Кичик гуруҳ (3-4 ёш)

Олти ойликда бола: 
- яқин кишилари билан мулоқот қилишда ташаббус билдиради; 
- нотаниш одамларни кўрганда қўрқади, йиғлайди; 
- онаси ва бошқа танишлари томон қўлларини узатади; 
- яқин инсонларини кўрганда тетикланиб, ҳаракатларида жонланиш 
сезилади;
- таниш катта одамнинг нутқига нисбатан ҳиссий муносабат 
билдиради; 
- у билан ўйнаганда қувончини қийқириб кулиш орқали ифодалайди; 
- ўз эҳтиёжларини йиғлаш орқали ифодалайди; 
- кўзгуда ўзини кўриб қизиқиб қарайди, жилмаяди. 

---

11 
Нутқ, ўқиш ва саводга тайёргарлик
(туғилгандан - 6 ойликкача) 
Нутқ. Болани катталар нутқини тинглаш ва тушуна олишга, 
гапириш ва сўзлашишга тайёрлаб бориш. Бола билан мулоқотда сўзларни 
бир неча марта такрорлаш ва атрофдагилар билан муомалага киришишга 
тайёрлаш. Бола билан кўпроқ сўзлашиш; кичкинтойнинг фаоллигини 
рағбатлантириш, унга эътиборли бўлиш; катталарнинг сўзига кўра,
“Чапак-чапак”, “Қўлингни бер”, “Ассалому алайкум”, “Хайр” каби 
амалий ҳаракатларни бажаришга; “Мумкин эмас” каби огоҳлантирувчи 
сўзларни тушунишга ўргатиб бориш. Ёқимли куй ва қўшиқлар 
эшиттириш, турли овозларга тақлид қилиш, сўзларнинг дастлабки “ма”, 
“ба” каби оддий бўғинларини қайтаришга ўргатиш. 
Ўқиш ва савод малакаларини эгаллаш. Болага юмшоқ ўйинчоқлар
бериш ва ундан қандай фойдаланишини кузатиш: ўйинчоқни эзғилайди, 
ғижимлаб ташлайди. Бу эса гўдакнинг бармоқ ҳаракатларини 
ривожланишига ёрдам беради. Девордаги расм ва плакатларга
эътиборини жалб қилиш. Болага ёрқин рангдаги чиройли расмли 
китобчалар кўрсатиш, номларини айтиш, уларни томоша қилишини 
рағбатлантириш.
Бадиий адабиёт. Катталар бадиий асар орқали боланинг ижобий 
ҳис-туйғуларини таркиб топтириши, унга эмоционал муносабатда бўлиши, 
мулойим, меҳрли, хотиржам ва дўстона оҳангда сўзлаши лозим.
Ухлатаётганда “Алла” қўшиқларидан куйлаш; уйғонганда халқ 
эркаламаларидан (“Онасининг кўзмунчоғи...”, “Оппоқ, оппоқ, оппоғим...”) 
айтиб, суйиб эркалаш; йиғлаганда овутмачоқлар (“Йиғлама жоним...”)
айтиш йўли билан овутиш; бола билан қувноқ ўйинлар ўйнаётганда олқиш 
қўшиқлар (“Бармоқлар ҳақида...”, “Чапак-чапак...”)дан кенг фойдаланиш 
лозим. Кичкинтой билан кўпроқ сўзлашиш, унга жажжи шеърлар, ўзи 
ҳақида қувноқ ҳикоячалар айтиб бериш, халқ қўшиқларидан 
таъсирланиши (қиқирлаб кулиш, қўлчаларини ўйнатиш, чапак чалиши)ни 
рағбатлантириш.