4. Qishloq xo‘jaligida yer resursidan foydalanish samaradorligini
yanada oshirish yo‘llari.
Mamlakatimiz aholisining soni so‘nggi yillarda 600-650 ming
kishiga oshayotganligi, shu bilan birga sanoat korxonalari soni va ishlab
chiqarish quvvatlarining ko‘payishi qishloq xo‘jalik mahsulotlariga
bo‘lgan talabni oshirmoqda. Ushbu talabni qondirish va mamlakatimizda
oziq-ovqat xavfsizligini ta’minlash uchun mavjud qishloq xo‘jalik
yerlaridan samarali foydalanish talab etiladi.
Yer resursidan foydalanishni yanada takomillashtirishda rivojlangan
xorijiy mamlakatlarning ilg‘or tajribalarini o‘rganish muhim ahamiyat
kasb etadi.
Qishloq xo‘jaligida yerdan foydalanish sohasida Xitoy tajribasi.
Xitoy Xalq Respublikasining hayratlanarli iqtisodiy o‘sishi aynan
qishloq xo‘jaligidan boshlangan.
1978-yilning dekabr oyida Xitoyning
Anxuey provinsiyasidagi Syaogang nomli qishlog‘ida 21 ta oila yashar
edi. Boshqa qishloqlar kabi bu yerda ham ocharchilik hukm surmoqda
edi. Qishloq faollari tajriba o‘tkazishadi: jamoa bo‘lib ishlatilayotgan
umumiy yerlarni o‘sha 21 oilaga bo‘lib berishga qaror qilishadi – har bir
oila o‘ziga biriktirilgan yerda dehqonchilik qilishi uchun.
Kichkina qishloqda o‘tkazilgan mazkur kichkina islohot yaxshi
natija berdi. Bu ijobiy natija xabari hokimiyat tepasiga kelgan va
“Islohot va ochiqlik siyosati”ni e’lon qilgan Den Syaopinga yetib boradi.
1979-yilda mamlakat rahbarlari o‘rtasida turli fikr va qarashlar
to‘qnashadi va natijada hamma narsani jamoalashtirish, davlatlashtirish
siyosatidan chekinib, qishloqlarda oilaviy dehqon va hunarmandchilik
xo‘jaliklarini tiklash, shaxsiy manfaatdorlik omilini kuchaytirish
tarafdorlari ustun keladi – islohot o‘tkazishga qaror qilinadi.
Kichkinagina Syaogang qishlog‘i tajribasi dastlab Xitoyning bir
provinsiyasida sinab ko‘rilib, yaxshi natijaga guvoh bo‘lingandan keyin
uni butun Xitoy miqyosida qo‘llashga kirishiladi. 180 million oilaga
avvaliga 1-3 yilga, keyin 50 yil va undan uzoq muddatga ijaraga yer
ajratib beriladi. Natijada, 180 million oila iqtisodiy faol qatlamga aylana
boshladi. Aynan shu omil barchasidan yuqori qo‘yildi.
Saldan keyin “dehqon xo‘jaliklari mas’uliyati siyosati” deb nom
olgan tadbirlar amalga oshirildi. Bu tadbirlar doirasida dehqonlar o‘zi
yetishtirgan mahsulotning bir qismini erkin narxda sotishi mumkin
qilindi. Qishloqlarda qishloq xo‘jaligi mahsulotlari bozorlari vujudga
keldi. Biroq bu boshlanishi edi. 1981-yilga kelib, 98 foiz ekin yerlari
116
dehqon oilalari tasarrufida edi. Xitoy Konstitutsiyasida fuqarolarning
xususiy mulkchilik huquqlari biriktirildi, bu ham qishloqlarda xususiy
tashabbusni qo‘llab-quvvatlovchi omil bo‘ldi.
Dehqonlar o‘z manfaatlarini ko‘zlab, o‘z ixtiyorlari bilan kichik
kooperativlarga, keyin esa assotsiatsiyalarga birlasha boshlashdi. 1985-
yilda Xitoy o‘zining ko‘p sonli aholisini oziq-ovqat mahsulotlari bilan
ta’minlab, don eksport qila boshladi.
