Jahon adabiyotining bestselleri markus zusak

72 .




Lizelning o‘gay otasi o‘midan turib, chiroqni o‘chirdi, keyin iziga qaytib stulga o‘tirdi. Zim-ziyo qorong‘ilikda Lizelning ko‘zlari hamon ochiq edi. U tasawurida so‘zlami tomosha qilib yotgandi.
VIIBOB
DO‘STLIK IFORI
Darslar shu zaylda davom etdi.
Keyingi bir necha hafta mobaynida va yoz kirib kelganda ham har bir qo‘rqinchli tushdan keyin tungi saboqlar o‘tilaverdi. Lizel yana ikki marta to‘shagini ho‘llab qo‘ysa-da, Hans Huberman o‘zining har doimgi oliyjanobligiga sodiq qolib, choyshabni yuvdi va o‘qish, rasm chizish va talaffuz qilish mashg‘ulotlarini davom ettirdi. Erta tongda ulaming sokin ovozlari juda baland chiqa boshlardi.
Payshanba kuni tushdan keyin onasi Lizelga kiyim-kechak va choy- shablami egalariga birga tarqatib chiqishlarini aytib qoldi. Otasi bunga e’tiborsiz qaray olmadi, oshxonaga kirib xotiniga gapirdi:
— Kechirasan, Roza, u bugun sen bilan bora olmaydi.
Roza erining gapiga javoban hattoki choyshablar solingan sumka- dan boshini ko‘tarib ham qaramasdan bobillay ketdi:
— Sendan kim so‘radi, eshak? Ketdik, Lizel.
— U kitob o‘qiyapti, — dedi otasi bo‘sh kelmay va Lizelga qaradi- da, ko‘zini qisib nim tabassum qilib qo‘ydi. — Men bilan. Men unga dars beryapman. Ikkalamiz — men akkordeon chalishni o‘rgangan joyga — Amper daryosi bo‘yiga bormoqchimiz.
Ushbu gapdan so‘ng Rozaning unga e’tibor bermasdan boshqa iloji qolmadi. U sumkani stol ustiga qo‘ydi va surbetlikning eng avjiga chiqdi:
— Nima deding hozir?
— Nima deganimni juda yaxshi eshitding deb o‘ylayman, Roza.