Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

бирларинисийлаб,еб-
ичибўтираверишди.Ниҳоятнафсиором
топган собиқ почча чап кафти билан оғзини тўсиб, тишини
гугуртчўпдаковларкан:
–БуйилянаЎзбекистоншармандабўлди.Ўл-
а,карисларбилан
Тошкентдагиўйиндаўзигаўзиголурибтурибди-
ю!Мазақилдим!–
дебкўзлариниқисиб,бирпас“
ҳи-
ҳи”лабтурди.

---

207
Менгапнимадалигинианглабулгурмайжиянилибкетди:
– Бизникилар футболчимас,ўйинчи!Уларни бозорга обчиқиб
араваторттириш керак.Футболни тепасидаўтирганлар ҳар битта
ўйинниманавингасотади,–уўртабармоғигабошмалдоғиниишқалаб,
фавқулоддафикрайтгандайатрофгакеккайибназарташлади.
Футболни тушунмайман,лекин уларнинг ўз спортчиларимиз
ҳақидагимасхараомузсўзларименгаоғирботди:
– Аста-
секин-
да,худохоҳласа,ёшларорасиданзўрларичиқиб
қолар.
.
.
Тоға-
жиян гапирадиган қуённи кўргандай ажабланиб бир зум
менгақарабқолишди.
Вазиятниюмшатиш учунми,билмадим,бирданДилбарўтирган
жойидабирқимирлаболди-
да,суҳбатгааралашди:
–
Айтгандай, туманимизда ўқитувчиларни
қама-
қама
қилишибдими?
–Учтасинихолос.
–Нега?–дедимбеихтиёр.–Нимагуноҳиборэкануларни?
– Гуноҳи? Жинояти денг!Ҳаммаси намозхон экан,жумага
боришаркан.
–Шунгақамайдими?
–Қамайди.Режабор,топшириқбор,қамайди.Ўзимизамшунақа
қилардик.
–Ўзимиз?
– Ҳа,бизам ўша тизимда ишлаганмиз.Биламиз.Маза-
да,
олдинига йўқ айбларини бўйинга қўярдик, кейин, ҳукмни
енгиллаштириш ваъдасини бериб патларини юлардик. Биздан
қолганини катакни хўжайинлари афвга туширамиз,муддатингни
қисқартирамиз,дебқоқиштирарди.Бизнес-
датайёр.
.
.
–Сизунданимақилибюрибсизбуерда.
.
.тайёрбизнесниташлаб?
–дедимкесатиқнибекитмай.
Собиқпоччабиржойидасанчиқтургандайафтинибужмайтирди:
– Кетишгамажбурқилишди,– алам биланқўлсилтади,– э-
э,
тарихиузоқ.
.
.
– Ўзиям сизнинг шарофатингиз билан қишлоқда бирор
қариндоши судланмаган,“
кесилмаган”оилақолмади-
ёв.Ўшан-
чун
уйгаоёғимтортмайди.Борсамҳамтезроқсурворишпайидабўламан.

---

208
Душманингизкўп,билиббўладими,бирортасиўчингизнименданолиб
“
Собиргажирбитибқолди,соғиш керак”,дебетказса,қарабсизки,
ертўлада яримўтказгичга айланиб ўтирибман-
да,– Собир зўраки
ишшайди.Дилбарўзёқасинитутамлади:
–Худосақласин-
е,юзинитескариқилсин!Унчаликмасдир?
– Сен нима деяпсан!Узоқ йили,роса тобга келган пайтим
Оқариқдабирфермернибуқасийўқолибқолди.Арзқилибкелганэди,
“
Суюнчини олдиндан чўзинг,молингизбир соатдатопилади”,деб
элликдолларбадалигабутунқишлоқдагиўспиринларнийиғибкелиб
обдончиғириқданўтказдим.
.
.
–Бегуноҳболаларни-
я?Янауялмаймақтанишингизниқаранг!–
давомига сўз тополмай,дудуқланиб қолдим. Аммо бу сафар
бирортасименингэътирозимгапарвоқилмади.Аксинча,поччаянада
илҳомижўшиб,овозиникўтарди:
–Тасаввурқил,юзгаяқинболаертўладабир-
биригақапишиб,
сувсиз,нонсизиккикунўтирди.Ҳаммасинибир-