Muntazam qarorlar -
belgilangan muddatlarda chiqariladi.
142
SHaxsiy qarorlar
- ishchining o‘zining mehnat faoliyati to‘g‘risidagi
qarorlardir.
Boshqaruvchi qarorlar
- faqat muassasa rahbarlari tomonidan qabul
qilinadigan qarorlardir.
Qabul qilinadigan qarorlar tarkibida yakkaboshchilik va yakdillik asosida
qabul qilinadigan qarorlar ham bo‘ladi. Ammo yakkaboshchilik asosidagi qarorlar
ko‘p xollarda asosli tanqidga uchrab turadi. Sababi, rahbar yakkaboshchilikka
asoslangan qarorni aksariyat hollarda o‘zini ko‘rsatish maqsadida qabul qiladi.
Bunday rahbar faoliyatining 80-90% buyruqbozlikka asoslangan bo‘ladi. Bu
jamoada keskinlikning yuzaga kelishiga sabab bo‘ladi. Boshqaruv qarorlari jamoa
fikriga tayangan holda qabul qilinmas ekan, boshqaruvchi bilan bo‘ysinuvchilar
o‘rtasidagi munosabatlarning keskinlashuvi, o‘zaro ishonchning yo‘qolishi,
nizolarning kelib chiqishi muqarrardir.
2.Qaror qabul qilishdagi vaziyat
.
Inson hayoti turli xil vaziyatlar, holatlar, sharoitlar jarayonida amalga oshar
ekan, har bir lahzada, har bir qadamda qaror qabul qilish zaruriyatiga duch
kelinadi. U ish faoliyati bo‘ladimi, yaqinlar, tanish-bilishlar bilan munosabatlar
bo‘ladimi, xatto o‘z-o‘zimizni holatimizga, o‘z-o‘zimizni tushunishga taalluqli
jarayonlar bo‘ladimi, barchasida qaror qabul qilish vazifasi ko‘ndalang bo‘lib
turadi. Va bizning faoliyatimizning, munosabatlarimizning, qisqasi, butun
hayotimizning qanday tashkil ettirilishi va natijalari aksariyat xollarda qabul qilgan
qarorimiz xarakteriga bevosita bog‘liq bo‘lib qoladi.
Nima uchun bitta shaxsning o‘zi turli xil vaziyatlarda, sharoitlarda aynan
bitta masala bo‘yicha bir xil qaror qabul qilmaydi? Vaholanki o‘sha qarorning
oldingi o‘xshash sharoitda to‘g‘riligini bilgan bo‘lsa ham? Nega biz qaror qabul
qilishda ikkilanamiz? Nima uchun bir toifa odamlar uchun to‘g‘ri deb hisoblangan
qaror boshqa toifa odamlar tomonidan to‘g‘ri bahosini olmaydi? SHaroitlarni,
vaziyatlarni hisobga olgan xolda qaror qabul qilish va optimal natijaga erishish
uchun nima qilish kerak?
143
SHu va shunga o‘hshagan qator savollarga javob topish uchun inson
psixologiyasi xususiyatlariga murojaat qilishga to‘g‘ri keladi.
Ma’lumki, qarorlarning standart variantlari mavjud emas va ularni
algoritmik tarzda qabul qilib ham bo‘lmaydi. Bu esa qaror qabul qilishda sub’ektiv,
psixologik omillarning roli juda yuqoriligini ko‘rsatadi. To‘g‘ri, qaror qabul qilish
jarayonini engillashtiruvchi ko‘plagan qoidalar, amallar va metodlar mavjud. Lekin
har birimiz o‘z tajribamizdan bilamizki, qaror qabul qilish jarayonida
formallashtirilmagan, sub’ektiv, xatto ko‘pincha intuitiv omillarning roli juda katta
bo‘ladi. SHu nuqtai nazardan qaraganda qaror qabul qilish ham boshqaruv
nazariyasi, ham psixologiya nuqtai nazaridan tadqiqot predmeti bo‘lib hisoblanadi.
SHunday ekan, qaror qabul qilish funksiyasi jarayonini tahlil etish ikkita asosiy,
bir-biridan juda farq qiluvchi, lekin juda o‘zaro bog‘liq ikkita sohani – tashkiliy va
psixologik sohani o‘z ichiga oladi.
Ta’kidlash kerakki, boshqaruv qarorlarini qabul qilish muammosi boshqaruv
to‘g‘risidagi ta’limotni rivojlanishida muhim rol o‘ynagan. Lekin o‘zoq yillar
davomida xulq-atvorning, shu jumladan qaror qabul qilishning ratsionalligi nuqtai
nazaridan yondasha borib, rahbar turli xil vaziyatlarga to‘liq tayangan to‘g‘ri qaror
qabul qilishga erishishi kerak degan qat’iy xulosaga asoslanib kelingan. Lekin
CH.Bernard, G.Saymon, D.March, D.Olsenlarning tadqiqot ishlari natijasida
odamga xos bo‘lgan psixofiziologik cheklanishlarning mavjudligi ob’ektiv
sharoitlarni to‘liq hisobga olish va natijada ratsional xulq-atvorga va qaror qabul
qilishga erishish mumkin emasligi isbotlandi. Natijada “cheklangan ratsionallik”
konsepsiyasi ishlab chiqildi va bunda eng asosiy g‘oyalardan biri – sub’ektiv,
psixologik xususiyatlar – bu ob’ektiv, xulq-atvorni chekloqchi omillardan iborat
degan g‘oyaga tayanildi. Bular esa qaror qabul qilish jarayoniga muhim, ko‘pincha
hal etuvchi ta’sir kursatadi degan xulosaga kelindi.
