Laringit — tasnifi, belgilari va alomatlari, davolash, oldini olish, asoratlari

LARINGITDA KRUP RIVOJLANISHINING BELGILARI

Laringit haqida gap ketganda, krup kabi asoratni keltirib o’tmay bo’lmaydi. Bu atama bolalarda nafas olish patologiyasini anglatadi, u hiqildoq bo’shlig’ining sezilarli darajada torayishi tufayli rivojlanadi. Ko’pincha krup kechasi qayd qilinadi va xuruj juda qo’rqinchli ko’rinadi. Bola nafas qisilishidan shikoyat qiladi, uning ovozi ko’pgina noodatiy tovushlar bilan birga kechadi. Ba’zi hollarda tanada ko’karishlar paydo bo’lishi mumkin, bu qonning kislorodga to’yinmaganligini ko’rsatadi.
Xurujning aynan kechqurun sodir bo’lishi — yotgan holatda shilliq hiqildoqqa oqib keladi va havo yetarlicha nam bo’lmaganida va havo harorati yuqori bo’lganida qurib boshlaydi va qotadi, shu sababli havo o’tishini qiyinlashtiradi. Statistikaga ko’ra, laringit tufayli krup har ikkinchi bolada sodir bo’ladi. Shuning uchun, pediatrdan laringit tashxisini eshitgach, yaqin oradagi tunda bolada nafas olish olish patologiyasi rivojlana boshlashiga tayyor bo’lish kerak.
Laringitning bunday rivojlanishida birinchi va eng to’g’ri qadam tez yordam chaqirish va bolani kasalxonaga yotqizishdir. Krupni mustaqil bartaraf etish uchun esa xonadagi havoni namlantirish va haroratni 18 °C gacha sovutish kerak. Ideal holda, bolani hammomga olib kirib, sovuq suv jo’mragini ochib qo’yish zarur. Shundan so’ng, krup alomatlari tezlik bilan pasaya boshlaydi.
Shifokorlar aytishicha, krupning bir qarashda murakkabligi va muammoli ekanligiga qaramasdan, u jiddiy xavf tug’dirmaydi. Ota-onalar vahimaga tushmasliklari kerak va aksariyat hollarda oddiy, to’g’ri amallarni bajarib, ushbu qiyinchilikni shifokorlar kelguniga qadar mustaqil yengishlari mumkin.

BOLALARDA LARINGITNING KLINIK DIAGNOSTIKASI

Laringitni tashxislash va davolash pediatr tomonidan amalga oshiriladi, zarurat bo’lganda otorinolaringolog bilan maslahatlashashish kerak. Ushbu kasallikning klinik diagnostikasi kompleksi quyidagilardan iborat:

1. 
   Anamnez va bemorlarning shikoyatlarini tahlil qilish.
   
2. 
   Limfa tugunlari o’lchamidagi o’zgarishlarni va hiqildoqda og’riq mavjudligini ko’rsatuvchi belgilarni aniqlashga qaratilgan bolaning umumiy tekshiruvi.
   
3. 
   Hiqildoqni endoskop yordamida vizual tekshirish, bunda hiqildoq bo’shlig’ining torayishi, qizarish va shishish mavjudligi, shuningdek yiringli va shilliqli karashlar mavjudligi aniqlanadi.
   
4. 
   Infektsion kasallikning qo’zg’atuvchisini aniqlashga imkon beradigan hiqildoq shilliq qavatidan surtma olish.
   
5. 
   Laringitning kelib chiqishini (virusli yoki bakterial) aniqlashga mo’ljallangan umumiy qon tahlili.
   

Ushbu ma’lumotlarga asoslanib, pediatr yakuniy tashxisni qo’yadi, davolash usullarini belgilaydi va bolaning kasalxonaga yotqizilishi zarurligini hal qiladi. Quyidagi hollarda laringit statsionar davolanishi kerak:

• 
  Nafas olish patologiyalari, yaqin kelajakda bo’g’maga olib kelishi mumkin bo’lgan hiqildoqning torayishi mavjudligi;
  
• 
  Murakkab shakllardagi laringit;
  
• 
  Bemorda laringit rivojlanishini og’irlashtirishi mumkin bo’lgan allergiya, markaziy asab tizimi kasalliklari va boshqa patologiyalar mavjudligida.