Jahon adabiyotining bestselleri markus zusak

Jtargj





C n

1. 
   Men butun umrim mobaynida tepadan qarovchi odamlardan qo‘rqib yashadim.
   

I ;u_rf>.se n.y f._rt^

ny /«riÄ«A

2. 
   Ehtimol, tepamda turgan ilk odam o⁽zinining otatn bolgan, lekin menda eslash qobiliyati shakllanguncha и g‘oyib bo4gandt
   

3. 
   Men bolaligimda negadir jang qilishni juda yaxshi ko‘rardim. Lekin ko‘p marta kaltak yeb yengilganman. 0‘shanda burnidan tizillab qon oqayotgan bir bola mening tepamda turardi.
   

Мяпу yÇQrs lateç / needed

U hiJe. ! ír»Vnaf- ko Sltep


t>e саше ¡ vw£ ctfrai't/
riiyld be kbet'e ^'ken


O~p и/ht?
I цр

4. 
   Yillaro‘tib, menyashirinishgamajburbo^fldim. Uyg'onganimda и yerga yomon odamlar kirib meni topib olishlari mumkin odamdan qo‘rqib, uxlamaslikka harakat qildim. Ammo omadim keldi. Har safar eshikdan do^tim kirib kelaverdi...
   

fn«n. ГАе ker/esP
>**S wl»fh 7 Irfvi»/*/ J-* pnJ

5. 
   Yashirinib yurganimda tushimga bitta odam kirdL Eng qiyin holatga uni izlashga otlangan chog‘imda tushdim.
   

6. 
   Omadim chopib uzoqyo‘lni bosib o‘tgach, muvaffaqiyat qo- zondirn — uni topdim.
   

m$n > Л»е kerrjfjt*
wkfn j A< £„/ /_ll|r>

5. 
   Yashirinib yurganimda tushimga bitta odam kirdi Eng qiyin holatga uni izlashga otlangan chog⁽imda tushdim.
   

0»«f »p xKeer
Çooltlcpt, I n,_t/t fl.

5. 
   Omadim chopib uzoqyo‘Ini bosib o‘tgach, muvaffaqiyat qo- zondim — uni topdim.
   

л *>

evA« n


jomepne e/r^ stanza wer

5. 
   Men uning uyida juda uzoq vaqt uxladim. O⁽zlarining aytishi bo‘yicha uch kun uxlabnian. Uyg‘onganunda nimani ko‘rdim? Mening tepamda erkak kishi emas, balki boshqa bittasi turardi.
   

Ai (uTnC by_t

¿Ke ÿirl / r«»/izej(
** ha J bk.'ryj ,_n Cc^zn^A

5. 
   Vaqt o‘tishi bilan o‘sha qiz bilan niening o'rtamda umurniy ji-
   

hatlar borligini anglab qoldik (Poyezd, qo‘rqinchli tushlar, rnusht-


lashuv).

trt »S

5. 
   Lekin bir g‘alati narsa yuz berdi: o‘sha qiz mening boshqa narsaga o'xshashimni aytdi.
   

Itve Zn

5. 
   Hozirmen ularningyerto‘lasidayashayapman. Haliham qo‘r- qinchli tushlarni ko‘ryapman. Bir kuni tunda, odatdagi dahshatli tushdan keyin, tepamda bir soya paydo bo‘ldi va “Menga nima ko‘rganingni aytib ber” dedi. Men unga hammasini aytib berdirn.
   

5. 
   Uham biiningevaziga o‘zining qo‘rqinchli tushlarida nimalar aks etishini tasvirlab berdi.
   

²³⁶

Now I Hunk w are [r-f^nJs tkt'T jirl an/roe. ^/» A er*

1‘v-e ei/«r fcnaiAzn ft man at <*!(.••

5. 
   Hozir biz, ya’ni o'sha qiz bilan men do‘st bo⁽ldik deb o‘ylay- man. U opining tug^lgan kunida o‘ziga emus, balki menga bir unutilmas sovg'a berdi. Shu lahzada tushundiniki, mening tepamda turgan eng yaxshi odam bu o‘sha kichkina qizning ay nan o‘zi edi...
   

