Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

синн чўзганда қорлар дув этиб тўкилиб кетибди. Аҳмад- 
қул бобом ана шупақа гаплар айтиб жа;р бўйлаб юравер- 
ди, юраверди. Мен ҳам ўзимни атайлаб эшитмаганга со- 
либ, чакмонинипг этагидан маҳкам ушлаб орқасидап бо- 
равердим.
— Раҳмонжон! — деди бир маҳал тўхтаб.
— Энди сиз билан ҳечам 
гаплашмайман, — дедпм 
аразлаганимни билдириш учун. 
Тўғри-да, нега ҳадеб 
бойнинг набирасисан, |бойнинг набирасисан дейишаве- 
ради. Набпраси бўлсам, нега янги этпгимни кийдиргани 
қўйишмайди, чамандагул дўнпим 
бор, энам ўшаниям 
кийдиргани бермайди, эски қилиб қўясан, эски қилиб қўя- 
сан дегани-деган.
— Гапирмасанг ҳам майли, ўглим, топдик, худо хоҳ- 
ласа, ахтарган хазинамизни топдик, — Аҳмадқул бобом 
елкасидаги хуржунни ерга қўйиб, кафтларини бир-би- 
рига ишқалай бошлади, — мана 
буни бўрсиқнинг изи 
дейдилар. Қуёнга ўхшаб сакрашни билмайди-да, шўринг 
қурғурлар. Кетаётгапда 
судралиб 
ўзининг изини ўзи 
текислаб кетади. Ов ахтариб чиқишгандпр бечоралар. 
Болала,рини ҳам эргаштириб ўтибди. Ана қарагин, яқин- 
роқ юргин.
Аҳмадқул бобом юзаси Санамбибининг чилдирмаси- 
дай келадиган қопқончани 
олиб, йўлакдаги қорларни 
уёқ-буёққа суриб очилган 
ерга ўрната 
бошлади. Оёқ 
Қўйганда қисиб қоладиган темирчаларини икки томон- 
га қайириб, ўртасига лўкидонини жойлади. Кейин қоп-
31
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

қопчадаги ингичка занжирни ерга темир қозиқча қоқиб 
ўшанга боглаб ҳам қўйди. 1\опқопнинг ўртасига, атро-