Китоблар тўпланмаси

– Сизнинг улушингиз, – дедилар. Аъробий:
– Мен бунинг учун сизга эргашмаганман. Балки мана бу еримга 
ўқ тегиб ўлсаму, сўнг жаннатга кирсам, деган умидда 
эргашгандим, – деб халқумига ишора қилди. Набий соллаллоҳу 
алайҳи васаллам: 
– Агар шу аҳдингда Аллоҳга содиқ бўлсанг Аллоҳ умидингни 
рўѐбга чиқаради, – дедилар. 
Душман билан жанг бошланди. Жанг якунлангач унинг жасадини 
Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳузурларига олиб келишди. 
– Бу ўшами

 – деб сўрадилар Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам. 
Асҳоблар: 
– Ҳа, – деб жавоб қилишди. 
Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
– У Аллоҳга берган аҳдида содиқ турганди, Аллоҳ ҳам унинг 
умидини рўѐбга чиқарди, – дедилар, сўнг уни ўз кийимига 
кафанлатиб жаноза ўқидилар ва шундай дуо қилдилар: 
"Парвардигоро, бу Сенинг банданг, Сенинг йўлингда ҳижрат 
қилиб чиқди ва жанг қилиб шаҳид бўлди. Мен унга гувоҳман".
"Сийроти хотамун набиййин" китобидан. 
3. Амр ибн Жамуҳ қаттиқ оқсарди. Унинг тўртта ўғли ҳам 
Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга жанг 
қилишарди. Уҳуд жангига ҳозирлик кўрилаѐтган вақтда Амр ибн 
Жамуҳ Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга жангга 
чиқмоқчи бўлди. Фарзандлари:
– Сиз жиҳодга чиқмасангиз ҳам бўлади. Биз кифоя қиламиз. 
Аллоҳ сиздан жиҳодни соқит қилди, – дейишди. Амр Росулуллоҳ 
соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб: 

---

- 6 - 
– Ўғилларим мени сиз билан бирга жиҳод қилишдан 
қайтаришяпти. Аллоҳга қасамки, мен ҳам шаҳид бўлиб мана шу 
оқсоқ оѐқларим билан жаннатда юришни умид қиламан, – деб арз 
қилдилар. Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унга: