Kutubxonasi

XO‘JAND, MARG‘ILON, ANDIJON 
AMIR TEMUR SABOQLARI 
 
1 
 
Bobur mingan yoldor saman ot egasining iztiroblarini sezganday yugan suvlig‘ini asabiy 
chaynaydi, jilovni tortib, oldinga uchmoqchi bo‘ladi. Qosimbekning to‘riq qashqasi saman 
bilan yonma-yon yo‘rg‘alab boradi. Yo‘l Sirdaryoning baland qirg‘og‘idan kunchiqish 
tomonga qarab ketadi. Bobur tezroq Andijonga borib, ota yurtini Ahmad Tanbal 
istilosidan xalos qilishga oshiqadi. Qosimbek uni Xo‘jandda to‘xtab, kuch yig‘ishga, vazi-
yat yetilishini kutishga undaydi. 
— Amirzodam, Samarqanddan bemavrid yo‘lga chiqqan ekanmiz. Andijon choparini 
kutsak bo‘larkan. Endi shoshilmaylik! 
— Ustozim Xo‘ja Abdullani osib o‘ldirgan Tanbal onam bilan egachimni sog‘ qo‘ygaymi? 
Ularni kim qutqargay? 
— Parvardigor o‘zi qutqaribdir. Hazrat onangiz bilan egachingiz Andijondan Qo‘qonga 
kelibdirlar. 
— Kim aytdi? 
— Tohir ularni Qo‘qondan berida yo‘lda ko‘ribdir. Bir kecha Konibodomda tunab, keyin 
Xo‘jandga borurmiz deyishibdir. 
— Qo‘qon hali bizga tobe’mi? 
— Ha, shukur. Xo‘jand ham sizga xayrixoh! 
Bu xabarlar Boburga xiyol taskin berganday bo‘ldi. Qosimbek so‘zida davom etdi: 
— Onayizor sizni behad sog‘ingandirlar. Mulozimlar bilan peshvoz chiqib kutib olsangiz 
qanchalik shod bo‘lg‘aylar. Ungacha men Xo‘jand dorug‘asi bilan so‘zlashib, sizlarga joy 
hozirlagaymen. 
Boburning o‘zi ham o‘n oydan beri ko‘rishmagan onasi va egachisining iliq mehrlariga 
juda tashna edi. Qosimbekning so‘nggi taklifi ma’qul tushib, mulozimlari va ikki yuztacha 
qo‘riqchi navkarlari bilan Xo‘janddan Konibodom yo‘liga chiqdi. 

---

Yulduzli tunlar (roman). Pirimqul Qodirov