3.
Qishloq
xo‘jaligida
mulkiy
munosabatlarni
yanada
takomillashtirish yo‘llari.
Mustaqillikning ilk davridan boshlab mamlakatimiz hukumati
tomonidan
O‘zbekiston
Respublikasi
iqtisodiyotining
asosiy
tarmoqlaridan biri bo‘lgan agrar sohani rivojlantirish bo‘yicha izchil
islohotlar amalga oshirib kelinmoqda. Qishloq xo‘jaligida turli
mulkchilikka asoslangan erkin tovar ishlab chiqaruvchi subyektlar
shakllandi. Dehqonlarning mulkka egalik hissining ortishini, erkin
iqtisodiy faoliyat yuritishini, daromadlarini o‘z xohishiga ko‘ra mustaqil
taqsimlash hamda tasarruf etish imkoniyatini beradigan xo‘jalik yuritish
shakllarini mazkur tarmoqqa joriy etishga alohida e‘tibor qaratildi.
Mamlakatimizda
davlat
rahbarligida
qishloq
xo‘jaligini
moliyalashtirish, kreditlash hamda soliqlar tizimlari ishlab chiqilib, ular
198
hayotga bosqichma-bosqich tatbiq qilinmoqda. Davlat tomonidan fan,
texnika va ilg‘or, samarali texnologiyalar tizimlarini tarmoqqa joriy
etish hamda qishloq aholisini ijtimoiy-iqtisodiy himoya qilishga alohida
e’tibor qaratilmoqda.
Qishloq xo‘jaligida mustaqillikning dastlabki yillaridan boshlab
davlatning bevosita rahbarligida agrar islohotlarning negizi hisoblangan
yer va mulk islohotlari, mazmunan yangi fermer va dehqon xo‘jaliklari
tashkil etildi va bu jarayon takomillashtirib borilmoqda.
Davlat qishloq xo‘jaligi bilan bog‘liq bo‘lgan tarmoqlarni ham
(xizmat ko‘rsatuvchi, qayta ishlovchi, sotuvchi) isloh qilishga alohida
e’tibor bermoqda. Natijada bu tarmoqlardagi davlat korxonalari davlat
aksiyadorlik korxonalariga, tashkilotlariga aylantirildi. Masalan, paxta
zavodlari, un, non, yog‘-moy, go‘sht kombinatlari, konserva zavodlari
hissadorlik jamiyatlariga aylantirildi. Natijada shu tarmoqlarda bozor
munosabatlarini erkin amalga oshirish imkoniyatiga ega bo‘lgan turli
shakldagi mustaqil korxonalar, birlashmalar, uyushmalar tashkil etildi.
Ularning serqirra faoliyatlarini samarali boshqarishni ta’minlash
qobiliyatiga ega bo‘lgan tarmoq tashkilotlari ham davlatning bevosita
rahbarligida tashkil etilib, takomillashtirilmoqda. Hozirgi kunga kelib
esa
ushbu
korxonalarni
xususiylashtirish
jarayonlari
amalga
oshirilmoqda.
Shu
bilan
birgalikda
“O‘zpaxtasanoat”
uyushmasi,
“O‘zdonmahsulot” hissadorlik kompaniyasi, Kadastr agentligi,
“O‘zagrokimyohimoya” hissadorlik jamiyati, “O‘zagromashservis”
uyushmasi, “O‘zagrosug‘urta” davlat aksiyadorlik kompaniyasi,
“O‘zqishloqxo‘jalikmashlizing” hissadorlik kompaniyasi, O‘zbekiston
fermerlar Kengashi va boshqalar tashkil etildi. Islohotlar faqat
tarmoqlarda yangi vazirliklar, konsernlar, kompaniyalar tashkil
etishgagina emas, balki qishloq xo‘jaligi va u bilan bog‘liq bo‘lgan
xo‘jaliklar va tarmoqlarning boshqaruv tizimini bozor iqtisodi
talablariga moslashtirishga qaratilmoqda. Davlat rahbarligida amalga
oshirilayotgan islohotlar tarmoqqa ichki hamda chet el investitsiyalarini
jalb etish uchun qulay sharoitlar yaratmoqda. Bular pirovard natijada
qishloq xo‘jaligining yanada rivojlanishini, samaradorligi oshishini
ta’minlaydi.
Respublikamiz qishloq xo‘jaligida amalga oshirilgan islohotlardan
yana biri bu – tarmoqda yer va suv resurslaridan unumli foydalanish
mexanizmlari ishlab chiqildi va hayotga tatbiq etildi. Chunonchi, yer va
199
suv resurslaridan foydalanishni tartibga soluvchi me’yoriy hujjatlar
qabul qilindi. Ularda respublikamizda yer va suvga egalik qilish, ulardan
maqsadga
muvofiq hamda
samarali
foydalanish
borasidagi
munosabatlar tizimi va ularni amalga oshirish tartibi ko‘rsatilgan. Yer va
suv resurslariga egalik qilishning huquqiy asosi O‘zbekiston
Respublikasi Konstitutsiyasining 55-moddasida “Yer, yer osti boyliklari,
suv, o‘simlik va hayvonot dunyosi hamda boshqa tabiiy zahiralar
umummilliy boylikdir, ulardan oqilona foydalanish zarur va ular davlat
muhofazasidadir” - deb belgilab qo‘yilgan.