Hozirgi kunda qaror qabul qilish nazariyasida 2 xil – normativ va deskriptiv
yondashuv mavjud.
Normativ yondashuv qaror qabul qilish jarayonlarini sub’ektiv, psixologik
omillardan abstraktlashgan xolda tadqiq etadi va qaror qabl qilishning ideal usul va
144
“retseptlprini” ishlab chiqishga yo‘nalgan. Deskriptiv yo‘nalish esa aksincha,
ushbu omillarni asosiy omillar deb hisoblashga asoslanadi. Birinchi yondashuv o‘z
oldiga qarorni qanday qabul qilishlari kerakligini aniqlash vazifasini qo‘ysa,
ikkinchi yondashuv qaror qabul qilish jarayoni real ravishda qanday sodir
bo‘lishini aniqlash vazifasini qo‘yadi.
Zamonaviy boshqaruv nazariyasida ushbu ikkita yondashuv sintez qilingan
holda qaraladi.
Qaror qabul qilishga qator tashkiliy omillar bevosita ta’sir ko‘rsatadiki, ular
qabul qilingan qarorning sifatini belgilab beradi. Bular: qaror qabul qilish
muhitining noaniqligi, murakkabligi va dinamikligi.
Noaniqlik deganda qaror alternativalarini tanlab olish uchun relevant
(tarmoq) informatsiyalarning etishmasligi tushuniladi. Relevant informatsiya – bu
asosli qarorni ishlab chiqish uchun zarur bo‘lgan, yuzaga kelayotgan muammoli
vaziyat mazmuniga adekvat bo‘lgan informatsiyadir. Odam aynan noaniqlik
sharoitlarida muhim qarorni qabul qilishiga to‘g‘ri keladi. Bu noaniqlik sodir
bo‘layotgan voqea-hodisalarni baholashning qiyinligida, va vaziyat kelgusida
qanday rivoj olishini bila olmaslikda namoyon bo‘ladi. Bunday noaniqlik
vaziyatlarida qabul qilingan qarorlarimiz (pul, karera, tanishish va x.k. lar
bo‘yicha) qanday natijalarga olib kelganligini har birimiz tajribamizdan yaxshi
bilamiz. Noaniqlikni keltirib chiqaradigan sabablar juda ko‘p. Eng avvalo,
noaniqlik qaror qabul qilish uchun zarur informatsiyaning yo‘qligi (etishmasligi)
oqibatida yuzaga kelishi mumkin. Bu sabab informatsion defitsit deb nomlagandi.
Ikkinchi sabab – informatsiyalarni xaddan ziyod ortiqchaligi oqibati ham bo‘lishi
mumkin. Bu holatda katta informatsion oqim orasidan muammoli vaziyatga
relevant bo‘lgan va ushbu vaziyatdan chiqishga yordam beradigan informatsiyani
ajratib olish qiyinligi yuzaga keladi. YAna bitta sabab – qaror qabul qilishda
boshqa odamlarning ta’siri. Ayrim odlamlar (ongli yoki ongsiz ravishda)
informatsiyani bo‘zib ko‘rsatishga, soxtalashtirishga, xatto yashirishga moyil
bo‘ladilar.
145
Qaror qabul qilish muhitining murakkabligi deganda qaror qabul qilish
jarayonida hisobga olish zarur bo‘lgan ko‘p sonli omillar mavjudligi, ularning
o‘zaro bog‘liqligiva o‘zaro bir-biriga ta’sir qilishi tutuniladi. Bu ma’noda ayrim
omillarning o‘zaro bog‘liqligi boshqa bir omillarning o‘zgarishiga olib kelishi
nazarda tutiladi. Bu holatdan xulosa – omillar yig‘indisiga bir qatorda turuvchi,
mexaniq yig‘indi sifatida emas, balki yaxlit va bir-biriga bog‘liq tizim sifatida
qarash kerak.
Qaror qabul qilish muhitining dinamikligi deganda ichki va tashqi tashkiliy
omillarning doimiy va yuqori darajadagi o‘zgaruvchanligi tushuniladi. SHundan
kelib chiqiladigan bo‘lsa, har qanday qaror nafaqat diagnostik, balki prognostik
ham bo‘lishi kerak. Bunday qaror yaqin kelajakda va kelgusida, ya’ni qaror amalga
oshirilishi davrida muhitda sodir bo‘ladigan o‘zgarishlarni hisobga olishi zarur.
Bundan tashqari, dinamiklikka qaror qabul qilish vazifasini amalga oshirishda vaqt
cheklanganligi – seytnot vaziyati ham ta’sir ko‘rsatadi. Vaqt etishmasligi yoki
kechikish sharoitida qabul qilingan qarorlar har doim ham to‘g‘ri bo‘lmasligini har
birimiz yaxshi bilamiz.
YUqorida qarab chiqilgan muhit o‘lchamlaridan tashqari yana bitta muhim
o‘lcham mavjud – bu qaror qabul qilish muhitining konfliktlilik darajasi, ya’ni
qaror qabul qilishga daxldor odamlarda ko‘pincha antogonistik manfaatlarning
ifodalanganligi.
Qaror qabul qilish jarayoni psixologik jarayon bo‘lganligi sababli shaxsning
qaror qabul qilishiga ta’sir ko‘rsatadigan qator psixologik mexanizmlar va
qonuniyatlarga, ularning fanda o‘rganilganligiga e’tibor qaratish zarur.
Inson psixologiyasida qator qonuniyatlar mavjudki, ularning qaror qabul
qilish jarayoniga bevosita ta’sir ko‘rsatishi fanda o‘rganilgan. Bular idrok va xotira
xususiyatlari, informatsiyaning qanday kontekstda kelganligi bilan bog‘liq
holatlardir.
Do'stlaringiz bilan baham: |