Xitoy
dehqonlari boyigani sayin o‘z ehtiyojlari uchun moddiy-
texnika resurslarini, sanoat mollarini sotib ola boshlashdi. Sanoat
mollariga talab orta boshladi va bu sanoat rivojiga turtki berdi. Xususan,
qishloq xo‘jaligi mahsulotlarining ko‘paygani qayta ishlash sanoati
rivojini ta’minladi – “zanjir”
ishga tushdi. Umuman olganda, Xitoy
qishloqlarida o‘tkazilgan islohot kichik xo‘jaliklarni har tomonlama
rivojlantirish zamirida ulkan salohiyat borligining yorqin namunasidir.
Biz o‘rganayotgan holatda, agrar sohasi islohoti boshqa barcha
sohalarning rivojiga xizmat qildi, Xitoyning og‘ir kunlarida siyosiy va
ijtimoiy barqarorlikni ta’minladi. 2004-yilga kelib Xitoy qishloqlarida
22 milliondan oshiq korxonalar yuzaga keldi, 138 million odam bu
korxonalarda ish bilan band bo‘ldi.
Xitoydagi qishloq xo‘jaligi islohotidan olinadigan muhim xulosalar
bor va aynan shu xulosalarni anglash biz uchun muhimdir. Xitoy qishloq
xo‘jaligida amalga oshirilgan ushbu islohot, ya’ni jamoa bo‘lib
ishlatilgan yerlarning oilalarga bo‘lib berilishi ulkan o‘zgarishlarni
keltirib chiqardi – “zanjirli reaksiya”ni paydo qildi. Yana shuni aytish
kerakki, Xitoy hukumatidan qishloqlarni isloh qilish deyarli hech narsa
talab qilmadi, shunchaki jamoa xo‘jaliklariga barham berilib, yerlar
oilalarga bo‘lib berildi. Sohada ijobiy o‘zgarishlar esa o‘z-o‘zidan keldi
– moddiy manfaatdorlikning yuksalishi hisobiga dehqonlarning
faollashuvi orqali.
Bu kabi islohot O‘zbekistonning yaqin tarixida ham amalga
oshirilgan. Mustaqillikning ilk davrida yuzaga kelgan qiyin iqtisodiy
vaziyatdan chiqib ketish uchun qishloq aholisiga shaxsiy yordamchi
xo‘jaliklarini yo‘lga qo‘yish uchun tomorqa sifatida yer ajratib berildi,
jamoa va davlat xo‘jaliklari yerlari oilaviy pudrat asosida oilalarga
berildi. Aynan shu islohot natijasida iqtisodiy tang holatdan chiqib
ketishga muvaffaq bo‘lingan edi. Chunki bir necha million oila o‘z
yerida qishloq xo‘jaligi mahsulotlari yetishtira boshladi, yetishtirgan
mahsulotlarini o‘z iste’moli uchun sarfladilar, ortiqchasini mamlakat
ichki bozorlarida sotdilar. Ayrim oilalar esa o‘zlari yetishtirgan qishloq
117
xo‘jaligi mahsulotlarini MDH mamlakatlari bozorlariga olib borib sota
boshladilar. Qishloqlarda iqtisodiy hayot “qaynadi”, mamlakatga valyuta
kira boshladi. Bu holat davlat tomonidan hech qanday mablag‘
sarflanmasdan, shunchaki yerda ishlashga xohish bildirgan oilalarga yer
berish orqali amalga oshirildi. Tabiiyki, moddiy ahvoli yaxshilangan
qishloq ahli o‘zlariga kerakli tovarlarni sotib ola boshladi, xizmatlardan
foydalandilar. Bu esa iqtisodiyotning boshqa tarmoqlari – sanoat va
xizmat ko‘rsatishning rivojlanishiga turtki berdi. Xuddi Xitoydagi kabi
zanjirli
reaksiya
ishga
tushayotgan
edi.
Biroq,
keyinchalik
O‘zbekistonda qishloq xo‘jaligi tarmog‘ida faoliyat yuritayotgan tovar
xo‘jaliklarini mustaqil dehqonlarga aylantirib borish, yer egalari sonini
ko‘paytirish o‘rniga, aksincha, davlat buyurtmasi asosida faoliyat
yurituvchi xo‘jaliklarga aylantirish yo‘lidan borildi.
