босимиошиб,янақулабтушибди,бурниқонаб,кийимлариолабайроқ
тусга кирган,юз-
кўзи шишиб,худди ёш болачалардек сирқираб
йиғлабётибди.
– Мен ўзим иш излайман десам.
.
. кампирингизга қараб
туришингизкеракэди,–дедимдилимхуфтонбўлиб.
Дилбар ярим қулоч докани сувга ботириб келди,кампирни
юзларини авайлаб артдим, сув ичириб, оғриқ қолдирувчи,
тинчлантирувчиҳапдорибердик.Кейиникковлашибкўтариб,ўрнига
ётқизибқўйдик.
Кампир карахт ҳолда қўлларини осилтириб ётар,кўкси сал
кўтарилиб-
тушаётганинидемаса,ҳаёталоматисезилмасди.
КутилмагандаДилбарэркакчасўкиниб,кампиргатарсакитортиб
юборди.Менунингкутилмаганбуқилиғиданжаҳлимчиқиб:
–Одаммисиз,нимагаурасизбечорани?–дедим.
– Э,опа,булар ўлмайди!Бало ҳам урмайди жодугарга!Бу
сиздақаюмендақаларнинечтасинибошигасувқуяди.
.
.
–Дилбарой,–дедим қайнаб-
тошибкелаётганнафратимнибир
амаллабжиловлаб,– буяминсон,қолаверса,шукампиртуфайлинон
еяпсиз.
.
.Буишингизхудогахушкелмайди.
.
.
Ужавобқайтармади.
.
.
***
Излаган одам имкон топар, излагани эринган – баҳона,
204
деганларидек,тушдан кейин суриштириб,катта бозорнингёнида
жойлашган озарбойжонларнингошхонасидан иш топдим.“
Идиш-
товоқювадиган,супурибтозалайдиганчаққонқўлкерак”,дейишди.
Кунигабешюзрублданкелишдик.
Ўшакунипешинданкейинишбошлаганимучунучюзберишди.
Худога шукур.
.
.Телефонга пул ташлаб,уйдагиларга қўнғироқ
қиламан,онам,Шоираопамбилангаплашаман.
–Эртагаэрталабсаккиздакеласан,–дедиишэгаси.–Тушликва
кечкиовқатингменинггарданимда.
.
.
Володяамакигақўнғироққилдим.Янаўшааҳвол:ўчирилганёки
“
ўчган”.
Дилбаручюзрубльишлаганимниэшитиб,оғзиникафтибилан
ёпиб,силкиниб-
силкиниб роса кулди.Нечта танишию дугонаси
қўнғироққилганбўлса,ҳаммасигалатифақилибайтибчиқди.
.
.
–Опам-
ей,опам,соддасиз-
да!–дедиелкамгакафтуриб.
–Нега?Нимасоддаликқилдим?
– Қадрингизни билмайсиз!Ҳозир носвой пулига ишлайдиган
замонэмас!Кўчадаўтирганчўлоқгадойҳамсизданкўпроқтопади.
Жаҳлимчиқди:
–Бировларниҳаром-
хариш ғазнасидананашуносвойпулиаъло,
хўпми?Ҳалолникамигахудобаракаберади.Эртагабешюзоламан,–
дедим.
.
.
– Ҳай,майли,ўзингизбиласиз,– дединиҳоятҳафсаласипир
бўлиб.
***
КечгиовқатданкейинДилбартелефониниҳозирлаб:
–Опа,сизнибиттасуратгаолай,–дебқолди.
–Менинимамнисуратгаоласиз?Ўзимкўзгугақараганикўнглим
чопмайди,қўйинг-
е!Ўзикунимникўриб,бўларимбўлибтурибман.
–Кунингизганимақипти?Мениайтганларимгакўнмаяпсиз-
да,
бўлмаса-
ку,зўр яшардингиз,– Дилбар бош бармоғини ҳаволатиб
кўрсатди.–Диққат,оляпман,
“ширин”дебтуринг,чиройличиқади.
–Ҳа,майли,менгаҳамўтказибберарсизкейин.Эссиздавримдан
эсдалик,дебкўрибюрийман.
205
– Агар эсли бўлганингизда мени йўриғимга юриб,там-
там
бойвуччабўлардингиз,опагинам!
–Дилбар,менсизнингшахсийҳаётингизгааралашяпманми?
–Йўқ.
Do'stlaringiz bilan baham: |