Ызбек тили ва адабиёти кафедрасида эришилаётган илм-фан натижаларини 2005 йилнинг 1-чорагида оммавий ахборот воситаларида ёритилиши

Abdulla Qodiriy: – Men tuzumga qarshi hech qanday ish qilganimcha yo‘q.
Tergovchi: – Qilgansan, Qodirov, qilgansan, hech bo‘lmasa ko‘nglingda qilgansan. Dastlabki tergovda “o‘zimni gunohkor hisoblamayman” deya arab yozuvida allambalolarni aytib ko‘rsatma bergansan. Sen O‘zbekiston Sovet Sotsialistik Respublikasi Jinoyat Kodeksining 195,1 116, va 72- moddalari hamda 66,1 va 67- moddalariga binoan “Milliy iddihod” tashkilotining a’zosi, millatchi sifatida ayblanasan va buning uchun javob berasan!.. Xo‘sh, ertaga bu haqda sudga nima aytasan?
Abdulla Qodirov: – Garchi men turlik bo‘hton, shaxsiyat va soxtalar bilan, ham anglashilmovchiliklar orqasida ikkinchi oqlanmaydurg‘an bo‘lib qoralandim. Ko‘nglida shamsi g‘ubori, teskarichiligi bo‘lmagan, sodda, go‘l, vijdonli yigitga bu qadar xo‘rlikdan o‘lim tansiqroqdir. Men bir necha shaxslarning orzusicha, ma’naviy o‘ldirildim. Buni uddaladinglar, endi jismoniy o‘lim menga qo‘rqunch emasdur, sudlaringdan shuni kutamen va shuni so‘raymen.
Tergovchi: Yo‘q, seni osongina o‘lib ketishingga yo‘l qo‘ymaymiz, sen hali surgunlarda, qiynoqlarda azob chekib jazoingni olishing kerak. Qani, yur. (Qo‘lini qayirib, olib chiqib ketadi)


3- ko‘rinish


G‘amgusor ona monologi (davr adolatsizlilaridan ezilgan, dard-hasratga botgan) XOSIYAT:

Dehqon bo‘lsang o‘lmasding o‘g‘lim,

Cho‘pon bo‘lsang o‘lmasding o‘g‘lim,
Yomon bo‘lsang o‘lmasding o‘g‘lim...
Endi mening holim ne kechar?
O‘qimay o‘l. unmay o‘l o‘g‘lim,
O‘qib olim bo‘lmay o‘l o‘g‘lim,
Olti tilni bilmay o‘l, o‘g‘lim!..
Endi mening holim ne kechar?

Men nima degandim,

Nima degandim,
Nelarni qilgandim u kun vasiyat?
Hurmatli yurtdoshlar,
Aziz boshingizga
Stalin – o‘zingiz topgan musibat!..

O‘lgan o‘ldi ketdi.

Hech kim qaytmaydi.
Nega,
Nima uchun,
Bu endi jumboq.
Tarix- soqov kampir,
Dardin aytmaydi,
Aytolmas,
Unutib ham bo‘lmas ammo.


4- ko‘rinish
Besh-o‘n yoshlar chamasida usti-boshi bir alfozdagi qizaloq ko‘chada och-nahor tentirab yuradi. Sahna chekkasidan katta yoshli ayol chiqib qizaloqdan so‘raydi.
(SANAMJON)
– Otang qani bolam-ov?
– Otam Sibirga ketgan.
– Onang qani bolamov?
– Onam ham birga ketgan...

– Akang qani bolamov?

– U dunyoda uxlaydir.
– Ukang qani, bolamov?
– Ko‘krak so‘rab yig‘laydi...

– Singling qani, bolamov?

– Singlim yotar chalajon.
– Qizim bo‘lgin, bolamov,
– Noniz bormi, onajon?!

– Ukamni ne qilamiz?

– Echki suti beramiz,
– Singlimni ne qilamiz?
– Tutmayiz terib beramiz...

– Cholingiz qayda, enajon?

– Cholim Sibirga ketgan.
– O‘g‘lingiz qayda, enajon?
– O‘g‘lim ham birga ketgan.

– Enajonim, enam-ov,

– Endi nima qilamiz?
– Enang o‘lsin, bolamov,
– Bir kunimiz ko‘ramiz!..


Qizchani qo‘lidan yetaklab chiqib ketadi.