So‘nggi yillarda prezidentimiz Sh.Mirziyoyev tashabbusi bilan
qishloq aholisiga yerlarni ijara asosida berishga alohida e’tibor
qaratilmoqda. Jumladan, fermer xo‘jaliklari yerlaridan “Yoshlar daftari”
va “Ayollar daftari”ga kiritilgan kam ta’minlangan oilalarga yerlar qisqa
muddatli
ijaraga
berilmoqda.
Bundan
tashqari,
Prezidentimiz
Sh.Mirziyoyev 2021-yil 1-2-iyun kunlari Surxondaryo viloyatiga tashrifi
chog‘ida Surxondaryoda boshlanayotgan tajriba asosida ishsiz aholiga
qishloq xo‘jaligi yerlarini 10 yil muddatga dehqonchilik qilish bilan
shug‘ullanish uchun ijaraga berish tartibi joriy qilinishi, 2021-yildan
boshlab qariyb 100 ming gektar g‘alladan bo‘shagan yer maydonlari
aholiga dehqon xo‘jaligi tashkil etish uchun berilishini ma’lum qildi. Bu
kabi islohotlar yerdan foydalanish bo‘yicha rivojlangan xorijiy
mamlakatlarning ilg‘or tajribalariga mos keladi va kelgusida o‘zining
ijobiy natijalarini beradi.
Ba’zi
mamlakatlarda
yer
huquqlariga
to‘g‘ridan-to‘g‘ri
cheklovlardan tashqari bilvosita xarakterga ega, lekin undan kam
bo‘lmagan samaraga ega chora-tadbirlar ham muvaffaqiyat bilan
qo‘llanilmoqda. Masalan, ushbu maqsadlarda Angliyada quyidagi
tartibga solish vositalari ishlatiladi: yer oldi-sotdi bitimlariga yuqori
soliq stavkalari; yer sotib olishda kredit uchun yuqori foizlar; yerni sotib
olish uchun kredit rasmiylashtirishda sezilarli byurokratik to‘siqlar va
hokazo.
Xorij mamlakatlarining yer resurslaridan foydalanish jarayonlarini
boshqarish tajribalarini umumlashtirish quyidagi xulosalarni keltirib
chiqarishga imkon beradi:
118
• dunyoning hech bir mamlakatida yerga cheklanmagan mulkchilik
mavjud emas, har qanday mulk shaklining amal qilishi jamiyat va davlat
manfaatlarining ustunligini ta’minlashni inobatga oladi;
• barcha rivojlangan mamlakatlarda davlat yer munosabatlarini
huquqiy va iqtisodiy tartibga solish, yer resurslaridan foydalanish va
ularni saqlash bo‘yicha nazoratni amalga oshirish orqali yer
munosabatlariga faol aralashadi;
• yer bozori (ayniqsa qishloq xo‘jalik yerlariga nisbatan) davlat
tomonidan qat’iy chegaralanadi va nazorat qilinadi, bu yer uchastkalari
bozori aylanmasi tezligida namoyon bo‘ladi;
• rivojlangan xorijiy mamlakatlarda yer resurslarini boshqarishda
davlatning yetakchilik rolini saqlash uchun mulkchilikdan yer
uchastkalari ijarasiga o‘tish ustuvorligiga erishish tendensiyasi
shakllanmoqda;
• dunyoning barcha mamlakatlarida unumli qishloq xo‘jaligi
yerlarining
noqishloq
xo‘jalik
ehtiyojlari
uchun
ajratilishidan
himoyalash maqsadida qishloq xo‘jalik yer egaligi va yerdan
foydalanishning ustuvorligi tamoyillari rasman e’lon qilingan va
qat’iyan amalga oshiriladi.
Qishloq xo‘jaligi yerlaridan foydalanishni yanada takomillashtirish
bo‘yicha davlat siyosatini ishlab chiqishda rivojlangan davlatlarning
ilg‘or tajribalari, xalqimizning milliy mentaliteti va mahalliy sharoitlarni
inobatga olish yuqori samaraga erishish imkonini beradi.