Respublikamiz jami yer maydoniga umummilliy boylik sifatida
egalik qilish huquqi O‘zbekiston Oliy Majlisi zimmasiga yuklatilgan.
Oliy Majlis o‘z vakolatidagi yer munosabatlarining ayrim masalalarini
xalq deputatlari qishloq, shahar, tuman hamda viloyat kengashlari va
ularning ijroiya qo‘mitalari zimmasiga yuklagan. Ular yuqorida
keltirilgan me’yoriy hujjatlar talablaridan kelib chiqqan holda yerlarni
ulardan oqilona, samarali foydalanish maqsadida foydalanuvchilarga
ma’lum muddatga haq to‘lash evaziga foydalanish uchun bermoqdalar.
Demak, ular yer islohotini amalga oshirishga mas’uldirlar. Chunki ular
yerlarni samarali foydalanish uchun haqiqiy egasiga berish bilan bog‘liq
bo‘lgan masalalarni hal etadilar.
Shu bilan birgalikda respublika fuqarolariga shaxsiy yordamchi
xo‘jaliklarini yuritish hamda yakka tartibdagi uy-joy qurilishi va uni
obodonlashtirish uchun meros qilib qoldirish sharti va umrbod egalik
qilish huquqi bilan belgilangan miqdorda yer berilmoqda. Demak, shu
qoidaga muvofiq yerni avloddan-avlodga meros qilib qoldirish
ta’minlangan, ya’ni shu yerlarga egalik qilish hamda ulardan
foydalanish huquqi fuqarolarga umrbod berilgan. Bu respublikamiz yer
islohotidagi eng muhim yutuq hisoblanadi. Lekin fuqarolar qonunlarda
ko‘rsatilgan shartlarni buzsalar, ularning yerga merosxo‘r sifatida egalik
qilish huquqi yuqoridagi tashkilotlar tomonidan bekor etilishi ham
ko‘rsatilgan. Islohot natijasida respublika qishloq hududlarida
yashayotgan fuqarolarga umrbod foydalanish uchun 1990-2002-yillar
davomida 600 ming gektarga yaqin qishloq xo‘jalik yerlari berildi. Bu
maydon Andijon viloyatining qishloq xo‘jalik yerlariga nisbatan 2,2
200
marta, Farg‘ona viloyatinikiga nisbatan 1,8 barobar ko‘pdir. Yerlarni
berish natijasida 3,2 mln. dan ortiq oilaning yer bilan ta’minlanganlik
darajasi hozirgi davrda qondirilgan. Hozirgi vaqtga kelib mamlakat
aholisi ixtiyorida 625,8 ming gektar tomorqa yerlari bor edi. Aholi
o‘zlariga berilgan yerga qonun doirasida egalik qilish hamda undan
samarali foydalanish natijasida yurtdoshlarimizni qishloq xo‘jalik
mahsulotlari bilan ta’minlashga ulkan hissa qo‘shmoqda.
Aholiga yer maydonlarining berilishi ularning uy-joyga bo‘lgan
talabini qondirish, mahsulotlar yetishtirish orqali o‘z daromadlarini
ko‘paytirish va eng asosiysi, ularning ish bilan bandligini ta’minlashga,
turmush farovonligini oshirishga juda katta hissa qo‘shdi.
Bozor iqtisodiga o‘tish sharoitida mulkchilikning turli shakllari va
erkin mulk munosabatlari mavjud bo‘lishi, bunda xususiy mulkchilikni
rivojlantirishga alohida e’tibor berilishi lozimligini inobatga olib,
hukumatimiz tomonidan ularning huquqiy asoslari yaratildi: “Mulk
to‘g‘risida”, “Ijara to‘g‘risida”, “Davlat tasarrufidan chiqarish va
xususiylashtirish to‘g‘risida”gi qonunlar va ko‘pgina qarorlar, farmonlar
qabul qilindi. Shularga asoslangan holda tarmoqda bosqichma-bosqich
mulkchilikning turli shakllari tashkil etildi. Masalan, Vazirlar
Mahkamasining qaroriga muvofiq 1992-yilda 224 ta davlat xo‘jaligi
iqtisodiy ahvoli nochor bo‘lganligi uchun jamoa xo‘jaliklariga, ularning
mulki esa jamoa mulkiga aylantirildi. Qishloq xo‘jaligida mulkni davlat
tasarrufdan chiqarish va xususiylashtirish jarayoniga alohida e’tibor
qaratildi. Xususiy mulkchilikni rivojlantirishga alohida e’tibor berildi.
Chunki haqiqiy mulk egasiga aylangan qishloq ahli undan oqilona
hamda samarali foydalanishi tabiiy.
