Ибрайым юсупов ойлар қосықлар ҳамь поэмалар

СЕНТЯБРЬДЕГИ ОЙЛАР 
Ҳауа тнық. Бир топ булт алыста тек-те
Еле ерип улгермеген муздай жузбекге...
Сиз, тусликке жол тартушы азамат қуслар,
Сапарынгыз онгнан келсин, қанатлы дослар!
Ушынг сизлер жауьлан урып, шаршамай ушынг!
Алыс жақта бреулерди жлытпақ ушын
Сизлер менинг журегимнен жыллылық алып, 
Баратырған сияқлысыз шад нама шалып.
Ал мен бунда қарап сзинг дизбегингизге,
Пахта аралап, ойға шомип журемен гузде. 
Пахтакештинг гузги ойы, гузги ташуиши
Белгили ғой: шожелейди теримде иси.
Минутлар жук машинадай зулап барады.
Пахтакештинг қолы, мии, журеги, яды
Тек тнышлық зураатин мол жинасам дер,
Халқ байлығын қар астында қалдырмасам дер.
Егер диқан тунь уйқысын торть болип ақшам,
Сыртқа шықса, қауипленгени ол "бес қонақтан".
Себеби: онынг кари, ойы—тнышлық, пахта,
Минеткеш халқ урыс —жанжелди суймес хеш 
уақта. 
Мен жумысқа баратырман. Жол бойларында
Жанга ашылған қауашалар шағылсып тангға,
Қзық тусь корген балалардай унсиз куледи.
Алма кемирип, қасымди жас қзым келеди.
(Теримге шғып кеткен гезде онынг анасы, 
Шолпан еле турып еди жайнап шоғласы.)
Қзым ҳамь мен кундегише бахша аузында

---

11 
Қошласамыз ҳазир мне. Ол айтар сонда: 
- Аға, аға, бугин-де сен колхоз бағынан
Маған алма акелуге баратырмысанг? 
- Ауа, жаным, жане алма акелу ушын
Баратырыан... 
О, алысқа сап тартқан қусым,
Тек усы бир Кегейли деп аталған судынг
Бойында-ма? Сизлер барған жақта-да балким,
Балким, Гангтынг бойларында, Америкада,—
Барлық жерде ата—аналар биздей барьҳама
Балаларына алма —анарь жегизу ушын
Иске шғар, урыс тлемес, ислер жумысын... 
Сойтип, сизлер ушасызлар. Қыс тусер, жане.
Жане асте муз туседи Кегейлиге де
Ҳамь баҳарде ерип кетер... Булардынг бари
Табияттынг бизге малим қубылыслары...
Ал, брақта музлап қатса гей пара журек,
Айтынг қане, оны қайтип еритпек керек!
Бар ғой сондай муз журеклер еле дуньяда,
Қасарысып халқ тағдирин тгер соқтаға.
Мии копирер котере алмай алтыннынг пуын,
"От ғой"десер корсе кокте тнышлық туын.
Басқа адамлар топлап берген дуньялары бар,
Олардынг-да жас наресте балалары бар.
Барлығы бар. Тек жат пкир басынан кетпес,
Тек олардынг журегине жыллылық жетпес... 
Қуяш шықты. Аспан ашық мсалы қырман.
Қайырлы жол, о, сап тартқан қанатлы каруан!
Жақсы ниет елшисиндей жар салып ушынг!
Сатқын тартқан кеуиллерди жбиту ушын
Журегимнинг жлуынан берейин сизге,
Тнышлықтынг сазын шалып қайтынглар бизге.
Мен, Чимбайдынг қаапайым бир пахтакеши,

---

12 
Бзинг елде жасап турған халқтынг ҳаммеси
Урыс—жанжелди ҳеш уақытта суймейтуғынын,
Озлигинен ҳеш кимге-де тимейтуғынын; 
Ал, ким тийсе, басына сауда саларымызды,
Биз қалесек айға ушып барарымызды,
Айтынг, еле тусинбеген адамлар болса,
"Урыс пайдалы" деп ойлаушы наданлар болса...
Жолынгыз болсын, ҳай, баҳардинг хабаршылары,
Мен блемен, сиз ол жаққа жыллылық апарып,
Тнышлық ҳамь дослық жрын жанглатып тилде,
Жане айланып келесизлер бизге баҳарде. 
10-сентябрь, 1959-жыл.
Кисловооск.