Jahon adabiyotining bestselleri markus zusak

MAKS VANDENBURGNING MEHMONLARI
Hans Huberman — 2 marta.
Roza Huberman — 2 marta.
Lizel Meminger — 3 marta.


A

* * *

Ertalab Lizel yerto‘laga tushib, Maksning o‘zi chizgan kitobini olib kelib, karavot yonidagi stolga qo‘ydi. U o‘tgan yili ushbu kitobni ko‘rib chiqqanidan dahshatga tushgan edi, shu sababli ham uning ichini ochishga botinmasdan yopiq saqladi. Hans xonaga kirganida, Lizel unga o‘girilib qaramasdan Maksning tepasidagi devorga qarata gapirdi:
— Qayerdan ham o‘sha qomi uyga olib keldim? Hammasiga shu sabab bo‘ldi, shundaymi, dada? — Lizel xuddi ibodat qilmoqchi odamday qo‘llarini birlashtirdi. — Nega shu qorboboni yasaylik deb turib oldim-a?
Amino Hans har safargidek o‘z odatiga sodiq qolgan holda qat’iy javob berdi:
— Lizel, shunday bo‘lishi kerak ekan, bo‘ldi.
Lizel soatlar mobaynida Maksning yonidan jilmay o'tirdi, Maks esa qaltirab-qaqshab uxlab yotardi.
— O‘lma, Maks! — qayta-qayta pichirladi qiz. — Iltimos, o‘lib qolma.
Lizelning ko‘z oldida ikkinchi qorbobo ham asta erib borar, faqat bunisi biroz boshqacharoq edi. Ajib qarama-qarshilik.
Maksning tanasi sovigan sari tezroq eriyotgan edi.
XLIII BOB
O‘N UCHTA SOVG‘A
Maks nihoyat o‘ziga kela boshladi. Uning patga o‘xshash sochlari yana dikkaydi, silliq yuziga qon yugurdi. Xullas, Lizel anchadan beri qi- dirayotgan hayotiy belgilar unda mujassam edi. Muhimi, Maks tirik edi.
Dastlabki o‘tgan kunlarda Lizel uning yonida o‘tirib, har xil narsa- lami gapirdi. Tug‘ilgan kunida Maksga oshxonada ulami ulkan fort kuta- yotganini, faqatgina ko‘zlarini ochsa, paqqos tushirishlari mumkinligini aytdi.

U uyg‘onmadi.

Hech qanday tort ham ulami kutayotgani yo‘q edi.