Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

вайсаб,хўжайинтўхтаганзаҳоти
дамлариичигатушиб,майдоннисупуришгатушди.
Бизорқамизгақайтдик.
.
.
***
“
Василиса” деган рангдор ёзув пештоқида ёниб-
ўчиб турган
гўзалликсалониёнигакелгандаДилбаргўёуйидажўмракниочиқ
қолдирганиэсигатушганбекадайкўзлариниваҳималичақчайтириб:

---

200
– Опа,опа,менгақаранг,хоҳласангизбириш қиламиз!Ҳозир
ичкарига кириб сочингизни қирқтириб, бўятамиз. Нозаниндай
бўласиз. Кечки пайт мен одам чақираман. Пулни бетига
қарамайдиган, кўнгилхушлик деса ўзини томдан ташлайдиган
танишларимкўп.Сизрозибўлсангизбўлди,таништирибқўяман.Бир
йилгақолмайсизниуйлиқиламан,–деди.
Музлабқолдим.Тилим калимагакелмай,бақрайибтурганимга
“
тақдиргатанберяпти,кўнгисибор”деганхулосагакелдими,энди
қатъийишончбиланбидиллайкетди:
– Иш қидирибюрмайсиз.Мана,сизгаиш!Кўчама-
кўчаитдай
изғимайсиз.Менўттизбеш мингойликоламан,янаМуҳиддинакам
беради,биринчи эримдан ҳам улушимни олиб тураман.Бошқа
мижозларим ҳам кўп.Туғмасхотиннингнархиқанчаликбаландбу
ерларда,биласизми? Ҳар ой ўлдим деганда икки минг доллар
жўнатамануйга.Манасизгаиш!–деди“қойилмисан”деганоҳангда.
Юрагимбирағдарилиб,этимувишибкетди.Туш кўрмаяпманми,
дебҳайрон бўлибДилбаргақарадим.У худди ҳечким эплолмай
келганишнибирўзиқойиллатибқўйгандаймамнунқиёфадамағрур
турарди.
Дунёдапаст-
баландаёлзотиникўпкўрганману,ўзигаўзинарх
қўйиболганхотиннибиринчикўришим.
Туғмасхотиннингнархибаланд,дейдими?Ундатуғмаганаёлнинг
баҳосиқанчабўларкан?.
.Ҳарҳолда,дунёбозоридабиттафоҳишанинг
нархибирбуханканонпулибиланбаравар,дебўйларканим.
Дилбарга муносиб сўз қидириб тополмадим.“
Ўзинграсвойи
жаҳонбўлсанг,куйганохиратингникулиничангитибюрганбўлсанг,
энди мениям жаҳаннамга судраяпсанми,сифатларинг қаторига
қўшмачиликниям қўшиб олиб,“
ҳунари комила” бўлмоқчимисан?
Нима бўлсангбўлиб ўл!Фақатменсиз!Мени тинч қўй!Мен хор
бўлишим мумкин,зорбўлишим мумкин,лекин удунё-
будунёғар
бўлмайман!
.
.
”дебёзғирдим-
у,фақатичимда,унсиз,товушсизайтдим-
да,шартўгирилиб,буурғочишайтондантезроққутулиш орзусида
жадаллабкетдим.
– Нимадан қўрқасиз, опа? Ким билиб ўтирибди? Шунча
қийналяпсиз,кимёрдамберяптисизга?Кимқизиқяптитақдирингиз
билан? – Дилбар мендан осонликча айрилмоқчи эмасди.Мен

---

201
қисматимниқарғаб,ўзимданнафратланибкетавердим-
кетавердим,у
тилёғламаликбиланменитовлаш умидидатоғ-
тоғваъдаларберди,
эчкиқасамларичди,охиритоқатитоқбўлиб,шартйўлимнитўсиб,
маҳкамқучоқлабтўхтатди.Шундатилгакирдим:
– Дилбар, бўлди, мени аврайман деб овора бўлманг.
.
.
Ўзбекистонгақайтаман.
.
.
***
8апрель
Олмосменгатешатегмаган,чиройлификрларнийўллар,менҳам
муносиб жавоб қайтариш мақсадида ҳикмат дурларини теришга
одатлангандим:“
Бизҳаётимизнингмаълум бирқисминигинаярата
оламиз.Қолганларинитанлаганҳамроҳимизҳосилқилади.
.
.
”
Бусўзларнингтубмоҳиятигаетиббормайтурибишқ дардига
яқиндамубталобўлганмаъшуқагахосошиқиб,Олмосгазавқ-
шавқ