5. 
   QIMMATLI QIMMATLI QIMMAT QIMMATLI KUNDUZGI YORUG'LIK SUV
   

HARAKAT
KUNDUZGI YORUG'LIK KUNDUZGI YORUG'LIK




Kunlardan bir kuni — fevral oyining oxirida — g‘ira-shira tongda uyg‘ongan Lizelning uning xonasiga bitta sharpa sirg‘alib kirdi. Maksga monand ravishda sharpa sukutdagi soyadan deyarli farq qilmasdi.
Lizel zulmatga harchand ko‘z yugurtirmasin, o‘ziga yaqinlashayot- gan sharpaning kimligini aniq taxmin qila olmadi.
— Hoy? Kim bor u yerda?
Javob yo‘q.
Karavotga tovush chiqarmay yaqinlashgan qadam tovushlaridan va paypoqlari turgan pol ustiga qo‘yilgan varaqlaming xiyol shitirlashidan bo‘lak hech narsa eshitilmadi. Varaqlaming bir chekkasi polga tushdi.
— Kim bor?
Bu safar javob qaytdi.
Lizel so‘zlar qayerdan kelganini aniq ayta olmadi. Muhimi so‘zlar- ning unga yetib kelganligi edi. So‘zlar to‘shagi yoniga kelib tiz cho‘kishdi.
‘— Tug‘ilgan kunning kechikkan sovg'asi. Ertalab qara. Xayrli tun.
Bir muncha vaqt Lizel Maksning kelib ketishini tushida yoki ongida ko‘rganini ajratolmay uyqu va uyg‘oqlik sathi o‘rtasida suzib yurdi. Erta­lab uyg‘onib, yon tomoniga ag‘darilgan kezda Lizelning ko‘zi yerda yot- gan sahifalarga tushdi. Qo‘lini cho‘zib qog‘ozlami oldi, ular Lizelning erta tong bilan uyg‘ongan qo‘llarida mayin mavjlana boshladi.
“Men butun umrim mobaynida tepamda menga qarab turuvchi odamlardan qo‘rqib yashadim”.
Lizel sahifalami o‘girar ekan, ular xuddi bayon etilgan hikoya atrofí- dagi ovozlar singari shovqin solishardi.
“O‘zlarining aytishi bo‘yicha uch kun uxlabman. Uyg‘onganimda nimani ko‘rdim?”
So‘zlar “Mayn Kampf’ning bo‘yoq bilan o‘chirilgan sahifalari usti­ga yozilgan bo‘lib, kitob sahifalari bo‘yoq qatlami ostida bo‘g‘ilib qolish- gandi.
“Shu lahzada tushundimki, mening tepamda turgan eng yaxshi odam bu...”


Lizel Maks Vandenburgning sovg‘asini uch marta qayta o‘qib chiq-

di va har safar yangi chiziq yoki yangi so‘zni kashf etdi. Uchinchi bor o‘qib tugatgandan so‘ng karavotidan iloji boricha shovqin chiqarmasdan sakrab turdi va to‘ppa-to‘g‘ri ota-onasining xonasiga kirib ketdi. Olov yonida Maks uchun belgilangan joy bo‘m-bo‘sh edi.

Lizel teranroq fíkrlab mazkur sahifalar yaratilgan joyda unga min- natdorchilik bildirish, haqiqatan ham, o‘rinli, harto undan ham mukanimal ish bo‘lishini tushundi. Shu o‘yda zinapoyadan yerto‘laga tushdi. Devorga osilgan chetlari hoshiyali xayoliy fotosuratni —jimgina jilmayib turgan simi ko‘rdi.
Bir necha metrdan so‘ng Maks Vandenburgni o‘z bag‘riga yashirgan qog‘oz uyumlari va turli xil bo‘yoq idishlariga qadar uzoq yurish kerak. Lizel devorga yaqinroq joyda turgan qog‘ozlami bir chetga surib, ich langa mo‘ralash mumkin bo‘lgan tor yo‘lakni hosil qildi.
Awaliga u faqat Maksning yelkasini ko‘rdi va qiyinchilik bilan osha yelkaga oriq qo‘lini asta-sekin cho‘zdi. Maksning kiyimlari sovuq edi. U uyg‘onmadi.
Lizel nafasini rostladi, Maksning yelkasi biroz yuqoriga va pastga harakatlanardi. Lizel unga bir lahza tikilib qoldi-da, keyin devorga suyanib o‘tirdi.
Uyquli havo shu yerda ham uning izini topganday tuyuldi.
Zinapoya yonidagi devorga qing‘ir-qiyshiq, aji-buji yozib tashlan- gan yangi so‘zlar devorda ajib, bolalarcha beg‘ubor manzara hosil qilgan, yulduzlar unga jilo bag‘ishlagandi. So‘zlar yahudiyga va uning yelkasiga qo‘l qo‘yib uxlayotgan qizga boqib turishardi. Nemis va yahudiy o‘pkalari tinimsiz nafas olardi.
Lizel Memingeming oyog‘idagi ajoyib qichiq singari karaxt va mamnun “tepadan qarovchi odam” esa devor yonida o‘tirardi.

BESHINCHIQISM

“HUSHTAKBOZ”


В
Bu qism quyidagilarni o‘z ichiga
oladi:
Suzayotgan kitob — qimor o‘ynovchilar — kichkina arvoh — sochning ikki marta olinishi — Rudining yoshligi — mag‘lublar va chizmalar — “Hushtakboz” va boshmoqlar — ahmoqlikning uch ko‘rinishi va oyoqlari muzlagan qo‘rquv ichidagi bola.

XXXIIIBOB

SUZAYOTGAN KITOB
(I qism)


Amper daryosi bo'yida bir kitob suzib yurardi.
Bir bola suvga sakrab tushib uni tutib oldi va o‘ng qo‘li bilan ushlab yuqoriga ko‘tardi-da, jilmaydi.
U dekabming yaxdek suvida yarim beligacha suvga botib turardi.
— Bo‘sa berasanmi endi, hoy urg‘ochi cho'chqa? — baqirdi u.
Suv bo‘yidagi havo yoqimli va ko‘ngilni aynitadigan darajada sovuq edi, bolaning oyoq barmoqlaridan tortib to sonlariga qadar chiqqan suv- ning achishtiradigan og‘rig‘ini gapirmasa ham bo‘ladi.
Bo‘sa berasanmi?
Bo‘sa berasanmi?
Bechora Rudi.