Respublika hududi o‘ziga xos tuproq va iqlim sharoitiga ega
bo‘lib, tabiiy drenajning yetishmasligi, yer osti suvlari minerallashuvi
darajasining yuqoriligi natijasida bir qator hududlar “birlamchi
sho‘rlangan”. Shu bilan birga, suv resurslaridan oqilona foydalanmaslik
va boshqa antropogen omillarning salbiy ta’siri natijasida ayrim
hududlarda yerlarning “ikkilamchi sho‘rlanishi” kuzatilib, 45,7 foiz
sug‘oriladigan yer maydoni turli darajada sho‘rlangan. Yuqoridagilarni
inobatga olgan holda yer resurslaridan samarali foydalanish talab etiladi.
Mamlakatimizda amalga oshirilayotgan chora-tadbirlar natijasida
2020-yilda 91 ming gektar yer maydoni qaytadan foydalanishga kiritildi
.
Yer resurslaridan to‘liq va samarali foydalanish uchun quyidagi
tadbirlarni amalga oshirish lozim:
-
yer islohotlarini doimiy takomillashtirib borish;
-
meliorativ holati yomonlashgan yerlarda irrigatsiya va melioratsiya
tadbirlarini o‘z vaqtida va sifatli amalga oshirish;
119
-
zamonaviy, samarali texnikalarni, ilg‘or texnologiyalarni qishloq
xo‘jalik ishlab chiqarishiga joriy etish;
-
ilmiy va amaliy jihatdan asoslangan almashlab ekishni yo‘lga
qo‘yish;
-
ekologiyaga salbiy ta’sir ko‘rsatmagan holda mahalliy va mineral
o‘g‘itlardan oqilona foydalanish;
-
agrotexnik tadbirlarni sifatli va o‘z vaqtida amalga oshirish;
-
ishchi va xizmatchilarni moddiy va ma’naviy rag‘batlantirish bilan
bog‘liq bo‘lgan masalalarni hal etish;
-
yer munosabatlarini takomillashtirish va erkinlashtirish.
Qishloq xo‘jaligi yerlaridan oqilona foydalanish tadbirlarini
quyidagi to‘rtta guruhga ajratish mumkin:
1) tashkiliy tadbirlar, bunga quyidagilar kiradi:
- ilmiy asoslangan yer tuzish;
- hududlar bo‘yicha ishlab chiqarish kuchlarini oqilona joylashtirish;
- yagona yer monitoringi tizimini olib borish;
- davlat yer kadastrini to‘liq amalga oshirish;
- davlat va jamoat ekspertizasini yo‘lga qo‘yish;
- yerdan foydalanish va uni muhofazalash nazoratini kuchaytirish va
hokazo.
2) huquqiy tadbirlar, bunga quyidagilar kiradi:
- tabiatni muhofaza qilish qonunchiligi normalarini takomillashtirish;
- tabiiy resurslar qonunchiligi normalarini takomillashtirish;
- yerdan foydalanish normalarini takomillashtirish;
- ekologik huquqiy mexanizmni takomillashtirish;
- yer huquqbuzarligiga nisbatan jazoning muqarrarligini ta’minlash va
hokazo.
3) iqtisodiy tadbirlar, bunga quyidagilar kiradi:
- holati yomon yerlarni imtiyozli soliqqa tortish;
- tuproq muhofazasi tadbirlarini kreditlash;
- qishloq xo‘jaligida faoliyat yurituvchi tadbirkorlarning yer va
suvdan samarali foydalanish bo‘yicha manfaatdorligini oshirish;
- yerlarni rekultivatsiya qilish(qayta tiklash) va meliorativ holatini
yaxshi-lashga davlat tomonidan beriladigan ko‘makni takomillashtirish
va hokazo.
4) texnologik tadbirlar, bunga quyidagilar kiradi:
- yerlarni tubdan rekultivatsiyalash va meliorativ holatini yaxshilash
texnologiyalarini ishlab chiqish;
- almashlab ekish tizimini joriy etish va unga qat’iy amal qilish;
120
-
noqishloq
xo‘jalik
va
sanoat
o‘zlashtirishning yagona
texnologiyasini yaratish;
- yerlarni qayta tiklash texnologiyalarini joriy etish;
- talab etiladigan joylarda ixotazorlar tashkil etish;
- erroziyaga qarshi kurash tadbirlari va sellarning salbiy oqibatlari
oldini olish inshootlarini barpo etishni yanada rivojlantirish va hokazo.
Do'stlaringiz bilan baham: |