Ijtimoiy menejment

6. Inson resurslari menejmenti

«Inson resurslari menejmenti» atamasi 60-yillarda amerikalik sotsiolog R.E.Maylzning «Inson munosabatlari» modeli «Inson resurslari» modeliga qarshi qo’yilgan maqolalarning birida paydo bo’ldi. «Inson munosabatlari» modelida asosiy e’tibor ishlovchilar uchun eng yaxshi mehnat sharoitlarini yaratishga qaratiladi. «Inson resurslari» modelida xodimlar ishlatilmagan zaxiralar manbai va korxona umumiy tuzilmasida oqilona rejalashtirish va qarorlar qabul qilishning muhim imkoniyati sifatida ko’riladi.

Bu turdagi menejmentning maqsadi tashkilot maqsadlarini samarali amalga oshiruvchi, qiziquvchan xodimlarni ishga olish, rag’batlantirish, mukammallashtirish va kasbiy tayyorlashdan iborat.
Inson resurslari menejmenti falsafasida xodimlar - bu korxona aktivlari, inson kapitali. U xodimlar ustidan ham nazorat, lekin mehnatga ko’p rag’batlantirish siyosatini amalga oshirishni ko’zda tutadi.
«Inson resurslari menejmenti» modelining «inson munosabatlari menejmenti» modelidan asosiy farqi shundan iboratki, inson resurslari menejmentida qadimdan faol pozitsiya talab qilinadi. Bu korxonada mehnatni tashkil etish va ma’lum mehnat sharoitlarini yaratish sohasidagi siyosat va tashkil etish tuzilmasiga alohida talablar qo’yadi. Ikkalasi ham shaxsiy tashabbus uchun joy qoldirish lozim. Bu shuni bildiradiki, ba’zi hodimlar o’z mehnati uchun boshqalarga nisbatan ko’p haq oladi va xizmat bo’yicha ko’tariladi.


Nazorat savollari:

1. 
   Boshqaruv inqiloblari mazmuni nimadan iborat?
   
2. 
   Ularning biri boshqasidan nimasi bilan farqlanadi?
   
3. 
   Zamonaviy menejerlik inqilobining mohiyati nimadan iborat?
   
4. 
   Ijtimoiy menejmentning turli maktablarida boshqaruv kontseptsiyalarining xususiyatlari qanday?
   
5. 
   Inson resurslari menejmentining mohiyati nimadan iborat?
   
6. 
   Boshqaruvning empirik maktabi nechta yo’nalishdan iborat?