Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

борсин, деб илтимос қилдим.
Тонг пайтида ҳар хил овозлардан уйгониб кетдим. Мен 
ўзи овозни эшитсам дарров уйгонаман. Ҳовлига чиқсам
10— 170
145
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

одамлар кўп тўпланибди. Бобожонимнинг ўртоқлари ҳам 
келишибди.
— Ж оп бўтам, кечгача сабр қилгин, ҳеч бўлмаса фо- 
тиҳачиларнинг ярми келиб-кетсин 
деб,— гапиряптилар 
Эгаон бобом.
Яна мелиса амакилар келган экап. Й ўқ, кечаси Эшон- 
бобомнгг отга минди|риб келган мелиса амаки эмас, бу- 
тунлан бошдалари кепти.
— Царшнлик кўрсатсангиз, қўлиигизга кишан ура- 
миз,— деяпти биттаси.
— Юринг, тезроқ олдимга тушинг, — деяпти бошқаси.
Одамлар шунча илтимос қилишса ҳам, барибир, бўл-
мади. Эшои бобони олдиларига солиб ҳайдаб кета бош- 
лашди. Бобом бўлса орқаларига ўгирилиб:
— Менн отти марта ҳапдаб кетишди,— деган гапни 
айтдилар, — худо умр берса яна етти марта қочиб келиб 
дину имоиингиз тўцрисида қайғураверамап.
Фотаҳага келганларни Эсопқул бобом билап Матмуса 
бобомлар кутиб олишди. Мен чой ташиб турдим.
Кейин ёзда тўйим бўлди.
Кейии кузда 1-синфга ўқишга бордим.
Кейин...
Кейии, йўқ, қолганшш кейин айтамап.
*
*
'к
Бобожопимнинг номига қўйилган бетон кўприк усти- 
да туриб апа шуларпи ўйлаб кетдим. Каттатагоб қиш- 
лоғининг тоққа яқин томонида, адирларда, бир замонлар 
гул-гул яшпаб, сўнг куйдирилиб, култепага айлантирил- 
ган жаннатнй боғлар ўрнида канаддан сув чиқариб яна 
бепоён боғлар барпо қилишибди. Цайси 
дарахт ёпида 
тўхтасам, бу қора шакар анорлар, нашвати-ю, саргайиб