Bu o‘rinda ta’kidlash kerakki, yangi yerlarni kompleks o‘zlashtirish,
foydalanilayotgan yerlarning unumdorligini oshirish maqsadida amalga
oshirilayotgan irrigatsiya va melioratsiya tadbirlari, yirik irrigatsiya-
melioratsiya inshootlarini qurish, ta’mirlash va ulardan foydalanishda
davlatning ko‘magi zarur. Qishloq hududlarida ekologik muhitni
sog‘lomlashtirish bilan bog‘liq bo‘lgan tadbirlarga, qishloq xo‘jaligidagi
urug‘chilik, seleksiya, naslchilik, veterinariya sohalarida ham davlatning
ko‘magi muhim ahamiyatga ega. Ushbu sohalar davlat tomonidan
201
tartibga solib borilmasa, ko‘pgina muammolarni yuzaga keltirishi
mumkin.
Mamlakatimiz
agrar
sohasida
amalga
oshirilgan
mulkiy
islohotlarning o‘ziga xos jihatlari quyidagilar:
- mulkni davlat tasarrufidan chiqarish va xususiylashtirishning
bosqichma-bosqich amalga oshirilganligi;
- xususiylashtirishning to‘lovli tavsifga ega ekanligi;
- xususiylashtirishdan tushgan mablag‘lar tadbirkorlikni qo‘llab-
quvvatlash, xususiylashtirilgan korxonalarni rivojlantirish uchun
sarflanganligi;
- xususiylashtirishning aniq maqsadga yo‘naltirilganligi;
- xususiylashtirish jarayonida aholining ijtimoiy himoyalanganligi.
Tarmoqda mulkiy islohotlarni amalga oshirish natijasida qishloq
xo‘jalik mahsulotlari yetishtirishning tarkibi ham tubdan o‘zgardi.
Hozirgi vaqtda yetishtirilayotgan qishloq xo‘jaligi yalpi mahsulotining
99 foizi nodavlat sektor hissasiga to‘g‘ri kelmoqda. Qishloq xo‘jaligida
turlicha mulk shakllari, turli-tuman xo‘jalik yuritish shaklidagi
tadbirkorlik rivojlanmoqda. Bu esa tarmoqda raqobat muhitining
shakllanishiga olib keladi.
Agrar sohada mulkiy islohotlarni amalga oshirish natijasida
mamlakatimiz qishloq xo‘jaligida quyidagi o‘zgarishlar amalga
oshirildi:
- qishloq xo‘jalik obyektlari davlat tasarrufidan chiqarildi va
xususiylashtirildi;
- qishloq xo‘jaligida ko‘p ukladli iqtisodiyot shakllantirildi;
- tarmoqda haqiqiy mulkdorlar sinfi shakllantirildi va bu jarayon
izchil davom ettirilmoqda;
- qishloq xo‘jalik mahsulotlari ishlab chiqarish, ularni qayta ishlash
va sotish jarayonlarida raqobat muhiti shakllantirildi va u qo‘llab-
quvvatlanmoqda.
Qishloq xo‘jaligida mulkiy islohotlarni amalga oshirishdan
ko‘zlangan pirovard maqsad – tarmoqda faoliyat yuritayotgan
tadbirkorlarda haqiqiy mulkdorlik hissini uyg‘otish hamda ularning o‘z
faoliyatlari natijalaridan moddiy va ma’naviy manfaatdorligini
202
ta’minlashdir. Bugungi kunda qishloq xo‘jaligida mulkdorlarning yangi
sinfi – fermerlar paydo bo‘ldi va ularning qishloq xo‘jalik mahsulotlari
ishlab chiqarishdagi o‘rni tobora mustahkamlanib bormoqda.
Mamlakatimiz agrar sohasidagi mulkiy munosabatlarni yanada
takomillashtirish uchun quyidagilarga e’tibor berish lozim:
- qishloq xo‘jaligi tarmog‘idagi mulkiy munosabatlarni tartibga
solib turuvchi me’yoriy hujjatlarni takomillashtirib borish;
- qishloq xo‘jaligi tarmog‘ida faoliyat yurituvchi tadbirkorlarni
davlat tomonidan qo‘llab-quvvatlash tizimini takomillashtirib borish va
bunda rivojlangan xorijiy mamlakatlarning ilg‘or tajribasidan unumli
foydalanish;
- qishloq xo‘jaligi tarmog‘ida faoliyat yurituvchi tadbirkorlarning
biznes
ko‘nikmalarini
va
huquqiy
bilimlarini
rivojlantirishga
ko‘maklashish;
- qishloq xo‘jalik mahsulotlari ishlab chiqarish va ularni qayta
ishlash jarayoniga xorijiy investitsiyalarni keng jalb etish va shu asosda
tarmoqda
xorijiy
sarmoyadorlar
ishtirokidagi
mulk
shaklini
rivojlantirish. Shu asosida tarmoqqa zamonaviy texnologiyalar kirib
kelishiga erishish mumkin.
Do'stlaringiz bilan baham: |