Жавоблар ўзбекистон тарихининг фан сифатидаги ўрни

216. Самарқанд, кеча, бугун, эртага Самарқанд дунёнинг қадимги одамлари истиқомат қилиб келаётган шаҳарларидан бири бўлиб Европа ва Хитошйни боғловчи Буюк ипак йўлидаги савдо-сотиқ шаҳарларидан бири ҳисобланади. У мил.авв VIII асрда йирик шаҳар шаклида вужудга келган. Самарқанд шаҳрининг қадимги ўзани Афросиёб шаҳарчаси ҳисобланади. У 1220 йилгача айнан шу ерда фаолият кўрсатган. Мўғул босқинчилари 1220 йилнинг мартида бу шаҳарни вайрон қилгач у қарийиб хароба ҳолида қолиб кетади. Амир Темур 1370-йили самарқандни ўз салтанатининг пойтахти қилиб танлаган. Афросиёбни қайта тиклашдан кўра Жанубий томонидан янги шаҳар барпо қилишни мақул кўради. илмий тадқиқотлар XX асрнинг 50-йилларидан бошланган. 219 гектар майдонни эгаллаган шаҳар қадимда тўртта мустаҳкам мудофаа деворлари биланўраб олинган. 1970 йилда нишонланган 2500 йиллик сана шаҳарнинг энг қадимги қисмидан эмас балки иккинчи ва тўртинчи мудофааа деворлари орасидан топилган археологик далиллар асоситда белгилданган эди. Афросиёбнинг энг қадимги қисми яни биринчи мудофааа девори ичидаги майджонда қазишмалар XX асрнинг 80-йилларида бошланган бўлиб мустақиллик йилларида Ўзбекистон-Франция қўшма халқаро экспедициянинг фаолияти туфайли бу ерда кенг кўламда тадқиқот олиб борилди. Тадқиқотчиларнинг кўрсатишича бу мудофаа девори Ўрта Осиёда энг қадимий бўлиб у эрамиздан аввалги IX- VIII асрларга оиддир. Топилган ашёвий далиллардан наъмуна олиниб Франция илмий тадқиқотлар марказига қарашли Жив Сюр- Ивст шаҳридаги радиоктив лабароторияда тадқиқ қилинди.. Лабороториядаги таҳлиллар бу ашёлар бундан 2750 йил илгари яратилганлигини кўрсатган. Шу тариқа Самарқандга 2750 йил илгари асос солинганлиги исботланди.
217.XXI аср бўсағасида дунё. Халқаро вазият ва кучлар нисбатининг тубдан ўзгариши. Бу масалада Узб-н Президенти И.А.Каримовнинг Узб-н 21-аср бўсағасида хавфсизликка таҳдид…… номли асарида маълумотлар берилган. Бу асарда Узб-н учун хавф бўлиб халқаро терроризм, наркамания, қурол-аслаҳа савдоси, экологик вазиятнинг ёмонлашуви, Орол фожеаси ҳақида гапирилган. Жахон амалиётидан маълумки, хар бир мустакил давлат, айникса, мустакил тараккиёт йулига кирган мамлакалар хеч качон уз кобигига уралиб ривожланмаган. 1991 йилда Совет Иттифоки таркалиб кетгач, янги гоят мураккаб ва калтис бир давр юзага келди. Унинг асосий белгилари куйидагилардан иборат. Биринчидан, давлатлар муносабатлар тизимидаги мувозанат бузилди. Жахонда сиёсий-иктисодий булиниш руй берди. Кучлар маркази илгари икки жойда булса, эндиликда уз такдирини узи белгилаш оркали ички микониятларни ишга солиш хар ким уз аравасини узи тортиш зарурияти тугилди. Иккинчидан, дунеда инсоннинг биологик тур сифатида яшашига бевосита хавф-хатар мавжуд булиб колди. Яъни, ялпи ядро уруши хавфи анча камайган булса хам, экологик танглик хавфи, биогенетик бузилишлар тахдиди хамон тахликали холатда сакланиб колмокда эди. 3-дан, ривожланишнинг хозирги боскичида хар кандай мамлаканинг нуфузи, аввало унинг энг янги технологияларнеи кабул килиш ва фойдаланиш кобилиятига караб белгиланадиган булди.