda ham yoshlarning bilim olishiga, jahon xalqlari
tajribasini
o‘rganishga keng imkoniyatlar yaratilayotir. Bu tanlangan yo‘limizning